جهان غرب نارضیاتی خود از موفقیت های « بریکس» را پنهان نمی کند.« آجرهای» دیروزی عملا پایه های یک زیربنا جدید شده اند. این سیستم در حال شکل گیری هم اکنون ثابت می کند که نهادهای قدیمی و موسسات مربوطه باید برای چالش های جدی آماده شوند.
در سال 2001 میلادی تحلیلگر بانک « Goldman Sachs » پیشنهاد کرد اقتصاد روسیه، برازیل، چین و هند تحت عنوان « بریک» با هم متحد شوند که چیزی شبیه حروف « brick» — آجر — در زبان انگلیسی است. نقش رهبری در تأمین رشد آتی تمام اقتصاد جهان به این کشورها واگذار شد. پس از 10 سال با پیوستن آفریقای جنوبی، آنها « حرف اس» را هم دریافت کردند که در زبان انگلیسی علامت « جمع » است. هر یک از کشور های عضو « بریکس» از ذخایر طبیعی بی نظیری برخوردار است — برازیل ، محصولات غذایی ، روسیه — ثروت معدنی، هند — قورت بالقوه فکری و چین — پایگاه قوی تولیدی ، آفریقای جنوبی- ذخایر طبیعی. در حال حاضر، 40 % ساکنان کره زمین در کشورهای « بریکس» زندگی میکنند و سهم آنها در تولید ناخالص ملی 20 % است. قابل درک است که این اتحادیه به هیچ شکلی نمی تواند در سیستم جهانی جا بگیرد که آمریکا و غرب به نقش های رهبری خود در آن عادت کرده اند. تا اوایل قرن، اوضاع طوری بود که آینده دارترین کشور ها به هیچ شکلی نمی توانستند بر تصمیمات جهانی تأثیر بگذارند.
ولادیمیر زاخاروف استاد داشگاه اقتصاد روسیه در این خصوص گفت: آمریکا در زمان خود در روند تأسیس ساختارهای مالی — بانکی مانند صندوق بین المللی پول، بانک جهانی و بانک توسعه آسیا شرکت داشت. از اینرو، روسای سنتی صندوق بین المللی پول، نمایندگان کشورهای غربی بودند و بانک جهانی نماینده آمریکا همیشه ریاست آن را عهده دار بود. نماینده جاپان بانک توسعه آسیا را دارا بود. آنچه به نقش سیاسی و توزیع سهام و امکانات رأی گیری در باره پروژه ها مربوط می شود همه این ساختارهای تحت کنترل غرب عمل می کنند.
پروژه های بریکس — بانک جدید توسعه و صندوق ذخیره اسعار می تواند این سیستم را تغییر بدهد. این اولین نهاد جهان است که بدون شرکت غرب تأسیس شده است. بعلاوه کارشناسان از حالا در این باره صحبت می کنند که ظهور این نهادها — گام مهمی در کاهش نقش دلار در سیستم مالی جهان است.
بطور همزمان فعالیت کشورهای « بریکس» آسیب جدی به جهان یک قطبی وارد خواهد آورد. عملا اعضای « بریکس» توانست خیال پردازان آمریکایی را شکست بدهند که به توسعه پلورالیزم حیوپلیتیکی روی نقشه اوراسیا فرا می خواندند و تا حد اعظم تلاش خودر ا بکار بردند تا آمریکا در این منطقه از شرکای واجد شرایط برخوردار باشند. نقشه های زبیگنف بژینسکی کارشناس سیاسی و شخصیت دولتی در جستجوی راهنمایان سیاست آمریکا در اورآسیا با شکست روبرو می شوند. اما نباید فکر کرد که آمریکا در آینده از تلاش دیگری در این زمینه خودداری خواهد ورزید.
ولادیمیر کولوتوف رئیس انستیتوت « هوشی مین» وابسته به دانشگاه دولتی سنت پتربورگ در این خصوص گفت: این فرمات همگرایی قابل رقابت است. زبیگنِف بِژینسکی در زمان خود گفت که اورآسیا بطور تمام از آمریکا برتر است اما اینکه اور آسیا از لحاظ سیاسی باهم فرق دارند یک نکته مثبت است. هر چه بیشتر آنها از سیاست « تفرقه بیانداز و حکومت کن» بهره گیرند ، به همان اندازه بیشتر از منافع خود دفاع خواهند کرد و اجازه « تولد» فرمات های همگرایی در جهان را نخواهند داد که تحت کنترل آمریکا قرار نداشته باشند. در اینجا از منابع اداری و فکری برای دفن این فرمات همگرایی استفاده خواهد شد. آنها از عهده این جور کارها بخوبی برمی آیند ، از اینرو مقابله شدید خواهد بود.
کارشناسان « انقلابات رنگین» را به عنوان یکی از گزینه های چنین دخالتی می نامند. بیخود نیست که واشنگتن و متحدان آن اینقدر طولانی آن را در کشورهای مختلف آزمایش کردند. همانا به این دلیل کشورهای « بریکس» با گذشت هر سال توجه بیشتری به مسائل امنیت و مقابله با تروریزم مبذول می
