مورخ اولیگ نظروف می نویسد- هفتادمین سالگرد ختم جنگ جهانی دوم را جاپان با اوج عصبانیت ضد روسیه و نمایش تابعیت از واشنگتن که بمب های اتمی ان در اگست سال 1945 بر هیروشیما و ناگاساکی پرتاب شده بودند و به قتل صدها هزار جاپانی منجر گردیدند، تجلیل نمود.
لحن را رهبران کشور تعیین کردند. وزیر خارجه جاپان سفیر روسیه را احضار کرد و اعلام داشت که سفر دمیتری میدویدیف به جزیره ایتوروپ "با موضعگیری جاپان ضدیت دارد". قبلاً او، وقتیکه وزیر دفاع بود، گفته بود که " نسبت به امریکا کینه در دل ندارد، به خاطریکه بمباردمان اتمی امریکا به جنگ خاتمه بخشید و به اتحاد شوروی اجازه اشغال جاپان را نداد". جعل کار تاریخ لازم دید بصورت اضافی توسط اسناد موجودیت چنین پلان کرملن را تائید کند. او اعلامیه خود را در استانه انتخابات پارلمانی ایراد کرد و باعث بروز جاروجنجال سیاسی گردید. کایوما در برابر مردم معذرت خواست، اما در برابر روسیه نه. چنین است سیاستمداران جاپانی.
جاپان با پیروی از این قاعده که بهترین دفاع حمله است، اتحاد شوروی را به تجاوز و عهدشکنی متهم می سازد. به اساس نظر انها، در تاریخ 9 اگست سال 1945 اردوی سرخ بر جاپان "ضربه خونین بر پشت" وارد ساخت و پیمان راجع به بی طرفی را که در تاریخ 13 اپریل سال 1941 در مسکو امضا شده بود، نقض کرد. به این ترتیب، بصورت کاملاً هدفمند در اذهان عامه کتلوی این تصور را فورمولبندی میکند که جاپان نه تنها سیاست اشغالگرانه را پیش نمی برد، بلکه خود قربانی تجاوز اتحاد شوروی گردید!
در جاپان به صحبت نه کردن راجع به سیاست تجاوزگرانه توکیو از سال 1931 تا 1954 و راجع به مسوولیت جاپان به خاطر جنایات زیاد در ان زمان ترجیح میدهند. جنگ دوم جهانی که با شکست متحدین ادولف هیتلر در منچژوریا منجر شد، بصورت مقدماتی با مداخله جاپان در همانجا، قبلاً در سال 1931 اغاز شده بود. تجاوز جاپان به به قربانی شدن 25 — 30 میلیون نفر چینایان منجر گردید.
" دسته 731 منچژوریا" — یک موضوع دیگر است که یاداوری ان را در جاپان دوست ندارند. ان را برای اماده ساختن جنگ باکتریالوژیکی، در قدم اول بر ضد اتحاد شوروی، ایجاد کرده بودند. بعد از جنگ کاواسیما تورن جنرال اسبق خدمات طبی نشان داد: " در دسته 731 م تجارب در باره اثرات همه باکتریاهای مرگبار بر مردم زنده وسیعاً بکار برده میشند. مواد برای این وطنپرستان زندانی چینایی و روسان بودند که ارگان های ضداستخباراتی جاپان به نابودی محکوم میکردند". جاپان در منچژوریا ذخایر عظیم باکتریاها که میتوانستند شیوع امراض واگیر را بوجود اورند و همچنان وسایل رساندن انها به اهداف ایجاد کرده بود. مناطق شرق دور اتحاد شوروی به مثابه اهداف حملات باکتریالوژیکی در نقشه های جاپانی نشانی شده بودند.
قوماندان اسبق اردوی کوانتون جنرال اوتودزو یامادا در جریان محاکمه در خاباروفسک چنین اعتراف نموده: " شرکت اتحاد شوروی ما را از امکان استعمال سلاح باکتریالوژیکی محروم ساخت".
این گفته که جاپان صادقانه پیمان راجع به بی طرفی را رعایت میکرد، با بسیاری حقایق ضدیت دارد. جاپان با امضای قرارداد، مانند جرمنی هیتلری، قصد مراعات ان طی مدت زمان زیادی نداشت. این قرارداد به توکیو فقط برای دوران امادگی برای حمله بر اتحاد شوروی ضروری بود. در تابستان سال 1941 ستردرستیز اردو و وزارت جنگ جاپان اقدامات مجموعی برای جنگ طراحی کرده بودند. حمله جاپان بر اتحاد شوروی فقط به خاطری صورت نه گرفت که بر پیروزی اتحاد شوروی نیرومند از نقطه نظر نظامی باور نداشت. باوجود این اتحاد شوروی مجبور بود در طول تمام جنگ در شرق دور نیروهای زیادی حفظ نماید. اگر تهدید تهاجم جاپان وجود نمی داشت، پس این نیروها را میتوانستند به شرق — به جبهه جنگ با جرمنی منتقل سازند و تلفات در جنگ را کاهش دهند.
در سرحد وضع ناارام بود. در خاک اتحاد شوروی جاپانیان صدها جاسوس اعزام میکرد. از سال 1941 تا اگست سال 1945 تنها در منطقه ماورای بایکال به تعداد 242 اجنت تثبیت شده بودند. جاپان در بحر علیه اتحاد شوروی جنگ واقعی پیش می برد. بحریه امپرطور عملاً بنادر ولادی وستوک و ناخودکا را محاصره کرده بود. جاپان با ماینگذاری در ابنای لاپیروزا و سینگار، کشتی رانی تجارتی را بصورت جدی مشکل ساخته بود. بحریه جاپان بصورت غیرقانونی 178 کشتی ما را توقیف و 18 کشتی را غرق نموده بود. با در نظرداشت این "خودسری ها" و بسیاری فعالیت های دیگر جاپانیان، صحبت راجع به رعایت صادقانه پیمان بی طرفی در میان بوده نمی تواند.
در تاریخ 9 اگست سال 1945 به اساس درخواست های کثیری امریکایان و انگریزان اردوی سرخ بر میلیتاریستان جاپانی ضربه خوردکننده انتقام گیری وارد اورد. این ضربه جاپان را از اخرین تخیل در این باره محروم ساخت که امپراطور هیروهیتو در نوشته مورخ 17 اگست سال 1945 در باره ان چنین اعتراف نموده: " حالا، زمانیکه در جنگ علیه ما اتحاد شوروی هم شامل شد، ادامه مقاومت… به معنی با تهدید مواجه ساختن خود اساس امپراطوری می باشد".
اعتراف هیروهیتو اعلامیه های پروپاگندچیان انسوی اقیانوس در این باره که گویا "بمباردمان اتمی امریکا یگانه شیوه مجبورساختن مقامات جاپان به صلح بود"، تکذیب میکند. اتحاد شوروی بدون سلاح اتمی ابتدا جرمنی هیتلری و بعداً جاپان را به تسلیمی مجبور ساخت و سهم تعیین کننده در پیروزی در جنگ جهانی دوم را ایفا نمود. طوریکه ورد ویلسون محقق امریکایی اعتراف کرده، اتحاد شوروی طی چهار روز اردوی کانتون را درهم کوبید و جاپان را به تسلیمی مجبور ساخت.
نیاکان قهرمان ما انتقام شکست امپراطوری روسیه را در جنگ روس — جاپان در اوایل قرن 20 گرفتند. انها بخش جنوبی سخالین و جزایر کوریل را که بیش از این هیچگاهی جاپانی نخواهند بود، بازپس گرفتند. توکیو یک هزار سال دیگر جهت حل مساله به اصطلاح مناقشوی دعوت بعمل اورد. برای ما، وارثان قهرمانان سال پیروزمند 1945، این مساله بصورت نهایی و برگشت ناپذیر به اساس نتائیج جنگ جهانی دوم حل شده است.
