به گزارش اسپوتنیک، پیمان منع جامع آزمایش هسته ای در سال 1996 به امضا رسید. با این حال، تعدادی از کشورها، از جمله ایالات متحده، برخلاف روسیه که در سال 2000 این کار را کرد، هنوز آن را تصویب نکرده اند. در عین حال، کشورهایی که دارای تسلیحات هسته‌ای هستند، داوطلبانه تعهد کرده‌اند که چنین آزمایش‌هایی را انجام ندهند.
در سال 1996 (27 سال پیش)، مجمع عمومی سازمان ملل متحد CTBT را برای کنار گذاشتن دائمی آزمایش تسلیحات هسته‌ای تصویب کرد. در آن زمان، طبق گزارش سازمان ملل، 44 کشور در تمام قاره ها دارای پتانسیل و فناوری هسته ای بودند.
امضاکنندگان این پیمان از انجام آزمایش‌های هسته‌ای در جو، فضا، زیرزمینی و زیر آب و همچنین ترغیب سایر کشورها به انجام آن منع شده‌اند. برای کارکرد CTBT، تصویب 44 کشور دارای سلاح هسته‌ای یا توانایی ایجاد آن مورد نیاز است (فهرست آنها بر اساس داده‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تهیه شده است). از این فهرست، 36 کشور این سند را تصویب کردند. از هشت کشور باقیمانده، سه کشور هند، کوریای شمالی و پاکستان توافقنامه را امضا نکردند. پنج کشور آمریکا، چین، مصر، اسرائیل و ایران آن را امضا کرده اند اما تصویب نکرده اند.
روسیه یکی از اولین کشورهایی بود که CTBT را در سال 1996 امضا کرد و در سال 2000 آن را تصویب کرد.
در سال 2023، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه اظهار داشت که روسیه ممکن است از شرکت در CTBT خودداری کند. وی دلیل این تصمیم را امتناع از تصویب آن از سوی آمریکا خواند.
خروج از تصویب CTBT به معنای قصد انجام آزمایش های هسته ای نیست؛ ولادیمیر پوتین در پیام خود به مجمع فدرال در فوریه 2023 اظهار داشت که تنها یک شرط وجود دارد که تحت آن روسیه به انجام آزمایش های هسته ای باز خواهد گشت: اگر متحد شود. ایالت ها ابتدا این کار را انجام می دهند.
18 اکتبر 2023 ایالات متحده یک آزمایش هسته ای در نوادا با یک انفجار شیمیایی زیرزمینی انجام داد. این آزمایش ها در روزی انجام شد که دومای ایالتی فدراسیون روسیه قانونی را برای لغو تصویب CTBT تصویب کرد.
قانون لغو تصویب CTBT در دستور کار جلسه شورای فدراسیون برای 25 اکتبر گنجانده شده است.