کشورهای اسکاندیناوی در فصل بهار آمادگی جنگ با روسیه را میگرند.
روسای نهادهای دفاع سویدن، ناروی، دانمارک ، فنلاند و ایسلند مقاله ای را منتشر کردند که در آن در باره همه چیزموضاعات از کریمه تا حریم هوایی خود. بطور همزمان از این موضوع صحبت شد، که باید همکاری نظامی اعضای ناتو و کشورهایی که هنوز اعضای ناتو نیستند افزایش یابد. ناروی، دانمارک، سویدن و فنلاند باید بر علیه دشمن مشترک — روسیه — متحد شوند.
بلافاصله این سوال مطرح شد که سویدن و فنلاند بهر حال چه وقت به ناتو خواهند پیوست؟ کارشناسان تقریبا اطمینان دارند که فنلاند بعید است مناسبات حسن همجواری و علاقه خود نسبت به روسیه را با عضویت در ناتو عوض کند. گمان نمیرود که سویدن نیز دست به چنین کاری بزند.
گریگوری دوبرومِلوف مدیر انستیتوت تحقیقاتی سیاسی در این خصوص گفت: بعید است که فنلاند و سوئدن عضویت ناتو شوند. سوئدن طی چند قرن پس از شکست در جنگ با روسیه اوایل قرن 19، دست به هیچگونه اقدامی بر علیه روسیه نزده است و یک کشور بیطرف به حساب می آید و بعید است از این موقف خودداری ورزد. زیرا عضویت در ناتو محتاج افزایش بودجه نظامی است که با توجه با جهت گیری اجتماعی اقتصاد کشور چنین سناریویی برای سوئدن دور از منفعت است. آنچه به فنلاند مربوط می شود ، آن کشور پس از شکست در جنگ جهانی دوم در هیچگونه ائتلاف نظامی عضویت ندارد و خطری از سوی روسیه مشاهده نمی کند.
اما مناسبات ناروی و ناتو بهتر شکل می گیرد. در سال 2018 میلادی قرار است تطبیقات بزرگ نظامی نیروهای ائتلاف در آنجا برگزار شود. کشور دانمارک هم قصد دارد در همان مسیری گام بگذارد که متحدان ناتو پیشنهاد می کنند. بطور عموم مواضع این کشورها مدتهاست که هیچگونه فرقی با روحیات ناتو ندارد.
دمیتری سالونیکوف رئیس انستیتوت رشد معاصر دولتی در این خصوص گفت: ناروی عضو ناتوست که در این اتحادیه آمریکا در صدر قرار دارد و تعیین مواضع در ائتلاف را کنترل می کند. آنها نمی توانند طور دیگری عمل کنند. دانمارک دور تر از سرحدات روسیه قرار دارد و مناسبات متقابل آن کشور با روسیه برای ما و آنها چندان اصولی نیست. اما تأثیر آمریکا بر این دو کشور اصلی سنتی سیاست اسکاندیناوی قوی است.
با در نظرداشت قوانین بازی ، کشورها باید به این مساله توجه کنند که خروج از بازی چه عواقبی خواهد داشت. ایسلند نمونه خوبی در این رابطه است.
زمانی ایسلند — ناو غیر قابل غرق آمریکا و فاقد هر گونه سیاست مستقلانه بود. در زمان حاضر، وضع تغییر کرده است. ایسلند مخالفت خود با گرایش های مالی جهان را نشان داد و از زنجیره ای خارج شد که محافل مالی جهان و بیش از همه آمریکا بدورش حلقه زده بودند. هم اکنون این کشور از دیدگاه خاص خود برخوردار است همانا به دلیل آنکه این کشور از روند عمومی جهان خارج شد ، این گرایش نفوذ خود را از دست داد.
اما برای آمریکا دوره دشواری فرا می رسد: وادار کردن کشورها بزور در پذیرش شرایط ائتلاف هر چه سخت تر می شود.
گریگوری تروفیمچوک رئیس شورای کارشناسی بنیاد حمایت از تحقیقات علمی « کارگاه ایده های اور آسیا» در این خصوص گفت: اوضاع دشواری در جهان شکل می گیرد که کشورها داوطالبانه عضو این ائتلاف نخواهند شد. آنها می توانند فقط در صورتیکه تحت فشار شدید آمریکا قرا بگیرند, در انصورت ممکن عضو این ائتلاف شوند: به نظر من آمریکا دست به چنین کاری نخواهد زد. زیرا این امر به معنای ایجاد اردوگاه مطلق اروپایی خواهد بود و ملل این کشورها درک خواهند کرد که آنها را برای جنگ آماده می کنند. اکنون اوضاع برای آنها تغییر کرده است و بقول معروف توپ در زمین آنهاست، اروپایی ها از چانس آن برخوردارند که در این رابطه موضع دقیق خود را به نمایش بگذارند. به عقیده کارشناس روس آنها در این جهت حرکت خواهند کرد.
وضعیت این منطقه نشانگر آن است که کشورها آماده توجه به عملیات ائتلاف ناتو هستند و حتی با توجه به تعهدات خود بر طبق مقررات آن وارد بازی خواهند شد، اما جلب بازیگران جدید به این دسته فعلا ممکن نخواهد بود.
