به گزارش اسپوتنیک به نقل از آماج، آنسان که پیداست، نه تلاشی خانهبهخانه از سوی طالبان متوقف شده و نه هم واکنشهای مرتبط به آن. در تازهترین مورد جاوید لودین، معین پیشین وزارت خارجه ای افغانستان در توییتی نگاشته: "تلاشیهای خانهبهخانه بدون مجوز قانونی حتی اگر به منظور امری به ظاهر قانونی و با اهميت مثل جمعآوری اسلحه انجام شده باشد، يك اقدام بيهوده، غيرقانونی و نشانهی ضعف و ترس نظام حاكم از مردم است".
لودین در ادامه افزوده: "در صورتیكه تنها متوجه يك بخش يا قوم خاص باشد، امر خطرناک نيز است كه بايد تكرار نشود".
موضوعاتیکه طالبان آنرا نمیپذیرند، میگویند این بازرسی نه قومی است و نه هم غیرقانونی، بلکه برای تأمین امنیت و با حضور زنان صورت میگیرد؛ موضوعیکه دقیق نیست.
اما گویا با وجود جنگ اوکراین که همهچیز را زیر سایه گرفته، موضوع تلاشی خانهبهخانه نیز واکنشهایی را داشته است، جین مرتضاشویلی، بنیانگذار مرکز حکومتداری و بازارها در توییتی نگاشته: "جهان مصروف اوکراین شده و طالبان بر تاجیکها تمرکز کردهاند، مجموع مردمی که پایگاه قوی مقاومت بودهاند".
دُکتر حمیرا قادری، نویسنده و فعال حقوق زن نیز نقل قولی واکنشی مرتبط به تلاشی خانهها از یکی از دانشآموزاناش را نشر کرده که حکایت از خستهگی مردم از وضع موجود دارد "همانقدر از طالب خسته شدیم که اگر جهنم هم راه داشته باشد، میروم".
تلاشی خانهبهخانه به عصبیتهای قومی نیز به شدت دامنزده است و قومهای غیرپشتون خود را تحقیرشده میپندارند.
مهدی راسخ، نمایندهی مردم در مجلس پیشین در توییتی نگاشته: "تلاشی خانهبهخانه با انگیزه عصبیتهای قومی طالبان، ممنوعیت خروج نظامیان و سیاستگران از افغانستان، از طرف دیگر برگشت برخی مقامهای حکومت پیشین مانند سلام رحیمی و ظریفه غفاری به کابل، هماهنگی و اتحاد نظر طالبان و سیاستگران قبیله در نظام قبلی را واضح میسازد".
در رسانههای اجتماعی نیز این افتراق به وضوح دیده میشود، اکثر پشتونها چه طالب و چه غیرطالب از تلاشی خانهبهخانه حمایت میکنند، در حالیکه غیرپشتونها اینکار را غیردینی، غیرقانونی و غیرفرهنگی میپندارند.
اما با همه این واکنشها، طالبان نگاه قومی را نسبت به این موضوع رد کرده و همچنان به تلاشی خانهها در شمال کابل و ولایتهای کاپیسا، پروان و پنجشیر ادامه میدهند و میگویند که اینکار به تأمین امنیت کمک خواهد کرد.