به گزارش اسپوتنیک، از 26 درصد در جون 2022 به 3.2 درصد در جنوری 2023 ادامه یافت و قیمت اقلام اساسی خانوار نیز نسبت به سال گذشته کاهش داشت.
روند کاهشی قیمت جهانی مواد غذایی از میانه ای سال 2022 به کاهش فشارهای تورمی در افغانستان کمک کرده است. در حالی که قدرت خرید خانوارها به دلیل سطح کلی بالاتر قیمت نسبت به اگوست 2021 کاهش یافته است، روند کاهش تورم اخیر در قیمت اقلام اساسی خانوار نشان دهنده یک تحول مثبت است.
گزارش برنامه جهانی غذای سازمان ملل برای جنوری تا اپریل 2023:
تورم قیمت مواد غذایی از 26 درصد در جولای 2022 به 3.2 درصد در جنوری 2023 کاهش یافت.
کسری تجاری 45 درصد در یک سال افزایش یافته است، کمک های سازمان ملل کمتر از نیمی را پوشش می دهد
قیمت یک کیلو آرد به سطح آگوست 2021 بازگشت - 114 افغانی (1.3 دالر)
60 درصد خانواده ها آثار منفی محدودیت ها را بر اشتغال زنان احساس کردند
87 درصد خانواده ها تنوع غذایی معمولی ندارند
رژیم غذایی کربوهیدرات-چربی بر روی غلات، شکر و روغن غالب است، گوشت به طور متوسط هر 2 هفته یک بار مصرف می شود.
بدترین وضعیت امنیت غذایی در مناطق شمالی و بهترین وضعیت در شرق است.
در طول سال، وضعیت کمی بهبود یافته است (تغییر عمده - 19٪ کمتر خانواده ها وعده های غذایی خود را کاهش می دهند).
هم اکنون بیش از 90 درصد باشندگان افغانستان از گرسنگی شکایت دارند و توان خرید مواد خوراکه ای درست برای خانواده های شان را ندارند. این در حالیست که امریکا ماه 40 میلیون دالر به گروه طالبان کمک می کند تا به گرسنگان این کشور داده شود، اما این پول ها همه به دست جنگجویان گروه طالبان می رسند تا این گروه بتواند پایه های نظام خود را با گسترش نیروهایش محکم کند.
در این روزها خبرهای زیادی درباره ای تورم منفی در افغانستان است، اما اقتصاد دانان می گویند، این تورم منفی نتیجه تلاش طالبان نیست، بلکه نتیجه گریز باشندگان این کشور و ناتوانی خرید مواد خوراکه از سوی باشندگان این کشور است.
این کارشناسان می گویند، که باید به یاد بیاوریم که با روی کار آمدن طالبان، باشندگان این کشور برای دسترسی به آخرین پروازها و جست‌وجوی زندگی در جایی خارج از حکومت طالبان، گروه گروه آخرین هواپیماهای خروجی را به تسخیر درمی‌آوردند.
افغانستان کشوری با بیش از 41 میلیون نفر جمعیت که اندازه اقتصاد آن در پایان سال 2021(زمستان 1400) نزدیک به 15 میلیارد دالر بوده است. بحران سیاسی تابستان 2021 در این کشور، سقوط شاخص‌های اقتصادی را به همراه داشته است. به دنبال این تحول در نظام سیاسی افغانستان، تولید ناخالص داخلی در سال 2021 بیش از 20 درصد کاهش یافت؛ یعنی اقتصاد افغانستان حدود یک پنجم نسبت به سال گذشته، کوچک‌تر شد.
کاهش تولید به معنای از دست رفتن مشاغل و گسترش محرومیت اقتصادی است. اکنون وضیعت رفاهی در افغانستان به‌گونه‌ای است که خانوارها به سختی می‌توانند معیشت خود را تأمین کنند. بر اساس گزارش‌های بانک جهانی، تا نیمه سال 2022(تابستان 1401) نزدیک به دو سوم خانوارهای این کشور امکان تهیه غذا و دیگر اقلام اساسی را نداشتند. این موضوع به اندازه‌ای جدی است که بانک جهانی نسبت به بحران انسانی در این کشور هشدار داده است.
یادآوری می کنیم، که گروه طالبان در 15 سپتامبر 2021 پس از یک معامله ای پنهانی و پیچیده با امریکا یکبار دیگر بر افغانستان بدون درگیری و پس از گریز اشرف غنی چیره شد و پس از آن این گروه یک حکومت تک قومی و طالبانی را بنا نهاد و روند تندروانه ای این گروه در برابر آزادی های شهروندان افغانستان روز به روز بیشتر شد. از آن زمان تاکنون چندین جبهه در برابر این گروه اعلام موجودیت کرده است و اما بنا بر مشکلاتی تنها چند جبهه گاهگاهی بر پاسگاه های این گروه یورش می برند.
با چیرگی گروه طالبان شهروندان این کشور به خاطر ترس از این گروه، بیکاری و تنگدستی راه گریز از این کشور را در پیش گرفته و بیش سه میلیون نفر در جریان نزدیک به دو سال این کشور را ترک کرده و راهی کشورهای همسایه و کشورهای اروپایی شده اند.
افغانستان هم اکنون در بدترین جایگاه از نگاه سطح فقر، ناامنی، آزادی و حقوق بانوان قرار گرفته است و میزان خودکشی در این کشور به شکل بی پیشینه ای افزایش پیدا کرده است.