به گزارش اسپوتنیک، پیش از تسلط طالبان بر افغانستان، این شفاخانه هم‌چنان روزانه تا 600 بیمار سراپا را می‌پذیرفت.
اما اکنون و با روی‌کارآمدن طالبان مسئولان این شفاخانه از کاهش فعالیت‌های‌شان سخن می‌زنند و می‌گویند که بیماران بستری را نمی‌پذیرند، عملیات‌های برنامه‌ریزی‌شده ندارند و فعالیت داکتران را تنها به روزهای خدمتی/نوکریوالی آنان خلاصه کرده‌اند.
یک تن از مسئولان شفاخانۀ 100 بستر غیرنظامی پروان که نخواست هویتش فاش شود به سلام‌وطندار می‌گوید، افزون بر این‌که کارمندان‌شان پنج ماه می‌شود معاش دریافت نکرده‌اند، حَمَلۀ‌شان برای انتقال به محل کار نیز لغو شده است.
او می‌افزاید، «ما فعلاً تنها عملیات‌های عاجل را می‌گیریم و مریض‌هایی که زنده‌گی‌شان در خطر است. اگر به همین مشکل اصلی و اساسی ما رسیده‌گی نشود، شاید هم فعالیت‌های ما با رکود مواجه و شفاخانه بسته شود».
در همین حال، داکتران و پرستاران شفاخانۀ 100 بستر غیرنظامی پروان از وضعیت بد زنده‌گی‌شان حکایت می‌کنند و هشدار می‌دهند که اگر به مشکلات‌شان رسیده‌گی نشود، ناگزیر اند دست از فعالیت بردارند.
با این همه، بیماردارانی که بیماران‌شان در شفاخانۀ 100 بستر غیرنظامی پروان بستری‌اند، از فعالیت‌ها و تلاش‌های کارمندان صحی ستایش می‌کنند. آنان از مسئولان امارت اسلامی در پروان می‌خواهند که برای جلوگیری از توقف فعالیت‌های این شفاخانه، معاش کارمندان صحی و سهولت‌های پیشین آنان را برگردانند.
سعدیه، بیمارداری که چهار روز می‌شود کودکش در شفاخانۀ 100 بستر غیرنظامی پروان بستری‌ست می‌گوید، «امروز چهار روز است که شفاخانه آمدیم، طفلکم مریض است، دهن و دامن است، بستر است. بی‌چاره داکتران چهار ماه می‌شود که معاش نگرفته‌اند، بی‌چاره‌ها زحمت زیاد می‌کشند».
بر بنیاد گفته‌های برخی منابع در شفاخانۀ 100 بستر غیرنظامی پروان، حتی مواد خوراکی این شفاخانه برای کارمندان صحی و بیماران در حال تمام‌شدن است.