به گزارش اسپوتنیک، ماریا زاخارووا، نماینده رسمی وزارت خارجه روسیه "در حاشیه" مجمع اقتصادی شرق در مصاحبه با اسپوتنیک درباره انتظارات از دیدار رهبران روسیه و کوریای شمالی ولادیمیر پوتین و کیم جونگ اون در این نشست در خاور دور، مشکلات در روابط روسیه و ارمنستان و نحوه واکنش مسکو به آموزش بریتانیا به گروه های خرابکار اوکراینی که در حال تدارک حملات به خاک روسیه بودند، صحبت کرد.
اسپوتنیک: یکی از مهمترین اخبار روزهای اخیر سفر کیم جونگ اون رهبر کوریای شمالی به روسیه است. انتظارات شما از مذاکرات آتی چیست؟
زاخارووا: می دانید، با قضاوت بر اساس جلسه عمومی مجمع اقتصاد شرق که سه ساعت به طول انجامید، به نظر من موضوع اصلی، البته تغییرات جیوپلیتیکی است که فقط در تئوری اتفاق نمی افتد، بلکه دارای خطوط کلی است و ما می بینیم که چگونه گفتگوها در مورد اینکه چگونه جهان باید عادلانه تر باشد در عمل اجرا می شود. این هم افزایی متناظری است که توسط G20 نشان داده شده است، نه تسلط G7 در G20، نه فریادهای پایتخت های جهان در مورد توسعه، من نمی دانم که آنها با چه فرمول هایی را که اختراع نمی کنند، اما هم افزایی واقعی و کلمه ای که توسط همان گروه BRICS، همان کشورهای در حال توسعه در گروه G20گفته می شود. این گسترش بریکس است، این دلارزدایی است، این گذار به پرداخت با ارزهای ملی است، نه به عنوان یک جبهه، نه به عنوان جایگزینی برای چیزهای خوب، بلکه به عنوان راهی برای خروج از بحران های بی پایان ایالات متحده. ایجاد می کند. این دستور کار اصلی امروز است.
البته در این زمینه، تماس های دوجانبه بسیار مهم است. و وضعیت شبه جزیره کوریای البته برای امنیت و ثبات در منطقه اهمیت حیاتی دارد.
اسپوتنیک: رئیس جمهور در جلسه عمومی مجمع اقتصادی شرق WEF گفت که خرابکاران اسیر اوکراینی در مورد آماده سازی گروه های خرابکاری که قصد انجام حملات تروریستی علیه خطوط برق و تأسیسات هسته ای در روسیه را داشتند شهادت دادند و گفتند که توسط مربیان انگلیسی آموزش دیده اند. آیا مسکو در این زمینه اقداماتی را در قبال لندن انجام خواهد داد، بطور مثال اعتراض؟
زاخارووا: بله، البته، همانطور که قبلاً انجام دادیم، به طور مستمر و هم از طریق مجاری باز و علنی کردن آن و هم از مجاری دیپلماتیک عدم پذیرش مشارکت در چنین فعالیت هایی را به لندن منتقل می کنیم؛
بگذارید یادآوری کنم که همان "معامله غلات" که در غرب برای ما نامگذاری کرده همان ابتکار عمل دریای سیاه، یک توافق بسته، تقریباً یک سال پیش به حالت تعلیق درآمد. همانطور که به یاد دارید، دلیل آن دقیقاً همان خرابکاری ها و حملات تروریستی بود که با مشارکت انگلیس علیه کشتی های روسیه انجام شد. سرویس‌های اطلاعاتی بریتانیا، به اصطلاح مربیان، این موضوع جزییات تفاوت‌های ظریف دارد، اما بریتانیا مستقیماً در این امر دخالت داشت. دقیقاً به همین دلیل است که ما آن را یک جنگ ترکیبی علیه کشورمان می نامیم. دقیقاً به همین دلیل است که ما اوکراین را منحصراً یک آله دست می نامیم و هیچ توهمی در این زمینه نداریم؛
و البته این بار نه صرفاً استدلال ما، بلکه رد مطلق، نکوهش و تقاضای توقف این گونه فعالیت‌ها به پایتخت بریتانیا منتقل خواهد شد. سوال متفاوت است. این راه را انتخاب کردند. این جاده اصلی آنهاست. مسیر جنگ ترکیبی، مسیر نابودی کامل. این چنین فعالیت های افراطی پنهانی و اساساً تروریستی و حمایت های پنهان در سطح جهانی از تروریسم و حمایت از رژیم تروریستی کی‌یف است؛
اگر در مقطعی تصمیم بگیرید که پولی نپردازید، بابت تمام قتل هایی که دستور داده اید هزینه ای نپردازید، من این را به قول خودم می گویم، که واقعاً همانطور هست، در این صورت شهروندان اوکراین، پناهندگان در اروپا به داخل رانده خواهند شد و اروپا با مشکلاتی مواجه خواهد شد. بسیار ساده به نظر می رسد که نمایندگان رژیم کی‌یف در قلمرو کشورهای اتحادیه اروپا و ناتو قرار دارند. در واقع آنها وضعیت پناهنده یا آواره را دارند. در واقع، آن‌طور که زلنسکی می‌گوید، آنها صرفاً واحدهای رزمی، خوابیدن، چرت زدن، مانند او، در حال استفاده نوعی مواد مخدر هستند، و در هر لحظه که سود و ضروری در بین باشد، وارد عمل می شوند.
اسپوتنیک: نوعی باج گیری است؟
زاخارووا: این بدتر است. می دانید باج گیری مرحله ای است که قبلاً پشت سر گذاشته شده است. زلنسکی گفت، باج‌خواهی زمانی است که "به من پول بدهید"، در مراسم اسکار یا در جشنواره‌های کن یا در سن رمو صحبت کرد، این باج‌گیری بود. وقتی مردی با استتار وارد شد و گفت که به پول و حمایت سیاسی نیاز دارم و اکنون این یک برنامه کاملاً واضح برای شروع فعالیت های تروریستی است؛
فعالیت تروریستی فقط مربوط به انفجار و خرابکاری نیست که از طریق آتش زدن و غیره انجام می شود. فعالیت تروریستی و اتفاقاً بخش مهمی از آن خرابکاری اطلاعاتی است. این یک جنگ اطلاعاتی است، این یک تأثیر روانی بر رقیب است و حتی وقتی صحبت از گزینه خشونت آمیز ارتکاب یک اقدام تروریستی می شود، مؤلفه روانی کلیدی به شمار می رود.
ما می بینیم که این چقدر شبیه فعالیت های همان القاعده* یا داعش*، (اسامه) بن لادن یا افرادی است که راه او را تکرار کردند، چقدر همه شبیه است. همانطور که زلنسکی در مورد پناهندگان اوکراینی گفت که وضعیت آنها را به بن بست رسانده است، در مورد پناهندگان اوکراینی نمی دانم. آنها چه نوع پناهندگانی هستند؟ اینها چه نوع آواره هایی هستند؟ پناهندگان افرادی هستند که به دلیل ناامن بودن مجبور به ترک مکان خود می شوند. اما آنها، ببخشید، خودشان راهی را انتخاب کردند که همه چیز روسی و نفرت را از بین ببرند. آنها وطن خود را فقط با خوردن غذا مرتبط می کنند، جایی که فرصت غذا خوردن رایگان دارند، وطن آنها آنجاست. و اکنون به آنها پناهنده می گویند. آنها پناهنده نیستند، آنها به وضوح توسط زلنسکی به عنوان واحدهای خاصی تعریف شده اند که می توانند وارد عمل شوند. چگونه؟
برخی از آنها دست به حملات تروریستی خواهند زد، متأسفانه این پیش بینی ای است که در انتظار اتحادیه اروپا است. این حملات تروریستی انجام خواهد شد. چه کسی می داند؛
حملات تروریستی در حال حاضر سراسر اروپا را فرا گرفته است. به یاد داشته باشید که چگونه در تعطیلات سال نو یا محافل دسته جمعی انفجار رخ می دهد، چه کسی این همه را انجام داد ؟ چه کسی پشت این ماجرا بود؟ این بیان آنهاست، تروریست های میانه رو که آنها را هم تغذیه کردند و یک بار به مناطق منتقل کردند و سپس برگشتند؛
اما فقط اینجا وضعیت بدتر است. اکنون پناهندگان اوکراینی، همانطور که بود، همچنان سلاح هایی خواهند داشت که توسط کشورهای غربی، در درجه اول اتحادیه اروپا، نقض تعهدات صادراتی آنها برای جابجایی تسلیحات ارائه شده است. آنها قبلاً آن را در دست دارند، زیرا این یک سال و نیم گذشته بازارهای "سیاه" را پر کرده است. اینها افرادی هستند که سلاح های واقعی خواهند داشت، نه سلاح های دست ساز، نه کوکتل مولوتف، نه کمربندهای انتحاری، بلکه سلاح های واقعی به مقدار نامحدود، زیرا به قدری دزدیده شده یا به اوکراین نرسیده است که به نظر من، حتی به ذهن کسی هم نمی رسد که حافظه های پنهان کجا هستند. در اینجا، زلنسکی در مورد همه چیز بین خطوط صحبت می کند.
اسپوتنیک: رئیس‌جمهور پوتین، درباره اظهارات بلینکن، وزیر امور خارجه، گفت که اگر ایالات متحده برای اوکراین صحبت می‌کند، باید فرمانی را که زلنسکی امضا کرده بود مبنی بر ممنوعیت مذاکره با روسیه لغو کند. به نظر شما آن را لغو می کنند؟
زاخارووا: هیچ کس دیگر نمی تواند بدون لبخندی غم انگیز و طعنه آمیز در این مورد بحث کند. ببینید، این دوگانگی مطلق دیپلماسی امریکایی است و این رفتار شرم آور و ناپسند است. من حتی نمی دانم آنها چگونه در چشمان مردم خود نگاه می کنند. از این گذشته، آنها به معنای واقعی کلمه یک سال و نیم را صرف فریاد و فریاد کردند که فقط میدان نبرد، بدون مذاکره، اوکراین آماده نیست، یا جهان آماده نیست، یا شرایط برای روند مذاکرات آماده نیست. آیا این بلینکن نبود که این را گفت؟ در پاسخ به سؤال خاص شما، و من می بینم که به طور خاص فرمولایز شده است، آیا آنها می توانند این فرمان را لغو کنند، من فکر می کنم که آنها چنین عباراتی را بیان می کنند تا به نظر برسد که در حال تلاش برای صلح در مقابل پس زمینه هستند. از نبود گام های عملی در این راستا معلوم می شود که فرمول های پوچ متشکل از تضادها را ارائه خواهند کرد، فرمول صلح زلنسکی، چیزی در مورد صلح نمی گوید، فقط در مورد سناریوهای قدرت و غیره صحبت می کند، اما به آن "فرمول صلح" می گویند، با فرمول‌بندی‌هایی مانند اوکراین آماده صلح است، فقط نیاز دارد که روسیه به آن بگوید و آن را پیشنهاد کند.
اسپوتنیک: همچنین می‌خواستیم درباره ماجرای سقوط هواپیماهای بدون سرنشین روسی که ابتدا در اوکراین و سپس در رومانی به آنها گفته می‌شد بپرسیم. ابتدا دولت رومانی گفت که نه، سلاح های روسی به هیچ وجه خاک رومانی را تهدید نمی کند، سپس پس از درخواست های پیگیر کی یف، موضع خود را تغییر دادند، کاردار ما به وزارت خارجه رومانی احضار شد و اعتراضی به وی ابلاغ شد. واکنش روسیه به همه اینها چیست؟
راخارووا: اگر رومانی واقعاً نگران کل وضعیت در حال توسعه بود، احتمالاً تا حدودی متفاوت رفتار می کرد. آنها آتش اوضاع مولداوی را دامن نمی زنند، در فضای منطقه خود دست به اقدامات تحریک آمیز نمی زنند، از رژیم زلنسکی که هیچ کاری جز تضعیف ثبات و امنیت در منطقه انجام نمی دهد، حمایت سیاسی و مالی نخواهند کرد. آنها احتمالاً با توجه به اینکه واقعاً نگران هستند، در مورد همه این نکات ظریف و در مورد توسعه وضعیت در ارتباط با تشدید بحرانی که در آن مشارکت دارند فکر می کنند. این چیست؟ یک ریشخندی، یک تحریک، هر دو، نوعی توطئه سیاسی، نمی‌دانم و نمی‌خواهم بدانم، زیرا ربطی به تمایل رومانی برای تثبیت وضعیت یا جلوگیری از بدترین سناریو ندارد.
اجازه دهید به موضوع دیگری بپردازم که اتفاقاً در جلسه عمومی محمع اقتصادی شرق WEF نیز مورد بحث قرار گرفت، وضعیت متشنج بین ارمنستان و آذربایجان. رئیس جمهور چیزهای کاملاً آرامش بخشی گفت. آیا فکر می کنید اپیزود با اظهارات مقامات ایروان علیه روسیه و شخص شما تمام شده است؟
ما حتی آنقدر به لحن و چیزهای توهین آمیز شخصی، بی ادبی که وجود داشت توجه نکردیم، اما این واقعیت که آنها بر اساس نادرستی، یا تلاش برای جایگزینی واقعیات با برداشت های خود بودند. همین باعث واکنش ما شد و به همین دلیل سفیر به وزارت خارجه دعوت شد. چنین واکنش تند به نقطه اعتراض و فراخوانی سفیر ناشی از جایگزینی مفاهیم بود. این روسیه نبود که حقوق آذربایجان در قبال قره باغ را به رسمیت شناخت، این رهبری ارمنستان بود که این کار را کرد. این به آنها، مردم ارمنستان بستگی دارد که تصمیم بگیرند که چگونه به این موضوع واکنش نشان دهند. اما نیازی به سرزنش وانداختن مسئولیت تصمیمات اتخاذ شده در ایروان به گردن روسیه نیست. نیازی به جستجوی دشمن در روسیه نیست. روسیه هرگز دشمن ارمنستان نبوده و نخواهد بود. من مطمئن هستم که حتی به این نزدیک هم نخواهد شد، ما در ارمنستان به عنوان یک کشور و حمایت از مردم ارمنی آنقدر روح، قلب، قدرت سرمایه گذاری کرده ایم که با یک تاریخ مشترک و خانواده ها با آنها ارتباط داریم و آنچه ما به آن چندفرهنگی و گفت و گوی تمدن ها می گوییم که نباید به اینجا برسد. من می‌دانم که وقتی چیزی درست نمی‌شود یا اشتباه رخ می دهد، وسوسه‌انگیز است که کسی را سرزنش کنیم، اما نه در این مورد خاص. زیرا این امر می تواند منجر به عواقب فاجعه آمیز شود. این برای ارمنستان خطرناک است.
اسپوتنیک: شما اخیراً پس از شرایطی که از جمله خبرنگاران ریانووستی و سایر روزنامه نگاران روسیه اجازه حضور در کنفرانس مطبوعاتی امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه در هند در جریان اجلاس G20 را نداشتند، شما به دفاع از خبرنگاران ما ایستادید. امروز واکنشی از سوی وزارت خارجه فرانسه منتشر شد که حرف شما را اغراق خواندند.
زاخارووا: با توجه به این بیانیه کاملاً عجیب وزارت امور خارجه فرانسه، مایلم برای آنها الهام بخش خلاقانه آرزو کنم و از صمیم قلب برای آنها آرزو می کنم، زیرا باید چیز جالب تری ارائه دهیم. شورای روزنامه‌نگاران روسیه بیانیه‌ای منتشر کرد که در آن نسبت به موضع وزارت خارجه فرانسه ابراز حیرت کرد و گفت که آنها موظف به اعتراف به حقایق هستند که این موضوع ارزیابی ما نیست.
ما به حقایق یک نگرش طولانی مدت و تحقیرآمیز نسبت به رسانه های روسی متوجه هستیم. کاری که آنها در پاریس با همکاران خود مستقیماً از طریق Russia Today، Sputnik و RIA Novosti انجام دادند، افراد کمی تجربه کردند. بگذارید به شما یادآوری کنم که در مورد چه چیزی صحبت می کنیم. این یک محرومیت طولانی مدت از دسترسی به خبرنگاران در کنفرانس های مطبوعاتی برای مکرون و سایرین است. عدم پذیرش به چه معناست؟ دعوت نامه می فرستند، روزنامه نگار اعتبارنامه را می گذراند، می آید، اما از نظر فیزیکی اجازه ورود ندارد. چه چیزهایی که به اسپوتنیک نگفتند در نهایت در را برویشان بستند. چند نفر بودند و اتفاقاً من این را می‌دانم، اما آن را علنی نکردم، چقدر گفتگوهای شخصی با نمایندگان اسپوتنیک و روسیه امروز انجام شد، و به آنها در مورد "تا این حد حرفه ای عمل نکردن در پوشش اوضاع" گوشزد شده بود. هنگامی که روزنامه نگاران روسی یا کسانی که در پاریس کار می کردند، برای رسانه های روسی با هیچ سازشی موافقت نکردند، شروع به زورگویی کردند.
شواهد مستندی وجود دارد که نشان می‌دهد کاخ الیزه و مقامات فرانسوی سال‌ها در رابطه با رسانه‌های روسی چنین رفتاری داشته‌اند. این، در میان چیزهای دیگر، یک اثر تجمعی، شواهد مستند دارد. و احساس تبعیض مطلق بر اساس ملیت. چرا آنها نمی توانند حتی یک کلمه پشیمانی را از بین ببرند؟ به دلیل نژادپرستی. این باطنی که ظواهر مختلفی دارد.