سعودی ها با امریکا به روش "سلطنتی" نبرد می کنند

به گزارش اسپوتنیک، ریاض تولید نفت را به شدت کاهش می دهد، به یکباره ده درصد. هدف این کاهش تولید حفظ قیمت ها در سطح مناسب است. سوال اصلی این است که چه کسی از تدارکات اعراب غافل خواهد شد. آسیایی ها قبلاً اطمینان یافته اند که آنها همه چیزی را از دست نخواهند داد. این بدان معناست که صادرات به غرب قطع خواهد شد. مواد خام در خطر از دست دادن بزرگترین پالایشگاه های ایالات متحده است. برعکس، امریکا می‌خواهد قیمت‌ها را پایین بیاورد، اما سعودی‌ها بازی را به سبک خودشان پیش می برند.

در نشست ماه جون اوپک پلاس، صادرکننده پیشرو طلای سیاه جهان، بازار را شگفت زده کرد: از ماه جولای، تولید خود را به 9 میلیون بشکه در روز کاهش داده است. یک و نیم میلیون کمتر از ابتدای سال و به طور کلی حداقل ده سال است. بقیه اعضای اتحادیه فقط محدودیت های قبلی را تا پایان سال 2024 تمدید کردند.

ریاض، می خواهد قیمت های بالای 80 دالر در هر بشکه را ثابت کنند. به گفته تحلیلگران، این یکی از آثار قطعی بود.

در نتیجه سعودی ها کمتر از شش میلیون بشکه برای صادرات خواهند داشت. غول نفتی عربستان سعودی، آرامکو به مشتریان آسیایی اطمینان داد که هیچ نگرانی در مورد آن ندارند: آنها هر چقدر که بخواهند خرید خواهند کرد. امریکا و اروپا با هم فرق دارند.

خالد الفالح، وزیر انرژی عربستان سعودی در ماه می 2017، پس از نشست اوپک پلاس گفت: "صادرات به ایالات متحده به میزان قابل توجهی کاهش خواهد یافت". در ماه جولای، محموله های خارج از کشور به پایین ترین حد در 30 سال گذشته سقوط کرد. و نفت 20 درصد افزایش قیمت داشته است.

ناظران مطمئن هستند که سعودی ها که در یک جنگ سخت برای قیمت ها با امریکایی ها درگیر شدند، اکنون نیز همین کار را خواهند کرد.

روزنامه نگاران به این رویارویی لقب "نبرد سلطنتی" دادند.

کاهش قیمت ها در سال گذشته تا حد زیادی به دلیل تشدید تهاجمی سیاست های پولی فدرال رزرو است. این امر تأثیر کاهش تولید اوپک پلاس را خنثی کرده است.

قیمت برنت در حال حاضر حدود 75 دالر در هر بشکه است. اما سعودی‌ها حداقل به 80 دالر برای تأمین مالی پروژه‌های بزرگ خود، به ویژه "شهر آینده" نئوم، یک تریلیون دالری نیاز دارند.

به گفته بانک امریکا، در نهایت قیمت ها توسط ریاض تعیین نخواهد شد. با این حال، به گفته تحلیلگران، در هر صورت قیمت ها تا پایان سال به 80 افزایش خواهد یافت، زیرا فدرال رزرو به احتمال زیاد به پایان چرخه افزایش نرخ در پس زمینه تداوم کاهش تورم نزدیک می شود.

کاهش تولید در هر صورت به پالایشگاه های ایالات متحده وابسته به نفت عربی ضربه خواهد زد. طبق گفته Motiva در تصفیه خانه های تگزاس، عملا هیچ ماده خام دیگری وجود ندارد.

شرکت بازرگانی آرامکو (یکی از زیرمجموعه های آرامکو عربستان) در ماه جنوری گزارش داد: "طبق شرایط قرارداد، ATA تنها تامین کننده Motiva Enterprises است که صاحب بزرگترین پالایشگاه در امریکای شمالی با ظرفیت 630000 بشکه در روز است."

Motiva نزدیک به 45 درصد از نفت عربستان را که ایالات متحده در سه ماهه اول وارد کرد، به خود اختصاص داد. یعنی حدود 182 هزار بشکه در روز.

در ماه جون، طبق پیش بینی لندن انرژی اسپکت، این رقم به 25 هزار کاهش می یابد.

در حالی که صادرات ایالات متحده به سرعت به حدود 12 میلیون بشکه در روز رسیده است، واردات در حدود 10 میلیون بشکه ثابت مانده است. سهم ریاض حدود ده درصد است.

تحلیلگران جی پی مورگان می گویند زمانی که عربستان باید سریعا بازار را متقاعد کند که عرضه در حال کاهش است و قیمت ها را افزایش می دهد، هیچ چیز به اندازه کاهش صادرات به ایالات متحده نیست.

به گفته برخی از تحلیلگران، سعودی ها ممکن است اشتباه محاسباتی داشته باشند و "به طور ناخواسته از صنعت انرژی امریکا حمایت بلندمدت کنند".

با این حال، وضعیت در ایالات متحده تغییر کرده است.

به گفته اداره اطلاعات انرژی آژانس بین المللی انرژی، رشد تولید شیل در دو سال گذشته به طور قابل توجهی کاهش یافته است و اکنون بیش از 50 درصد کمتر از قبل از همه گیری کرونا است. متخصصان به افزایش هزینه ها، کاهش سپرده ها و تغییر ساختاری در استراتژی های سرمایه گذاری اشاره می کنند.

بنابراین سیاست ریاض یک تهدید مهم است. تولید داخلی فرآورده های نفتی کافی نیست. ایالات متحده هنوز واردکننده خالص طلای سیاه است و هرگونه کاهش عرضه با کمبود همراه است.

بر اساس پیش بینی Rystad Energy، کسری بازار جهانی از سه میلیون بشکه در روز فراتر خواهد رفت. برای ایالات متحده، این به معنای کمبود فرآورده های نفتی، در درجه اول بنزین، و جهش قیمت سوخت بین ده تا پانزده درصد است.