ژان پییر رافارین در روزنامه Le Huffington Post نوشته، اروپا باید مشی نزدیک شدن با روسیه و چین در پیش گیرد.
رافارین تذکر میدهد، به هراندازه که انتقادات و تحریمات از غرب منشا میگیرد، به همان اندازه روسیه بیشتر به غرب رو می اورد. او می افزاید که تلاش های ناکام رهبری جهانی در مورد ثبات بخشیدن به رشد و ناتوانی غرب در انجام اصلاحات موسسات بین المللی نیز شرایط مساعد برای نزدیکی مسکو و پیکن ایجاد میکنند.
به عقیده سیاستمدار، روسیه و چین موضوعات و منافع مشترک کافی دارند که عمده ترین ان عدم پذیرش مشترک فشار امریکا شمرده میشود که به وسیله ان امریکا سعی می ورزد مشی تمام را قبل از قبل تعیین کند و در قدم اول بر اروپا اثر بگذارد.
صداراعظم اسبق فرانسه گفته: " و این در صورت که ناارامی ها و "جنگ" در سراسر جهان با تروریزم باید دول بزرگ را با هم متحد می ساختند".
رافارین عقیده دارد، در چنین شرایط مسوولیت بیشتر بر دوش اروپا قرار دارد.
صدراعظم اسبق فراسه می نویسد: " دلیل عمده ستراتیژیک امروز چنین است که چین و روسیه به به اروپای نیرومند اروپایی نیاز دارند. سیاست مالی پیکن نشان داد که او جهت شکست ناحیه اروپایی تلاش نمی ورزدو روسیه در قدم اول با اروپای «امریکایی» مخالفت میکند. او می افزاید که فرانسه نباید بیش از این کار را به جریان سربخود بگذارد، اگر میخواهد که متحدین واقعی ستراتیژیک در سال های اینده نزدیک از دست ندهد.
طوریکه رافارین میگوید، مثلث ارپا – روسیه – چین میتواند به مثلث شگوفانی مبدل گردد، به خاطر که هرکدام از جوانب ان منابع خودی انسانی و طبیعی و سلطه مالی و همچنان نیازمندی به اشتغال، عواید و ثبات دارند.
به عقیده موصوف، در حال حاضر مساله نزدیکی روسیه و چین بصورت گسست ناپذیر به استقلال سیاست اروپایی و ادارک خودی اروپا مربوط می باشد.
