امریکا مسئولیت اخلاقی عواقب جنگ کوریا را به عهده نخواهد گرفت.
لی سو یون وزیر امور خارجه کوریای شمالی طی سخنرانی در نشست مجمع عمومی سازمان ملل از آمریکا خواست پیمان صلح به جای توافق آشتی موجود کنونی امضا نماید که پس از پایان جنگ کوریا در سال 1953 از جانب طرفین امضا شد.
به گفته کوریای شمالی فقط پیمان صلح به مقابله بین دو کوریا پایان خواهد داد. دراین میان پیونگ یانگ بیشتر واشنگتن را مد نظر دارد تا سئول. جای تعجب نیست، زیرا آمریکا شرکت کننده اصلی در جنگ به طرفداری از کوریای جنوبی بود و همانا آمریکایی ها و نه کوریای ها توافق آتش بس را امضا کردند. اما آمریکا قصد ندارد پیمان صلح با کوریای شمالی را به امضا برساند.
آلکساندر زِبین رئیس برنامه کره ای انستیتوت خاور دور آکادمی علوم روسیه دو دلیل در این رابطه را عنوان کرد.
— آمریکا به هیچ وجه نمی خواهد مسئولیت اخلاقی و مالی عواقب جنگ کوریا را به عهده بگیرد. در واشنگتن متذکر می شوند که آمریکا به عنوان یک کشور در جنگ شرکت نداشت. جنرال آمریکایی پیمان آشتی را به عنوان نماینده فرماندهی سازمان ملل امضا کرد. کوریای جنوبی از امضای توافق آشتی در سال 1953 خودداری ورزید: لی سین مان، رئیس جمهور کوریای جنوبی بر ادامه جنگ تا پیروزی اصرار می ورزید و حتی تحت فشار آمریکا از امضای پیمان آشتی خودداری ورزید. همانا چنین وضعیتی امکان انجام مذاکرات با آمریکا را برای کوریای شمالی فراهم می سازد. کوریای شمالی معتقد است که طرفی باید سند آشتی را با پیمان صلح عوض کند که آن را امضا کرده است.
دلیل دیگری که آمریکایی ها در رابطه با خودداری از امضای پیمان صلح با کوریای شمالی عنوان می کنند، این است که پیونگ یانگ تعهدات خود در باره خودداری از ساخت تسلیحات راکتی و هسته ای را نقض کرده است. این یک مسأله جدی است که حل و فصل آن پاسخگوی اهداف سیاست آمریکا در آن منطقه نیست.
واشنگتن نیازی به حل و فصل این مسأله ندارد. زیرا آنها نمی توانند استقرار سیستم دفاع ضد راکتی در آسیای شرقی را توجیه کنند. در حرف این سیستم برای دفاع در مقابل خطرات ناشی از کوریای شمالی مستقر شده است. فرض کنیم پیونگ یانگ تمام مطالبات آمریکا و کوریای جنوبی را قبول کند و تمام تسلیحات هسته ای و راکت های خود را واگذار کند. در آنصورت رئیس جمهور اوباما چگونه می تواند برای مالیات پردازان و اعضای کنگره توضیح بدهد که پول های آنها در کجا خرج می شود و در توضیح ضرورت استقرار سیستم دفاع ضد راکتی در منطقه آسیا — اقیانوسیه به مسکو و پکن چه خواهد گفت؟ از این رو برای آمریکایی ها نشان دادن پیونگ یانگ به عنوان « جوانی فوق العاده شرور» سودآور است. همانا به این دلیل باید واحدهای آمریکایی در نزدیکی مرزهای روسیه و چین حضور داشته باشند.
واقعیت این است که پیونگ یانگ و حتی سئول برای آمریکا مهره هایی در تخته بزرگ شطرنج آسیای شرقی هستند. بازی بزرگ جیوپلیتیکی ایالات متحده برای مهار چین در منطقه آسیا — اقیانوسیه روی این تخته انجام می شود.
