آیا آواز شنوای غنی به گوش نواز شریف چنگ خواهد زد؟

دید و بازدید های سران افغانستان و پاکستان در سال ۲۰۱۵ فصل تازه ای را در تاریخ مناسبات دو کشور باز می کند, شما خود می دانید که از سالهای متمادی٬ اگر دقیق تر بگویم٬ از آوان تاسیس دولتی به نام پاکستان فضای سیاسی بین دو کشور ابرآلود و در بسا از مقاطع تاریخ تاریک بود٬ بنا بر ناگزیری های زیادی اقتصادی و پیوند های مردمی که این دو کشور با هم دارند.
وقتآ فوقتآ ذعمای دو کشور تلاش های را به خرج می دادند تا این فضا را صافتر بسازند ٬ اما یگانه عامل مانع تحقق ٬در راه تامین روابط حسنه بین شان ٬ عدم اعتماد در عمل بود ٬ چون اعلامیه ها و گفتار های رسمی شان شکل تظاهری داشت و در خفا کینه و بد بینی.
پاکستان با داشتن پوتانسیل نسبتآ به مراتب بیشتر در بسا از جهات و همچنان موقیعیت جغرافیای که دارد ٬ همواره در صدد راه افغانستان در رشد تجارت و اقتصاد وی بوده و هرگز نخواسته تا این کشور به پای خود استاده گردد٬ چون بدین باور بوده که افغانهای که امروز هیچ ندارند چنین بلند گو استند ٬ اگربه پای ایستاده شوند٬ بنا در حرف نه بلکه در عمل باعث درد سر برای ما خواهند بو.
حمایه از عناصر ضد حاکمیت در افغانستان از زمان محمد داوود گرفته تا به امروز نتیجه همان سیاست تشنج است که به یک عنعنه تبدیل شده٬ اشرف غنی اولین رهبر افغانستان است که خواست از خود شروع کند گله و گله گذاری را سیاست خویش قرار ندهد ٬ در حرف نه٬ بلکه در عمل ثابت نماید که حاضراست این فضای ابر آلود و تاریک را صاف کند ٬ از همتای پاکستانی خود خواست تا به وی اعتماد نماید و در عرصه با وی همکار باشد.
فکر می کنم که آواز شنوای غنی به گوش نواز شریف و سایر رهبران ارشد پاکستان که نقش تایین کننده در سیاست پاکستان با افغانستان دارند٬چنگ زد و موقع آن مناسب است تا گام های عملی برداشته شود و تا جای معلوم تدارکات معیین ای را هر دو کشور در پیشگرفته اند و روی مسایل حساس و سرنوشت ساز موافقت های صورت گرفته. تبصره مکمل را در مورد از زبان دکتور سمیع الله پویا مبصر سیاسی «سپوتنیک نیوز» بشنوید: