به گزارش اسپوتنیک، عمر نثار، مدیر مرکز مطالعات افغانستان مدرن، به اسپوتنیک افغانستان گفت که این نشست برای همه مفید بود.
او گفت: "من فکر میکنم که به طالبان یک ضربالاجل داده شده است، تعیین ضربالاجل دشوار است، اما فکر میکنم بهار است، بنابراین طالبان در این مسیر قدم برداشتهاند. تصور یک دولت ائتلافی که شامل سیاستمداران سابق اپوزیسیون باشد برای من دشوار است، زیرا تاکنون [بین آنها] اختلاف نظر زیاد وجود دارد. طالبان نظام سیاسی افغانستان را بسیار متفاوت می بینند، مسعود و اسماعیل خان هر دو هم [ساختار سیاسی] را نیز متفاوت می بینند.
به گفته این کارشناس، نتیجه گیری در مورد مصالحه های دور مدت دشوار است و در این مرحله طالبان می توانند نمایندگان مخالفین سابق را در دولت خود بگنجانند.
آنها می توانند نام دولت فعلی را تغییر دهند و نمایندگان سیاستمداران افغانستان می توانند وارد دولت شوند، اما نه به مقامات عالی. حتی نمی توان تصور کرد که مسعود تسلیم هیبت الله شود، که رئیس دولت کنونی است؟ به هیچ وجه. طالبان خواهان یک دولت واحد مرکزی و قوی هستند. شمالی ها، هزاره ها و حتی برخی پشتون ها برعکس می خواهند.
این کارشناس خاطرنشان کرد: تصور مصالحه دورمدت دشوار است.
وی همچنین تاکید کرد که این وضعیت تحت تاثیر یک روند پیچیده در داخل طالبان قرار دارد.
این افغانستان شناس گفت: "جناح رادیکال همچنان مسلط است".
او تاکید کرد که نشست تهران با موفقیت پیش میرود. نشست برگزار شده یک موفقیت و پیشرفت بزرگ است که تصورش سخت بود. این دیدار برای همه مفید است، زیرا از یک سو، بازیگران خارجی مانند ایران و تاجکستان، به وضوح نقش مهمی داشتند که با میانجیگری آنها این دیدار برگزار شد. حالا طالبان باید نشان دهند که آماده سازش هستند. مسعود که تقریباً همه او را فراموش کرده اند، باید از خود یاد آوری کند، به خصوص در جامعه شخصی مانند اسماعیل خان.
به گفته این کارشناس، اسماعیل خان که دارای وزن سنگین در حزب جمعیت اسلامی افغانستان می باشد که هم شامل ربانی ها و هم پنجشیری ها می شود، می تواند هم نور و هم دیگران را بالا بکشد.
مسعود به میانجیگر نیاز دارد. برای او سخت خواهد بود که با سیاستمداران نسل گذشته به توافق برسد. کارشناس می گوید که مسعود با اسماعیل خان ظاهراً رابطه خوبی دارد.
"اطلاعات هم وجود دارد و آن گویندگی از آن می کند که مسعود نمی تواند با سیاستمداران قدیمی کنار بیاید. این دیدار بسیار مهم است و آمادگی مسعود را برای سازش نشان می دهد. اما از سوی دیگر می تواند جبهه را گسترش دهد و این فشار بر طالبان است".