به گزارش اسپوتنیک، ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان می گوید که طالبان تمام شرایط به رسمیت شناخته شدن را برآورده کرده است.
او میگوید اگر جهان آنها را به رسمیت بشناسد، طالبان بیشتر متوجه مسئولیت های خود خواهند بود.
معین وزارت اقتصاد طالبان نیز گفته است که به رسمیت شناخته نشدن طالبان باعث بروز مشکلات و دشواری ها شده است.
این اظهارات در حالی بیان میشود که تا بحال هیچ کشوری طالبان را به عنوان حکومت به رسمیت نشناخته است و بارها در مجالس بین المللی که در مورد افغانستان دایر شده است نگرانی ها از بحران های امنیتی، تهدیدات تروریستی، نقض حقوق بشر بخصوص زنان و سایر اقوام غیر پشتون و کارمندان دولت سابق، بحران اقتصادی و تراژدی انسانی و افزایش تولید مواد مخدر، همیشه محور بحث بوده است.
در حالی که طالبان در دوحه و در مسکو تعهد سپردند که این موارد را در نظر خواهند گرفت و با تهدیدات امنیتی گروه های تروریستی از خاک افغانستان به کشور های همسایه مبارزه خواهند کرد.
آقای ویس ناصری کارشناس مسائل سیاسی در مصاحبه با اسپوتنیک افغانستان گفت: جهان فریب طالبان را نخواهد خورد، همانطور که طالبان برای بار اول در 1996 به قدرت رسیدند، فقط توسط 3 کشور به رسمیت شناخته شدند و هرگز حاضر نشدند که با جهان تعامل کنند. اینبار تمام کشور های منطقه و جهان اعم از مسلمان وغیر مسلمان به طالبان گفته اند که باید شروط جهان را برای به رسمیت شناخته شدن بپذیرند.
آقای ناصری شروط جامعه جهانی برای به رسمیت شناختن طالبان چنین برشمرد:
1.
رعایت حقوق بشر2.
تشکیل دولت فراگیر، متشکل از همه اقوام، احزاب، زنان (همه مردم افغانستان)3.
مبارزه با تهدیدات تروریستی4.
مبارزه با مواد مخدروی در ادامه گفت: تا زمانی که شروط برشمرده شده، از طرف طالبان پذیرفته وتطبیق نگردد هیچ کشوری در جهان آنها را به رسمیت نخواهد شناخت.
آقای ناصری درباره اظهارات مجاهد مبنی بر اینکه با به رسمیت شناخته شدن آنها به خواسته های جامعه جهانی رسیدگی خواهند کرد گفت: این یک نیرنگ سیاسی بیش نیست که جهان هم فریب آن را هرگز نخواهد خورد.
آقای ناصری در جواب به این سوال که آیا روابط دیپلماتیک بعضی کشور ها مانند چین و روسیه و ایران باعث اعتبار بخشی به طالبان میشود یا خیر؟ گفت: نخیر، این روابط بیشتر بر اساس اهداف اقتصادی و اجتماعی استوار است و هیچ تاثیری مثبتی بر مشروعیت طالبان نخواهد داشت.
وی خاطر نشان کرد که طالبان در لیست سیاه سازمان ملل متحد قرار دارد و حکومت آنها یک حکومت ملی نیست و رضایت ملی را نیز به دست نیاورده اند، علاوه بر این دنیا از آنها به عنوان یک گروه تروریستی هراس دارد و هنوز بیشتر رهبران طالبان اجازه پرواز را ندارند.
آقای ناصری مثال طالبان را شبیه حوثی های یمن دانسته و گفت آنها فقط توانستند که پایتخت یمن را اشغال کنند ولی هرگز قادر به تشکیل حکومت نشدند و آنها را صرف بخاطر اشغال پایتخت نمیتوان مشروع فرض کرد، حکومت ها در مرحله اول باید مشروعیت ملی را بدست بیاورند و در اختیار داشتن ساختمان بعضی از سفارت ها در کشور های دیگر و یا حضور نمایندگان دیپلماتیک کشور های دیگر در افغانستان به معنی مشروعیت طالبان نیست.