به گفته کارشناسانی که با اسپوتنیک مصاحبه کرده اند، جنبش حاکم انصارالله (حوثی‌ها) در شمال یمن، که کنترل بسیاری از سواحل بحیره سرخ یمن را در اختیار دارد، در اواسط نوامبر نسبت به قصد خود برای حمله به هر کشتی مرتبط با اسرائیل هشدار داد و از سایر کشورها خواست خدمه‌های خود را از این کشتی ها خارج کنند و در بحیره به آنها نزدیک نشوند. تعدادی از شرکت های کشتی رانی قبلاً تصمیم به تعلیق حمل و نقل از طریق بحیره سرخ گرفته اند و شرکت های نفتی BP و Equinor نیز تصمیم خود را اعلام کردند.
خوجا کاوا استاد ارشد گروه تئوری اقتصادی دانشگاه اقتصادی پلخانف روسیه اظهار داشت: "ممکن که حداقل ضرر روزانه اسرائیل، می تواند حدود 10 میلیون دالر باشد و تمام ضررهای اقتصادی در یک ماه محاصره کامل تقریباً 4 میلیارد دالر تخمین زده می شود."
او توضیح داد که وخامت اوضاع در بحیره سرخ می تواند منجر به مشکلات اقتصادی برای اسرائیل شود و حمل و نقل محموله بحری آن با اروپا و آسیا مختل خواهد شد. این کارشناس معتقد است: "اسرائیل تقریباً تمام تجارت خارجی خود را از طریق کانال سوئز و بحیره سرخ انجام می دهد. محاصره این بحیره و مسدود شدن آن واردات و صادرات کالا را فلج می کند."
علاوه بر این، به دلیل محدودیت ها، هزینه های لوژستیک افزایش می یابد: اسرائیل باید به دنبال مسیرهای جایگزین برای حمل کالا باشد، به طور مثال، در اطراف افریقا، که هزینه حمل و نقل را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. و عایدات حاصل از ترانزیت از طریق بنادر نیز کاهش خواهد یافت. کاوا مطمئن است: "بندر های اسرائیلی ایلات و اشدود از طریق حمل و نقل کالا بین آسیا و اروپا عاید کسب می کنند. این جریان کالا به دلیل محاصره کاهش خواهد یافت."
اندری لبدف، مدیر تجزیه و تحلیل مؤسسه KROS، خاطرنشان می کند که اکنون خسارات اصلی درگیری را بندر ایلات اسرائیل، تنها بندر این کشور در بحیره سرخ، متحمل می شود. این کارشناس خاطرنشان می کند: از زمان شروع حملات حوثی ها به کشتی های تجارتی در بحیره سرخ، ترافیک آن 85 فیصد و عاید آن 80 فیصد کاهش یافته است.
به گفته لبدف، ایلات شاید به نظر مهمترین بندر اسرائیل نباشد، اهمیت آن به‌طور قابل‌توجهی کمتر از حیفای مدیترانه و اشدود است اما واردات محصولات موترها و صادرات کود عمدتاً از طریق آن انجام می‌شود. اما همزمان، ایلات تنها بندری است که به اسرائیل این فرصت را می دهد تا مستقیماً به مسیرهای تجارتی به شرق دسترسی داشته باشد و کانال سوئز را دور بزند.
لبدف در پایان گفت: "تجدید ساختار مسیرهای تجارتی از ایلات به مسیری از طریق بحیره مدیترانه و بیشتر در اطراف افریقا منجر به افزایش دو تا سه هفته‌ای زمان سفر می‌شود که هزینه‌های شرکتهای تجارتی را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد و تجارت را بی فایده می‌کند".