قرارداد راجع به مشارکت تجارتی — سرمایه گذاری ماورای اتلانتیک برای قاره کهن اروپا به وابستگی به سرمایه امریکا و تخریب میکانیزم های حمایت اجتماعی منجر خواهد شد. اروپایان نسبت به این پروژه برخورد منفی دارند. این مساله را نظرسنجی ها نیز تائید میکند: در ماه جنوری کمیسیون اروپایی خبر داد که 97% نظردهندگان با امضای موافقت نامه مخالفت نموده اند.
مذاکرات در باره موافقت نامه ماورای اتلانتیک راجع به مشارکت در عرصه تجارتی و سرمایه گذاری را اتحادیه اروپایی در رژیم بسته از ماه جولای سال 2013 پیش می برد. در سال روان طرح موافقت نامه پلان شده بود. بعداً یک ونیم سال برای آن ضروری است، تا آن را پارلمان اروپایی و پارلمان های ملی کشورهای امضا کننده تصویب نمایند. برعلاوه امریکا و کشورهای عضو اتحادیه اروپایی، در این پروژه کانادا، مکسیکو، سویس، لیختینشتین، ناروی و ایسلند و همچنان کشورهای نامزد عضویت اتحادیه اروپایی شامل خواهند شد.
در نتیجه، جهان میتواند ناحیه بدون محصول بسیار بزرگ با بازار مصرفی در حدود 820 میلیون نفر دریافت کند. ولی در پشت این همه خواسته های واقعی مردم واقعی قرار دارند که هراس دارند که چنین همکاری فعال با امریکا به خسارات جدی تمام خواهد شد. این قبل از همه، به از دست دادن مشاغل مربوط میگردد. در اروپا به چنین دورنما که در ان بسیاری مشاغل در خانه شان بسته خواهند شد، ولی در امریکا، جای که حقوق اتحادیه های مسلکی محدود اند و قوانین از کارمندان دفاع نمی کنند، گشایش خواهند یافت، چندان خوش نیستند. به گفته ویکتور چیتویریکوف، یک عرصه دیگر — کیفیت کالا است که از امریکا به اروپا سرازیر خواهند شد:
مشکل در اینست که اروپایان هراس دارند که این موافقت نامه به پائین امدن یک عده ستندردهای تولیدی منجر خواهد شد که در حال حاضر در اروپا وجود دارند: اروپایان ستندردهای اقتصادی خود و اقتصاد اتحادیه اروپایی را بسیار قدر میکنند. اکثراً ستندردهای که از امریکا می ایند، نسبتاً پائین تر اند. اروپایان می ترسند که این کار بر کیفیت محصولات در اروپا تائثیر خواهد کرد.
کارشناس در ادامه گفت که اینده اسعار اروپایی نیز باعث هراس میگردد. در نتیجه اروپایان بصورت فعالانه میکانیزم های را جستجو میکنند که از یورو حمایت خواهند کرد:
نقطه دیگر اینست که اروپایان در این فشار قوی از جانب امریکا بر اسعار اروپایی مشاهده میکنند و این کار میتواند ان را نسبت به دالر تا اندازه بی توازن سازد. اروپایان از این نقطه نظر فعلاً طرق را جستجو می کنند، تا به شکل این عرصه را ثبات بخشند، تا عقد موافقت نامه تجارتی به ورود مقدار عظیم کالا و خدمات یک عده کمپنی ها اجازه نه دهند. این همان چیزی های است که امریکا حالا به بازار اروپایی صادر میکند.
یک عده کارشناسان اشاره میکنند که در حال حاضر مشکلات در اروپا، به ارتباط افزایش فاجعه بار جریان مهاجرین از افریقا و شرق نزدیک تشدید شده اند. گمان نمی رود که امریکایان چانس استفاده از این بحران بشری را از دست دهند. یوری توروفسکی پروفیسور پوهنتون دوستی ملل روسیه میگوید که انها قبلاً بارها راه حل های مفید برای خود با پافشاری تحقق می بخشیدند:
امریکا حالا درک نموده که در بازی با قواعد که خود سنجیده بود، می بازد. این قواعد سازمان تجارت جهانی نامیده میشود. این قواعد از طرف امریکا نوشته شده و بعد از جنگ جهانی دوم به امریکا امکان مبدل شدن به هژمونی، انحصارگر و پیشرفته ترین کشور فراهم ساخت. ولی ان را تدریجاً اقتصادهای در حال انکشاف پرتحرک عقب زد. در ابتدا انها با جاپان مواجه شدند و از سال 1985 انها جاپان را به بلندبردن ارزش ین مجبور می ساختند. و بعد از این جاپان به مثابه اقتصاد عظیم ورشکست شد. بعد از این اروپا که در اتحادیه اروپایی متحد گردید، در مقام اول قرار گرفت که باعث تشنج بیشتر و حسادت بیشتر امریکایان می گردد.
انچه که به موضعگیری روسیه مربوط میگردد، پس مسکو از مدتها بدینسو مخالف پارچه شدن تجارت جهانی می باشد و به رعایت قواعد سازمان تجارت جهانی دعوت بعمل می ارود.
