مصاحبه با پدر کودک سه ساله سوری که جهان را تکان داد

خبرنگار رادیو اسپوتنیک موفق شد، با پدر این پسر سه ساله که پس انتشار تصویرش در اینترنت جهان را تکان داد، مصاحبه کند.

عبدالله با خانواده اش سوار قایقی که در مجموع 11 سرنشین داشت، بودند. قایق حامل آنها به دلیل امواج شدید واژگون شد و 12 نفر که در بین آنها خانم و دو پسر عبدالله کردی و هشت کودک بودند، غرق شدند. جسد بی روح ایلان سه ساله در ساحل شهر بدروم ترکیه یافت شد.

عبدالله کردی در مورد زندگی دشوار و آغاز این سفر که برای عزیزانش آخرین سفر شد، گفت: من با خانواده ام تا سال 2012 در دمشق زندگی می کردم. زمانیکه جنگ در سوریه آغاز شد، تصمیم گرفتیم، به کوبانی فرار کنیم. پس از مدتی من برای کار به ترکیه رفتم و خانم و پسرانم در کوبانی ماندند. کارهای ساختمانی را در استانبول شروع کردم. سال گذشته گروه تروریستی داعش به کوبانی حمله کرد و من مجبور شدم، بدون وقفه خانواده ام را به ترکیه فراری دهم. زندگی با درآمد ناچیز در ترکیه هم خیلی دشوار بود. خواهر بزرگترم در سوئیس و برادر بزرگم در کانادا زندگی می کنند. خواهرم پیشنهاد داد که پیش آنها برویم و من هم قبول کردم. من شخصی را پیدا کردم که از طریق او با قاچاقبر آشنا شوم، قاچاقبر ما را به بدروم فرستاد و گفت از اینجا ما به طور قاچاقی به یونان حرکت می کنیم. قاچاقبر انسان در قبال هر فرد 1200 دالر گرفت و ساعت های تقریبا یک و نیم شب قایق ما همراه با 13 سرنشین دیگر سفر بی بازگشت را آغاز کرد. وی گفت: پس از مدتی امواج قوی شد و یک قایق واژگون شد و صدای فریاد و کمک شروع شد، من تلاش کردم فرزندانم را آرام کنم. آنها خیلی ترسیده بودند و پس از مدتی قایق ما هم واژگون شد. تقریبا نیم ساعت آنها را روی آب در بغلم گرفته بودم، اما امواج قوی آنها را از من جدا کرد و غرق شدند. باز هم تلاش کردم، هر دوی آنها را پیدا کردم، اما آنها دیگر زنده نبودند. تقریبا سه و نیم ساعت روی آب بودیم و کسانیکه شنا بلد بودند، نجات یافتند.

حالا من تلاش می کنم، تا آن قاچاقبری را که ما را به یونان فرستاد، پیدا کنم تا پاسخگوی مرگ خانواده ام باشد. وی در ادامه گفت: البته خودم تمام ریسک های این سفر را پذیرفتم، چرا که در مورد مهاجرت موفقیت آمیز خیلی از فامیل ها به اروپا را شنیده بودم و تمام این ریسک ها را قبول کردم. فکر می کردم، بخت با ما هم یاری می کند. وی افزود: من اجساد عزیزانم را تحویل گرفتم و امروز به زادگاهم کوبانی بر می گردم و آنها را در آنجا به خاک می سپارم. وی ادامه داد، دیگر در زندگی ام به جز سه تابوت و سه قبر دیگر چیزی نمانده است. من در کوبانی ماندگار می شوم و هر روز سر قبر خانم و بچه هایم می روم. پسرانم همه دارایی ام بودند و آنها بیشتر از جانم دوست شان داشتم. من تصمیم سفر به اروپا را به خاطر خوشبختی و آینده آنها گرفتم.

در آخر او گفت: من از جامعه جهانی خواهش می کنم تا راه حلی برای پایان دادن مرگ افرادی که برای خوشبختی تلاش می کنند، تا آن را در کشورهای اروپایی پیدا کنند، پیدا کند. پسران من مردند. فامیل دیگر هم که تلاش می کنند خود را به اروپا برسانند، کودک دارند و آنها نباید قربانی شوند. جامعه جهانی باید به این فاجعه نقطه پایان بگذارد.