به گزارش اسپوتنیک به نقل از ایرنا، روزنامه انگلیسی زبان اکسپرس تریبیون در گزارشی به مناسبت دومین سال فروافتادن کابل پس از گریز نیروهای خارجی به سرکردگی امریکا از افغانستان نوشت: فروافتادن کابل ثابت کرد که چگونه ایالات متحده و پاکستان نتوانستند پیروزی گروه طالبان را پیش بینی کنند.
در این گزارش به نقل از منابع آگاهی که در نشست های رهبران نظامی امریکا و پاکستان در اسلام‌آباد چند ماه پیش از گریز نیروهای خارجی از افغانستان حضور داشتند، آمده است: جنرال مک کنزی، فرمانده وقت سنتکام در جریان سفر به پاکستان با فرمانده وقت ارتش این کشور دیدار کرد. طرفین درباره افغانستان به ویژه سناریوی پس از خروج ایالات متحده متمرکز کردند. جنرال امریکایی مشتاق به دریافت ارزیابی پاکستان در مورد یک سوال کلیدی بود و آن نیز، پس از خروج ایالات متحده چقدر طول می‌کشد تا طالبان کنترل کابل را به دست گیرند؟
تریبیون نوشت: ارزیابی پاکستان برای امریکایی‌ها بیشترین اهمیت را داشت، هم به دلیل نزدیکی آن به افغانستان و هم به دلیل پیوندهای تاریخی‌اشبا طالبان. فرمانده وقت ارتش پاکستان بر اساس ارزیابی آژانس‌های امنیتی این کشور، به ژنرال آمریکایی اطلاع داد که طالبان افغانستان ممکن است برای تصرف سایر مناطق این کشور هجوم بیاورند، اما کنترل کابل به منزله سقوط نیست.
به ادعای فرمانده وقت ارتش پاکستان، نیروهای طالبان زمانی که می‌خواهند کابل را تصرف کنند، با مقاومت شدید ارتش ملی افغانستان مواجه خواهند شد. وی بر این باور بود، که پس از خروج ایالات متحده، ممکن است یک سال یا بیشتر طول بکشد تا طالبان افغانستان دوباره قدرت را در کابل به دست آورند.
این روزنامه پاکستانی نوشت: هنگامی که جوبایدن سرانجام تاریخ خروج امریکا و نیروهای ناتو را اعلام کرد، جامعه اطلاعاتی ایالات متحده نیز به ارزیابی وضعیت بعد از آن پرداختند. در ابتدا، آژانس‌های اطلاعات امریکا ادعا کردند که ممکن است ۹ ماه طول بکشد تا طالبان افغانستان کنترل کابل را به دست گیرند. البته این ارزیابی در مرحله بعد مورد تجدید نظر قرار گرفت و آژانس‌های امنیتی امریکا سقوط کابل را ظرف سه ماه پس از خروج ایالات متحده پیش بینی کردند.
به نوشته این رسانه پاکستانی: با این حال، حتی زمانی که آخرین دسته از نیروهای امریکایی برای ترک کشور جنگ زده افغانستان آماده می‌شدند، طالبان به دروازه‌های شهر کابل رسیدند درحالی که خبری از نیروهای ارتش ملی افغانستان نبود. سرعت سقوط کابل به دست طالبان افغانستان به نحوی بود که اطلاعات نادرست جامعه اطلاعاتی امریکا و پاکستان را آشکار کرد. پاکستان تنها درخصوص سقوط کابل دچار اشتباه محاسباتی نبود بلکه نتوانست خطرات بازگشت طالبان افغانستان به قدرت و تهدیدات متعاقب آن را برای امنیت خود پیش بینی کند.
تریبیون نوشت که پاکستان در زمان تسلط طالبان بر کابل فکر می‌کرد که برای غلبه بر ناآرامی‌ها در مرزهای مشترک و مبارزه با عناصر ضدپاکستانی کمک خواهد کرد. اولین و مهمترین انتظار پاکستان این بود که طالبان افغانستان با گروه تروریستی تحریک طالبان پاکستان (TTP) برخورد کند. اما با گذشته دو سال از سقوط کابل، تعداد حملات فرامرزی تحریک طالبان پاکستان در این کشور افزایش یافته است.
به رغم تنش‌ها میان اسلام‌آباد و دولت کابل که یکدیگر را به کارشکنی در بهبود روباط و عدم همکاری برای پرداختن به نگرانی‌های مشترک متهم می‌کنند، پاکستان بارها مخالفت خود را با هرگونه اقدام قهری و متخاصم طالبان برای به دست گرفتن قدرت در کابل اعلام کرده است.
ملاحظات جدی رهبران سیاسی و نظامی پاکستان درخصوص ناتوانی نیروهای طالبان افغانستان در مراقبت از مرزهای مشترک به ویژه نرمش در قبال عناصر ضدپاکستانی اسلام‌آباد را وارد یک آزمون مبنی بر چگونگی برقراری تعامل رسمی‌تر با طالبان کرده است، موضوعی که رسانه‌ها و ناظران سیاسی در پاکستان نیز آن را رصد کرده و می‌گویند: اسلام‌آباد برای به رسمیت شناختن طالبان منتظر واکنش جامعه جهانی است و هرگونه تصمیم مطابق با نگاه دیگر کشورها به ویژه همسایگان به طالبان خواهد بود.
رهبران سیاسی و نظامی پاکستان طی ماه‌های اخیر و همزمان با تشدید روابط با افغانستان ناشی تاکید دارند که اسلام‌آباد نیز همگام با همسایگان افغانستان و جامعه جهانی از طالبان اجرای تعهدات را مطالبه می‌کند که شامل تامین حقوق زنان، آموزش دختران، حقوق بشر و مبارزه بی‌امان علیه چالش تروریسم می‌باشد.
سیاست کنونی اسلام‌آباد در قبال افغانستان بیانگر قدم‌های محتاط آنان در تعامل با طالبان است. هفته گذشته و تنها یک روز قبل از پایان کار دولت پاکستان، وزیر خارجه وقت این کشور در واکنش به مواضع هیات حاکمه موقت افغانستان گفت که طالبان باید متوجه باشد که همچنان با چالش به رسمیت شناختن مواجه است و اگر قرار باشد گامی در این مسیر برداشته شود آنان موظف به رفع نگرانی‌های همسایگان از جمله جلوگیری از سوء استفاده از خاک افغانستان توسط تروریست‌ها علیه سایر همسایگان هستند.
یادآوری می کنیم، که گروه طالبان که نامش و رفتارش برای مردم افغانستان، همسایگان و جهان چندان بیگانه نبود و پیش از یورش امریکا به افغانستان، برای یک دوره تقریبا پنج ساله از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ میلادی با نام "امارت اسلامی افغانستان" تقریباً بر سه چهارم این کشور حکومت کرده بود. آنها دو سال پیش و به لطف شرایطی اسفباری که امریکایی ها با حضور ویرانگر و اشغالگرانه خود برای افغانستان رقم زدند، بار دیگر فرصت یافتند تا بر این کشور چیره شوند و حکومت خودخوانده خود را تشکیل دهند. با وجود گذشت دو سال، هنوز هیچ یک از کشورهای جهان حاضر به رسمیت شناختن طالبان به عنوان حکومت رسمی افغانستان نشده است و دلایل زیادی برای ناکامی طالبان در بدست اوردن رسمیت و مقبولیت در میان جامعه جهانی وجود دارد.
دو سال پس از فروافتادن دولت پیشین و بازگشت طالبان به قدرت، ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان از عملکرد این حکومت دفاع کرده و مدعی شده طالبان توانسته است امنیت را در سراسر افغانستان تامین کنند. در عین حال سازمان ملل گفته بحران بشری در دو سال چیرگی طالبان افزایش یافته است. زنان معترض افغانستان نیز در اعلامیه گفته‌اند دو سال پس از چیرگی گروه طالبان این کشور در "بحران تمام عیار انسانی و حقوق بشری" به سر می‌برد. زنان معترض خواستار توقف همکنشی جهان با طالبان شده و آن را "باج‌دهی برای تروریسم" خوانده است.