تا به امروز ما عواقب این پروژه ناکام دولت سازی افغانستان را در مقر سفارت ایالات متحده امریکا در کابل٬ خوب مشاهده می کنیم. در جامعه ایکه جنگ سر تا پاه اش را فرا گرفته٬ دشمن تسلط خویش را در محلات قایم کرده ٬ اقتصاد پرچو ٬بیکاری ٬ جنایات بشری به اوج اش رسیده ٬ هزاران مصیبت های اجتماعی دامن گیر این ملت است ٬ رژیم کرزی بدترین میراث ها از خود تحویل این حاکمیت نموده٬ که از شر آن خلاص شدن امریست بسا دشوار و در بعضی از حالات حتا ناممکن و خطر ناک. این شش ماه است که حکومت وحدت ملی هنوز وجود فزیکی ندارد٬ اما رییس جمهور و رییس اجرایی با معاونین شان٬ ده ها مشاور به خود استخدام نموده و هر کدام دید گاه های خود را از حالت سیاسی کشور جدا گانه بیان میدارند و خلص کلام انارشیزم در قدرت باعث انارشیزم در جامعه گردیده ٬ همین است که محاکمه های صحرایی در کابل ٬هرات و سایر ولایات جای محاکم دولتی را گرفته و با گذشت این شش ماه باز هم می گویم: عاقبت بخیر ٬از بد بدترش توبه!
