به گزارش اسپوتنیک به نقل از تی ان آی: بایدن بیش از یک اشتباه از آغاز درگیری اوکراین مرتکب شده است. او و کشورهای ناتو فرصت های زیادی برای جلوگیری از عملیات خاص روسیه داشتند، اما فقط مسکو را به انجام اقدامات قاطع وادار کردند.
اگر اکنون به گذشته نگاه کنیم، می‌توان گفت که ناتو گزینه‌های زیادی برای مهار عملیات ویژه روسیه یا کاهش تأثیر آن بر اوکراین داشت.
ولادیمیر پوتین، رهبر روسیه، مدتها قبل از پرتاب اولین راکت، برنامه اعزام نیرو به اوکراین را اعلام می کرد. پس چرا واکنش غرب تا این اندازه بی اثر بود؟ اقدامات پیشگیرانه فعالتر قبل از عملیات خاص روسیه می توانست برنامه های پوتین را تغییر دهد. دولت بایدن تنها با اعمال اجبار یک جانبه و دادن امتیازات که الزامی نبود، کرملین را عملاً تحت فشار قرار داد تا محدودیت های آمادگی جنگی خود را آزمایش کند.
واکنش اول واشنگتن ناشی از ترس دولت پوتین از استفاده تسلیحات هستوی بود. او که از تهدید آرماگدون هستوی فلج شده بود، با اقدامات نیمه محتاطانه پاسخ داد.
در ابتدا، بایدن وعده داد که قوای ناتو در اوکراین جنگ نخواهند کرد. و اصلاً لازم نبود که گزینه مشارکت ناتو در درگیری را کنار بگذاریم. سپس به کیف تسلیحات کشورهای عضو پیمان ورشا سابق و نه جدیدترین تسلیحات ناتو ارائه شد. این برای نگهداشتن قوای روسی "در بند" کافی بود، اما برای شکست آنها کافی نبود.
بایدن امیدوار بود که تحریم ها هجوم مسکو را مهار کند. اما آنها آنقدر تدریجی معرفی شدند که پوتین توانست تأثیر آنها را بر اقتصاد کشورش کاهش دهد. الیگارش های روسیه موفق شده اند دارایی های خود را به کشورهای باامن مانند ترکیه منتقل کنند. نورد استریم 2 که گاز را به آلمان منتقل می کرد، تا زمانی که کرملین عملیات خاص را آغاز کرد، با تمام ظرفیت کار می کرد.