قبل از 70 مین اجلاس اسامبله عمومی سازمان ملل متحد «سپوتنیک» برازنده ترین سخنرانی های رهبران جهان را در گردهمایی های سال های گذشته به خاطر می ارود.
در تاریخ 26 سپتمبر سال 1960 فیدل کاسترو رهبر کوبا سخنرانی را تحت عنوان «زمانیکه فلسفه غارت از بین رود، انگاه فلسفه جنگ هم از بین خواهد رفت»، ایراد کرد. سخنرانی او 4 ساعت و 29 دقیقه طول کشید و به طولانی ترین سخنرانی مبدل گشت که در اسامبله عمومی سازمان ملل متحد ایراد شده بود. فیدل کاسترو در سخنرانی خود مفهوم حقیقی انقلاب کوبا و ماهیت اصلاحات را توضیح کرد که حکومت او روی دست گرفته بود و همچنان امریکایان را از حمله بر کشور نو به پا ایستاده شده برحذر داشت و علل حقیقی مناسبات پیچیده شده امریکا — کوبا را افشا ساخت.
در تاریخ 12 اکتوبر سال 1960 در اسامبله عمومی سازمان ملل متحد رهبر اتحاد جماهیر شوروی برای اولین بار سخنرانی ایراد کرد. نیکیته خروشیف از کشورهای افریقایی حمایت نمود که از وابستگی استعماری ازاد شده بودند. او همچنان کشورها را به خلع سلاح کامل دعوت نمود، تا بیش از این «وسایل پیشبرد جنگ» نداشته باشند. بعداً رسانه ها خبر دادند که سرمنشی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی هنگام سخنرانی بوت خود را بر تریبون می کوبید. شاهدان عینی معلومات دادند که این کار در سالون زمان رخ داد، وقتیکه نماینده فلیپین اتحاد شوروی را با اردوگاه زندانیان تشبه نمود.
در تاریخ 13 نوامبر سال 1974 یاسر عرفات رهبر فلسطین برای اولین بار به اسامبله عمومی سازمان ملل متحد به اساس خواهش جنبش عدم انسلاک دعوت شده بود. او در سخنرانی خود صیهونیزم را نوع از نژادپرستی خواند. یک سال بعد اسامبله عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه «محو تمام انواع تبعیض نژادی» را صادر کرد که در ان تصویب شده بود که صیهونیزم — این نوع نژادپرستی و تبعیض نژادی است. در سال 1991، بعد از فروپاشی بلاک شرق، به اساس مطالبه امریکا و اسرائیل این فیصله نامه ملغا شد.
در تاریخ 21 سپتمبر سال 1978 در 42 مین اسامبله عمومی سازمان ملل متحد رونالد ریگان رئیس جمهور امریکا «تهدید سیارات دیگر» را عامل نیرومند خواند که میتواند اختلافات ذات البینی کشورها را حل کند. او برای اولین بار این مفکوره را به نمایندگان اتحاد جماهیر شوروی در سال 1985 در ملاقات با میخائیل گورباچیف سرمنشی حزب کمونیست اتحاد شوروی در ژینیو اظهار داشته بود. بعداً رونالد ریگان می گفت که این موضوع دوست داشتنی علمی — تخیلی او است و رسانه ها خبر دادند که کولین پاویل مشاور رئیس جمهور در امور امنیت ملی سعی میکرد چنین یاداوری ها را از سخنرانی های رسمی رونالد ریگان حذف نماید.
در تاریخ 20 سپتمبر سال 2006 در اسامبله عمومی سازمان ملل متحد اوگو چاویس رئیس جمهور وینزویلا سخنرانی خود را اغاز کرد و اعلام داشت که « به اینجا اهریمن امده بود». سیاستمدار بعداً توضیح داد که مقصد او جورج بوش رئیس جمهور امریکا بود که اندکی قبل از این سیاست نظامی امریکا را از تریبون سازمان ملل متحد برحق خواند بود. اوگو چاویس همچنان امریکا را به «استثمار، غارتگری و باداری بر مردم سراسر جهان متهم ساخت». در وینزویلا سخنرانی او بصورت مستقیم پخش میشد و بارها در طول روز تکرار شد. نمایندگان امریکا اظهار داشتند که این بیانات شایسته شان رئیس جمهور کشور نمی باشند.
در تاریخ 23 سپتمبر سال 2009 معمر قدافی رهبر انقلاب لیبیا مخالفت خود را با «فیودالیزم سیاسی» ابراز داشت و دادن حق ویتو را برای همه اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد مطالبه نمود. او همچنان اعلام داشت که لیبیا به رعایت فیصله نامه های سازمان ملل متحد مکلف نیست و منشور سازمان را دور انداخت. در عین حال با وقت تعیین شده 15 دقیقه قدافی بیش از دو ساعت سخنرانی نمود. تقریباً یک ساعت بعد مترجم لیبیایی بیهوش گردید. او را امر بخش عربی اداره مترجمین سازمان ملل متحد تعویض کرد.
