جمهوری دمکراتیک خلق کوریا در حال مدرنیزه کردن واحد Pyongsan است که هدف آن استخراج و تبدیل یوانیم خام است
در گزارش روز چهارشنبه انستیوت آمریکایی- کوریا وابسته با مرکز تحقیقات استرتتیژیکیی بین المللی در دانشگاه جان هاپکینز در واشنگتن جمهوری دمکراتیک خلق کوریا در حال مدرنیزه کردن واحد Pyongsan است که هدف آن استخراج و تبدیل یورانیم خام است و از محصولات آن می توان جهت تولید سلاح هسته ای استفاده کرد. این تحقیق بر اساس تحلیل عکس های بازرگانی اراضی کوریای شمالی گرفته شده بوسیله اقمار مصنوی فضایی انجام شده است.
"آلکساندر وارانتسوف" رییس شعبه مطالعه کوریا در انستیتوت شرق شناسی آکادمی علوم روسیه به خواهش رادیو "اسپوتنیک" این گزارش را مورد تفسیر قرار داده گفت:
"این گزارش موجب پیدایش ارزیابی های گوناگون می شود. در باره آنها باید در زمینه چگونگی مناسبات عمومی بین آمریکا و کوریای شمالی قضاوت کرد که چندان مساعد نبوده و حاکی از آن است که واشنگتن در سال های اخیر سیاست معطوف به خفه کردن کوریا شمالی بوسیله تحریمات و تعویض رژیم کوریای شمالی را دنبال کرده و امکان انجام مذاکرات سازنده با آن کشور را نادیده می گیرد. آمریکا پیشنهادات از این نوع را به کوریای شمالی ارائه می دهد: شما ابتدا خلع سلاح شوید و بعد ما با شما به گفت و گو خواهیم پرداخت. کوریای شمالی این گونه شرایط را قبول نمی کند. البته باید صحت بودن معلومات در این باره را چک کرد که آیا کوریای شمالی میزان استخراج یورانیم را افزایش داده یا خیر؟ در این رابطه این سوال ساده پیش می آید: می توان حجم یورانیم استخراجی را افزایش داد ولی ظرفیت های تبدیل آن کجا است؟ این ظرفیت های جمهوری دمکراتیک خلق کوریا برای کارشناسان معلوم است و گمان می کنم که هنوز گسترش نیافته است. پس افزایس استخراج یورانیم برای چیست؟
گزارش های اخیر در باره افزایش استخراج و تبدیل سنگ های یورانیم ی در کوریای شمالی انسان را وادار میکند که به فکر حوادث اوایل سال های 2000 بیفتد. در آن زمان آمریکا پیونگ یانگ را به پیاده کردن برنامه محرمانه هسته ای متهم کرد و بدین سان روند تبدیل جمهوری دمکراتیک خلق کوریا به یک کشور شفاف را عقیم گذاشت. "آندره ایوانوف" محقق ارشد انستیتوت مناسبات بین المللی مسکو در این باره گفت:
"در اوایل سال های 2000 کوریای شمالی فعالانه با سازمان های بین المللی در چارچوب معامله ای که مطابق آن برنامه هسته ای اش را زیر کنترل شدید آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار داده بود و در عوض سوخت ویژه استیشن های حرارتی را تحویل می گرفت و از مساعدت در ساخت استیشن اتمی آب سبک برخوردار می شد فعالانه همکاری می کرد. در این زمان پایه گذاری ریاکتور ها انجام شد و مرحله بعدی بایستی تحویل ریاکتور ها به کوریای شمالی و مونتاژ آنها می بود. ولی آمریکا ناگهان اعلام کرد که یپونگ یانگ گویا بعلاوه برنامه پلوتونیومی تحت کنترل IAEA دارای برنامه محرمانه غنی سازی یورانیم است. آمریکا هیچ مدرکی در اثبات این ادعا نداده ولی پس از آنکه پیونگ یانگ همکاری با آژانس اتمی را قطع کرد و دستگاه پلوتونیومی نه یورانیم ی را منفجر کرد یک کارمند عالی مقام وزارت خارجه کوریای جنوبی برایم تعریف کرد که هیچ سندی در اثبات موجودیت برنامه هسته ای نظامی در کوریای شمالی در دست آمریکا هیچ وقت نبود. با این حال آمریکا ساختن استیشن آب سبک در کوریای شمالی را متوقف کرد که هم آواز طرح هایش مبنی بر خفه کردن اقتصادی کوریای شمالی بود. لیکن نتوانست آن کشور را مختنق کند ولی آن را به ساختن بمب پلوتونیومی وادار کرد. پیونگ یانگ وقتی دید که تحریمات علیه آن برداشته نمی شود به توسعه برنامه تولید و غنی سازی یورانیم پرداخت. راستش می دانیم که سطح تغلیظ آن پایین است و این یورانیم تنها برای تحقیقات علمی و امور طبی مناسب است نه برای تولید سلاح هسته ای. آیا انتشار گزارش نامبرده با استناد به دانشگاه جان هاپکینز به معنای آن نیست که کوریای شمالی در صدد بر آمده به تولید یورانیم تسلیحاتی بپردازد؟ بعید به نظر می رسد. آنها برای چه این کار را بکنند اگر هم اینک تولید چاشنی های پلوتونیومی قوی تر را راه اندازی کردند؟ از این گذشته برای همه معلوم است که پیونگ یانگ قصد ندارد تولید دستگاه های هسته ای را افزایش دهد: این کشور نمی خواهد به کسی ضربه هسته ای وارد کند چون می داند که در این صورت خودش بلافاصله منهدم خواهد گردید. از این رو بعید نیست که هدف تولید مترسک جدید در باره یورانیم کوریای شمالی مانند اقدام اوایل سال های 2000 است که در آن زمان آمریکا می خواست رهبری کوریا شمالی را بدنام کند که سعی می کرد در کشور خود اصلاحات انجام داده تا کوریا شمالی بتواند از انزوای بین المللی خارج شود.
خلاصه دانشمندان روسیه بر آن هستند که نباید در انجام نتیجه گیری و متهم کردن کوریا شمالی به تجاوزگری عجله کرد.
