وزارت خارجه چین در پی تقدیم اعتمادنامه سفیر طالبان به رئیس‌جمهور این کشور، به رسمیت شناختن این گروه را منوط به تشکیل حکومت فراگیر و مبارزه قاطعانه با تروریسم در افغانستان دانست.
وبسایت رسمی طالبان اقدام رئیس‌جمهور چین برای پذیرش اعتمادنامه سفیر این گروه را "نوعی به رسمیت شناختن" حکومت طالبان دانسته است.
به باور طالبان، چین نخستین کشوری است که "حصار" را شکست و گام بی‌پیشینه‌ای برای به "رسمیت‌شناسی" این گروه برداشت.
آیا چین به دنبال به رسمیت شناختن طالبان و قدرت یابی این گروه در منطقه است؟ پذیرش اعتبارنامه بلال کریمی می‌تواند یک امیتاز سیاسی بلند و بالا به طالبان باشد؟
فرهاد ابرار، آگاه مسایل سیاسی از افغانستان در این رابطه به اسپوتنیک گفت:
"چین از جمع کشورهای شناخته می‌شود که در بازی‌های نرم سیاسی از دیرباز با طالبان روابط ایجاد کرده، و از جمع کشورهای دانسته می‌شود که با برگشت طالبان سفارت‌اش را در کابل نبست و حتا محدود نکرد، برعکس به‌دنبال تقویت روابط‌اش به‌خصوص در شاخص‌های سیاسی- امنیتی و اقتصادی کوشید. سفارت افغانستان در پکن را به‌طالبان واگذار کرد، سرمایه‌گزاران چینی به افغانستان وارد و پروژه‌های اقتصادی افتتاح شد".
به گفته این کارشناس، حالا با پذیرش اعتبارنامه‌ای بلال کریمی سفیر طالبان در این کشور، گام بلند دیگری در راستای تقویت روابط سیاسی خود با طالبان برداشته‌است:
"پذیرش اعتبارنامه در حقوق دیپلماتیک معنای خاصی دارد و می‌تواند به‌نحوی به‌رسمیت‌شناسی تلقی شود، ولی فراموش نکنیم که چین صریحاً در این مورد اظهار نظری نکرده‌است، و این خود می‌تواند ادامه سیاست دو سال‌ونیم چین در چگونگی روابط‌اش با طالبان باشد."
کارشناس در ائامه افزود: محبت دیگر امتیازدهی چین به طالبان است. چینایی‌ها بر اوضاع در منطقه و جهان به‌دقت نظارت دارند و خوب می‌دانند که رقبای‌شان به‌خصوص ایالات متحده به دنبال چه چیزی در منطقه استند، برای همین پذیرش اعتبارنامه بلال کریمی می‌تواند یک امیتاز سیاسی بلند و بالا به طالبان باشد تا در نشست دوحه که قرار است به‌تاریخ 29 و 30 ماه جاری برگزار می‌شود؛ زیربار غرب و سیاست‌هایش نروند.
"در کنار این مباحث، موضوع دیگر رویکرد تشویقی چین است. این اقدام چین احتمالاً کشورهای دیگر در منطقه را تشویق به افزایش تعاملات‌شان با طالبان خواهد کرد، این‌که کدام کشور پیش قدم می‌شود پاسخ روشنی نمی‌توان ارائه کرد ولی ایرانی‌ها نزدیکی‌های بیش‌تر با طالبان دارند".
در پایان آقای ابرار اشاره کرد که چینایی‌ها چنین اقدامی را بی‌منفعت انجام نداده‌اند، عمل‌کردها و وعده‌های پیدا و پنهان طالبان به چین بر این اقدام تأثیرات خود را داشته‌است.
سید باقر محسنی، آگاه دیگر مسائیل سیاسی افغانستان در گفتگو با اسپوتنیک می‌گوید: چین افغانستان را به عنوان بستر رقابت با آیالات متحده آمریکا در نظر دارد . می‌افزاید:
" این کشور در طول بیست و دو سال گذشته با آنکه تلاش داشت سیاست های خویش را صرف در چارجوب مسائل اقتصادی معرفی کند، اما کانون اصلی این سیاست، رقابت های امنیتی با آمریکا بود. طالب ها روابط طولانی مدتی با چین داشتند و بعد از قرار داد دوحه، کشمکش برای مدیریت طالب ها شکل جدی تری به خود گرفت."
این فرصت، فضای بیشتری برای طالبان فراهم ساخت تا از این رقابت ها برای میدان جنگ و در گفتگو های صلح استفاده نماید.
"چین هنوز نسبت به افغانستان با احتیاط رفتار می نماید. سفارت افغانستان در چین قبلا به طالبان واگذار گردیده بود و پذیرش اعتبار نامه سفیر طالبان مسئله جدیدی به شمار نمی آید. تاخیر در نزاکت‌های دیپلماتیک ممکن است متناسب با رویه معمول دولت ها برای مراسم دسته جمعی سفرا بوده باشد. "
به نظر می رسد هم طالبان و هم چینائی ها نسبت به روابط هم با احتیاط رفتار می نمایند و با توجه به شرایط کلی منطقه، تحت تاثیر وضعیت عمومی مناسبات تنظیم خواهد شد.
با گذشت بیش از دو سال هیچ کشوری حکومت طالبان را به رسمیت نشناخته است. هرچند برخی از کشورهای منطقه دیپلومات‌های این گروه را پذیرفته است.
جبهه مقاومت ملی و شورای مقاومت برای نجات افغانستان این اقدام را خلاف قوانین بین‌المللی خوانده‌اند و امریکا خواستار روشن شدن موضع چین در برابر به رسمیت شناختن طالبان شده است.
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در واکنش به دریافت اعتمادنامه سفیر طالبان از سوی رئیس‌جمهور چین گفت که هنوز موضع بیجینگ در قبال به رسمیت‌شناختن طالبان واضح نیست.