وضع مواد غذایی در کوریای شمالی از مدتها قبل از انچه تفاوت دارد که تقریباً در تمام جهان تصور میکنند. بر گرسنگی که طبق تصور مشکل اساسی باشندگان این کشور خوانده می شد، مدتها قبل غلبه حاصل شده است. ولی، تا زمانیکه در جهان نیروهای وجود داشته باشند که از این حربه استفاده میکنند، چنین تجارت سیاسی بر این مشکل گاه و بیگاه صورت خواهد گرفت.
سطح زندگی در خانواده کوریای شمالی به اساس بسیاری شاخص ها از اکثر دول جهان تفاوت دارد. با در نظرداشت این واقعیت که کوریای شمالی یکی از بسته ترین کشورهای جهان شمرده میشود، معلومات راجع به زندگی مردم به شکل کاملاً محدود قابل دسترسی می باشد. ولی همین معلومات برای ان کافی است، تا دیده شود که زندگی مردم کوریای شمالی انقدر سنگین نیست، طوریکه ان را طبق معمول، به گفته افگینی کیم همکار ارشد علمی مرکز تحقیقات کوریای انستیتوت تحقیقاتی شرق دور اکادمی علوم، ارایه میکنند.
افگینی کیم میگوید: " اوتو، یخچال، تلویزیون را همه دارند، بایسکل را همه ندارند، بلکه بسیاری ها ان را دارند و ماشین کالاشویی را همه ندارند. ولی انهایی که با تجارت خارجی و تولید خصوصی رابطه دارند، انها به خود اجازه خرید همه چیز را داده میتوانند. من در یکی از دهات کوریای شمالی بودم و در انجا موترسایکل را دیدم. مجموعه لوازم که ما داریم، واضحاً، با لوازم خانواده کوریای شمالی قابل مقایسه نیست.
کنستانتین اسمولوف نامزد علوم تاریخ می گوید، انچه که به مشکل مواد غذایی مربوط میگردد، پس در باره ان اکثراً مبالغه بیش از حد دیده میشود. معلومات که رسانه های جهانی منتشر میکنند، همیشه با واقعیت مطابقت ندارند. کارشناسان یاداوری میکنند که گرسنگی سال های 1995 — 1999 باعث تلف شدن دو میلیون نفر گردیده است، ولی در کوریای شمالی حالا چنین مشکلات را احساس نمی کند:
در کوریای شمالی گرسنگی شبیه سال های 90 وجود ندارد و از مدتها بدینسو وجود ندارد. در انجا، البته، مشکلات معین در عرصه مواد غذایی وجود دارد، غذا یکنواخت، فقیرانه است و همیشه کفایت نمی کند، ولی این گرسنگی نیست. برعلاوه این، در سال گذشته از برکت اقدامات همه جانبه کوریای شمالی از نقطه نظر مواد غذایی به خودکفایی رسیده است. انها به حد بسیار کم به کمک های بشری وابسته می باشند. اصلاً هدف صحبت ها در این باره که کوریای شمالی گرسنگی می کشد، فقط دریافت کمک های بشری است، و اینکه انها دست به تحریکات نظامی می زنند — این عنصر معمول تبلیغات ضد کوریای شمالی می باشد.
ولی صحبت در این باره که مشکل مواد غذایی در کوریای شمالی کاملاً حل شده، قبل از وقت است. در اینجا عامل منطقوی نقش خود را بازی می کند. اوضاع از منطقه به منطقه از هم شدیداً تفاوت دارد. در فهرست غذایی مردم کوریای شمالی همیشه برنج وجود ندارد، ان را در برخی مناطق توسط جواری تعویض میکنند.
افگینی کیم میگوید که گفتن اینکه تبعه کوریای شمالی امروز از سوء تغذی رنج می برد، درست نیست:
سبزیجات زیاد صرف میکنند، به حد معین گوشت ماهی وجود دارد، گوشت را به ندرت میخورند، ولی مقدار کم بازهم وجود دارد. میخواهم یاداوری نمایم که سازمان صحی جهان زمان تعیین نموده بود که مقدار لازم کالوری که انسان باید دریافت کند، 1400 کیلوکالوری می باشد، و در کوریای شمالی شاخص این مقدار را به تناسب 00:03:39 دریافت میکند. انها، واضحاً، به مقایسه مردم کوریای جنوبی غذای کم صرف میکنند، ولی چنین وضع در تاریخ هزار ساله جزیره نمای کوریا وجود داشت.
در عین حال در رسانه های جهان بصورت متناوب معلومات منتشر میشوند که کوریای شمالی را خشکسالی نوبتی تهدید میکند و چیزی اعظمی که باشندگان این کشور بر ان حساب کرده میتوانند — یک پیاله برنج در روز می باشد. کارشناسان هر بار یاداوری میکنند — نبود معلومات در باره زندگی مردم کوریای شمالی — دلیل برای توسعه بخشیدن تیوری با اتکا بر معلومات کهنه شده نمی باشد.
