سال 2013 رئیس جمهور ولادیمیر پوتین از حضور در عملیات نظامی علیه بشار اسد امتناع کرد و سال 2014 بدون هیچ مشکلی از سوی غرب کریمه را به قلمروی روسیه ضمیمه ساخت. رون توروسیان مدیر یکی از خبرگزاری های معروف امریکایی در مقاله اخیر خود تحت عنوان The Observer می نویسد: «در دنیای رسانه های جمعی و فخرفروشی ها، دستان قوی روسیه و ولادیمیر پوتین همتا ندارند.»
تورسیان می نویسد: «ایالات متحده امریکا امروز برای رویارویی با کشور سابق اتحاد جماهیر شوروی به اندازه کافی آماده نیست». در جنجال اخیر حول حمله امریکا به کانال راشا تودی، دیوید کریمِر عضو انستیتوت بین المللی مک کِین در مجله واشنگتن پست مقاله ای ضدروسی نوشت. نام این مقاله «زمان آن رسیده که غرب چوب لای چرخ پوتین بگذارد» است. کریمر در این مقاله از سهام راکد راشا تودی حمایت کرده، اما یک مساله تقریبا مهم را از قلم انداخته است. کانال راشا تودی، کانال غیر دولتی روسیه است. او نام راشا تودی را با آژانس خبری «روسیه امروز» که هیچ ارتباطی با هم ندارند، اشتباه گرفته است.
کریمر سعی می کند منتقدین را ساکت کند و با تعصب و بی ادبی آتش دشمنی را شعله ور می سازد. او اظهارات خود را بازنگری نمی کند، اگرچه حقایق در جنگ لفظی معنی دارند. مارگاریتا سیمونیان سرمنشی روس در پاسخ به این مدیر امریکایی می نویسد: «از آنجا که اموال راشا تودی غیردولتی است، دستگیری مدیران آن غیرقانونی است… اگرچه فرقی هم ندارد که قانونی باشد یا نباشد… وقتی صبحت از این می شود که راشا تودی متوقف شده و روسیه را مجازات کند، هر ابزاری خوب است. سیمونیان در ادامه می گوید: «از بد حادثه، کسانی صحبت از بستن راشا تودی می کنند که در مدح تنوع و دموکراسی سخن می گویند. حالا آنها می خواهند صدای دیگران غیرمفید با خودشان را قطع کنند».
توروسیان می نویسد: «تبلیغات روسیه و دولت پوتین به زبان انگلیسی است که اصلاحیه اول قانون اساسی امریکا را به ایالات متحده یادآوری می کند».
اندریو لِک رئیس شورای امور پخش رسانه ای در گفتگو با روزنامه نیویورک تایمز می گوید: «امروز ما با چندین چالش از طرف سازمان هایی همچون کانال راشا تودی روبرو هستیم که نقطه نظرات خود را منتشر می کنند و با چالش هایی همچون داعش در خاور میانه و دیگر گروه ها از جمله بوکو حرام روبرو هستیم.»
مقایسه تبلیغات روسیه با داعش که ظلم و خشونت، شکنجه و کشتار آنها در همه دنیا شهره شده، اصلا عادلانه نیست. این مقایسه فکر نشده و غیرمسئولانه است، علاوه بر این، نشان دهنده عدم آمادگی امریکا برای چالش های خارجی است که از طرف روسیه برایش ایجاد می شود.
ماشین قدرت پوتین از ماشین تبلیغات امریکا کاملا جلو زده و بر رسانه های امریکا و حتی شهروندان این کشور هم تاثیر گذاشته است. رسانه های تحت پوشش مالی کرملین نقطه نظرات روسیه را در رسانه های امریکا وارد می کنند و با کمک اینترنت و تبلیغات به همه جا رسانده بر نگاه امریکایی ها نسبت به سیاست های امریکا در عراق و سوریه و اوکراین تاثیر گذاشته است.
حقیقت ساده و غیرقابل انکار این است که ولادیمیر پوتین به شیوه ای استادانه از رسانه های جهانی استفاده کرده و برای سومین بار پیاپی بانفوذترین چهره در تمام دنیا شده است. این در حالی است که باراک اوباما در مجله فابرز می گوید که روسیه از تانک و قوای هوایی استفاده می کند.
تروسیان در ادامه می نویسد: «پادشاه امریکا برهنه است، اما پوتین با پیراهن جذب روی اسپ نشسته».
تروسیان در پایان آرزو می کند که رئیس جمهور بعدی امریکا تصویر درست تری از جریانات داشته باشد.
