به گزارش اسپوتنیک، نیروهای مسلح اوکراین به طور فعال از تانک های غربی استفاده می کنند که در حمله عمومی آینده مورد استفاده قرار خواهند گرفت. یکی از نیرومندترین ماشین های موجود در زرادخانه آلمانی Leopard-2 است. گرچند در تعدادی از پارامترها، از همتایان روسی مدرن پیشی می گیرد اما همانطور که تجربه درگیری های مسلحانه دهه های اخیر نشان داده است، این تکنیک نیز آسیب پذیر است.
ضخامت کمتر از T-72
ارتش روسیه تاکنون با تولیدات "gloomy Teutonic genius" روبرو نشده است. اما "لئوپارد ها" بارها در نبرد با سلاح های داخلی ملاقات کرده اند.
این تانک ها در 15 کشور در خدمت هستند. اینها شاید مدرن ترین مدل های غربی باشند، به استثنای آبرامز آمریکایی. آنها توسط نیروهای ناتو در کوزوو و افغانستان مورد استفاده قرار گرفتند.
اما فعال ترین آنها ترکیه در شمال سوریه است. آنکارا از خودروهایی در نوع A4 (بیشترین تعداد در نیروهای مسلح اوکراین) استفاده کرد.
این مدل آخرین تغییر لئوپارد 2 در دوران جنگ سرد بود که برای نبرد با تانک های شوروی در نظر گرفته شده بود و برای مقابله با شبه نظامیان مسلح به ATGM و IED طراحی نشده بود. بر خلاف اصلاحات بعدی، 2A4 حفاظت نسبتاً ضعیفی در برابر موشک های ضد تانک مدرن، به ویژه هنگامی که به کناره ها یا عقب اصابت می کند، ارائه می دهد. زره جانبی این نوع حتی نازکتر از T-72های اولیه است.
تجربه سوریه
در دسامبر 2016، حداقل 10 فروند لئوپارد 2A4 ترکیه در نزدیکی شهر الباب منهدم شد. پنج تانک با موفقیت توسط موشک های ضد تانک مورد اصابت قرار گرفت، دو تانک توسط مین یا بمب های دست ساز منفجر شد، یکی مورد آتش توپخانه قرار گرفت. دو خودروی دیگر به دلایل نامعلومی گم شدند.
بیشتر تجهیزات توسط ATGM شوروی "Fagot"، "Metis" و "Competition" نابود شدند. نفوذ زره آنها برای از کار انداختن لئوپاردها بیش از حد کافی بود.
با این حال، خود اپراتورها تا حدی در چنین ضررهای بالایی مقصر هستند. به جای استفاده از تانک در کنار پیاده نظام، وسایل نقلیه در عقب به عنوان اسلحه های دوربرد مستقر شدند. در نتیجه، آنها که بدون پوشش در موقعیت های شلیک باز مانده بودند، به شدت آسیب پذیر بودند.
این تاکتیک همچنین منجر به تلفات متعدد آبرامز سعودی در یمن شد که توسط سلاح های به ظاهر منسوخ شوروی نیز از بین رفت.
تهدید هوا
امروزه ارتش روسیه به سلاح های ضد تانک بسیار قوی تری مسلح شده است. به عنوان مثال، کورنت ATGM قادر است پنج و نیم کیلومتر را هدف قرار دهد و کلاهک HEAT پشت سر هم آن می تواند تا 1300 میلی متر از زره های همگن نفوذ کند. از نظر تئوری، این برای ضربه موفقیت آمیز "لئوپارد" کافی است.
با این حال، اصلاح 2A6 زره جلویی ضخیم‌تری دارد. با این حال، نیروهای مسلح اوکراین تعداد کمی از این تانک ها را در اختیار دارند.
اما بیشترین خطر را نه نیروهای پیاده با سیستم های ضد تانک قابل حمل، بلکه بالگردهای تهاجمی با موشک های شترم، آتاکا و ویخر ایجاد می کنند. برد آنها برای از بین بردن تجهیزات در خط مقدم بدون ورود به منطقه عملیات سیستم های دفاع هوایی نظامی کافی است. دشمن مجبور می شود آنها را به خط مقدم نزدیکتر کند که این امر آنها را در برابر آتش توپخانه آسیب پذیر می کند. و بدون "چتر" دفاع هوایی، صفوف اوکراینی به یک هدف آسان تبدیل می شوند.