افغانستان؛ قبرستان امپراطوری‌ها

ماجراهای آمریکا در ویتنام و افغانستان مقایسه می شوند. چرا آمریکا چنین شکست های تحقیرآمیزی را متحمل شد؟ چه کسی مقصر است؟
Sputnik

اسپوتنیک -  مقاله‌نویس آمریکایی Max Boot  واشنگتن پست آمریکا این پرسش ها را مطرح کرده می نویسد: در سال 1975 ، اختلاف نظر و بحث ها در مورد اینکه چه کسی در جنگ ویتنام شکست خورده است، در آمریکا آغاز شد. بسیاری از نظامیان عالی رتبه و جمهوری خواهان، سیاستمداران و رسانه ها را به این امر متهم کردند که آنها از شکست ارتش ویتنام شمالی ممانعت کرده اند. بسیاری از لیبرال ها معتقد بودند که ایالات متحده نباید درگیر این جنگ شود که نمی توانست به پیروزی بیانجامد.

افغانستان جای نیست که در آن امپراطوری ها از بین میروند

افغانستان هنوز از دست نرفته است، اما با پیشرفت سریع طالبان (یک سازمان تروریستی ممنوع در   روسیه) بحث در مورد "چه کسی افغانستان را از دست داد؟" اکنون آغاز شده است. جمهوری خواهان رئیس جمهور بایدن را به "یک فاجعه در حال نزدیک شدن" متهم می کنند. بایدن از خود دفاع کرده  گفت: "ما به اهداف خود رسیده ایم - تروریست هایی را كه در 11 سپتامبر به ما حمله كردند، محبوس کردیم و در مورد اسامه بن لادن اقدام قانونی عادلانه ای را انجام دادیم. حالا این امر در اختیار مردم افغانستان است که تصمیم بگیرند چه نوع دولتی را می خواهند. مشاور امنیت ملی ترامپ، اچ آر مک مستر رسانه های آمریکایی را به "بی علاقگی و ایجاد شرایط تسلیم" متهم کرد. و مهدی حسن مجری مترقی تلویزیون MSNBC گفت: "با توجه به اینکه در هیچ یک از چهار هواپیمای حامل تروریست ها در تاریخ  11 سپتامبر 2001 هیچ یک از افغان ها نبود، حمله به افغانستان اقدام وحشیانه بود. قطعاً تقصیر نباید به گردن رسانه‌ها بی‌افتد. خود مک مستر یک بار نوشت که جنگ ویتنام "در صفحه نخست نیویورک تایمز باخته نشده است". این گفته در مورد جنگ افغانستان نیز صادق است.

تحلیلگر امریکایی: امریکا امپراطوری در حال مرگ است

 سرزنش واقعی متوجه سیاستمداران و جنرال‌های امریکایی و افغانی است. در حالی که جورج دبلیو بوش حق داشت به افغانستان برود (جایی که حملات 11 سپتامبر آغاز شد، حتی اگر در هواپیماها افغان ها نباشند)، وقتی جنگ را به سمت عراق چرخاند، اشتباه کرد.

باراک اوباما یک عملیات ضعیف را انجام داده است. این امر به طالبان اجازه داد تا به راحتی منتظر بمانند. ترامپ توافق نامه ای با طالبان منعقد کرد که در ازای خروج آمریکا عملاً چیزی از آنها نمی خواست. بایدن، به جای اینکه اشاره کند که طالبان هرگز با القاعده (یک سازمان تروریستی ممنوع در روسیه) قطع رابطه نکردند، به عقب نشینی نیروها ادامه داد. در مورد ارتش، پرونده افغان واشنگتن پست خاطر نشان می سازد كه نیروهای آمریكایی نتوانسته اند "یك ارتش و پولیس موثر افغانستانی را بسازند" و یا حقیقت را در مورد چگونگی و سختی جنگ بیان كنند.

همتایان افغانستانی سیاستمداران و ارتش آمریكا از این هم بدتر بودند - رهبری ضعیف و فساد گسترده. همانطور که وزیر دارایی پیشین افغانستان به نیویورک تایمز گفت، "حکومت بد ما را به جایی رسانده است که امروز هستیم." حتی در حال حاضر، نخبگان افغانستان به جای اینکه برای نجات ملت متحد شوند، همچنان به درگیری ادامه می دهند.

امریکا در فکر جمع آوری بدهی های امپراطور های چین

ایالات متحده نیز در سوء استفاده از مدیریت افغانستان شریک بوده است. به مدت 20 سال، میلیاردها دلار به این کشور وارد شد و با رهبران فاسد نظامی معامله گردید. در این فرآیند، ما توانایی کلاهبرداران دوآتشه را گسترش داده ایم. ارتش افغانستان تنها به حمایت ما متكی بود و عقب نشینی ناگهانی نیروی هوایی آمریكا ضربه مهمی به آنها وارد كرد - ما در حال عقب كشیدن پیمانكاران غیرنظامی هستیم كه توانایی جنگی هواپیمایی افغانستان را تامین می كنند. با رفتن، ما "به مردم افغانستان این فرصت را نمی دهیم كه تصمیم بگیرند كه چگونه کشور را اداره كنند"، همانطور كه ​​بایدن گفت: ما به ستیزه جویان وحشی این توانایی را می دهیم که تعداد کمی از افغان های عادی را در هم بشکنند.

ما نمی توانیم از مسئولیت سرنوشت افغانستان بپرهیزیم. در سال 1975 ، یک سرهنگ ارتش آمریكا این جمله معروف را به یك سرهنگ ویتنام شمالی گفت: "می دانید ، هرگز ما را در میدان جنگ شکست ندادید." و مخالف او پاسخ داد: "شاید اینطور باشد ، اما اکنون دیگر این امر اهمیتی ندارد."

با طالبان هم همین طور است. آنها هنوز دولت را در کابل شکست نداده اند، اما هم اینک دولت واشنگتن را شکست داده اند. با در نظر گرفتن سابقه ویتنام، "بازی جسنجوی افراد مقصر" در اطراف افغانستان می تواند سیاست ایالات متحده را برای دهه های آینده متزلزل کند.

نظرات خوانندگان ایالات متحده آمریکا

Kellygreenii

آنها ما را شکست ندادند. آنها به سادگی از ما بیشتر عمر کردند زیرا اهداف جنگ، غیر از تخریب القاعده، هرگز واقع بینانه و قابل دستیابی نبودند.

Pogo Was Right

من همیشه معتقد بودم  و هنوز هم این عقیده دارم كه تمرکز باید بر پیگرد القاعده باشد نه آعاز یک "جنگ جهانی علیه تروریسم" در روز بعد از 11 سپتامبر. "جنگ علیه تروریسم " سیاست های تهاجمی به قصد تغییر رژیم جهانی و جنگ های پیشگیرانه ای را که بوش و اطرافیان او دنبال می کردند، پوشانده بود. اگر ما فقط به القاعده می پرداختیم، سیاست ما بسیار موفقیت آمیزتر می بود و مدت زمان جنگ ما در افغانستان کاملا دیگر می بود.

David 261b

ایالات متحده فقط باید از طالبان (به خاطر حمایت از القاعده) و خود القاعده (برای 11 سپتامبر) انتقام بگیرد. با این اقدام انتقام جویانه، ما بایستی  افغانستان را ترک می کردیم و به شبه نظامیان  این وعده را بدهیم که در صورت حمله مجدد به ایالات متحده، آنها ضربه بیشتری می خورند و اما چیز بزرگتری که بعد از این اتفاق افتاد، هدر دادن خون و پول ما بود.

Reno Blue

جورج دبلیو بوش ، دیک چنی و دونالد رامسفلد در جنگ افغانستان شکست خوردند و ما را به جنگ بین قبیله ای بی پایان در آن کشور کشاندند. افغان‌ها قبل از ورود ما در طول نسل‌ها جنگیدند و بعد از رفتن ما در طول چند نسل دیگر جنگ خواهند کرد. من یک جانباز هستم و زمان آن فرا رسیده که خواهران و برادرانم به خانه برگردند.

Philip M.Grice

درست مثل کره و ویتنام ، این جنگی بود که ایالات متحده نتوانست در آن برنده شود. تحمیل یک سیستم سیاسی بر فرهنگ قبیله ای تقریباً غیرممکن است. تلاش برای انجام این کار بر خلاف خواست مردم ، که از حضور شما خشمگین هستند، محکوم به ناکامی است.

چه تعداد از ارتشیان آمریکا در نتیجه تلاش سیاستمداران نادان برای ضربه زدن جوابیه جان خود را از دست داده اند؟ به نظر من، این سیاستمداران جنایتکار نظامی هستند. از نظر بسیاری از سعودی ها و پشتون‌ها ، اسامه بن لادن یک مبارز آزادی بود به همان روشی که آمریکایی‌ها جورج واشنگتن را یک مبارز آزادی می دانند. در مورد این فکر کنید.

Gerrynofishing

البته، ما باختیم و از این بابت خوشحالم. من همیشه به ویتنام نه گفته ام. شما باید به افغانستان و عراق نه می گفتید. شما برای ما یا آزادی نمی جنگیدید. شما فقط لابی گرانی بودید که برای تأمین کنندگان اجناس نظامی مبارزه می کردید.

South Halsted

پس از فرار رهبران القاعده از تورا بورا، ما بایستی  نیروهای خود را از افغانستان خارج می كردیم. هیچ کس با ذهن درست و با دانش کافی از تاریخ افغانستان نمی تواند هزاران سرباز آمریکایی را در این کشور مستقر کند. آیا ایالات متحده لازم داشت   پس از اتحاد  شوروی ، انگلیس و حتی مغول ها در افغانستان موضع بگیرد و منتظر نتیجه ای متفاوت را داشته باشد؟ پاسخ باید "نه" باشد.

طی 20 سال ، قدرتمندترین نیروی نظامی روی کره زمین نتوانسته است افراد مسلح به کلاشینکف، بمب های دست ساز و صندل ها را شکست دهد. البته کنگره هرگز هیچ تحقیقی در مورد جنگ در افعانستان انجام نخواهد داد و هیچ چیز مانع نمی شود که این کار را دوباره در جای دیگری انجام دهیم.

Mautio

امپراطوری بریتانیا عملاً همه فرهنگهایی را که تسخیر کرده بود از بین برد. سپس آمریكا جایگزین انگلیس شد و همین كار را كرد و خود را خدایی روی زمین دانست. ایالات متحده برای نفت ، قدرت و ثروت به از بین بردن فرهنگ های زیادی ادامه داد.   

America_IS_Great

متأسفانه، مقصر واقعی - اشتهای بی پایان ما برای هروئین و مرفین است که بیش از 90٪ افغان ها با خوشحالی آنها را پرورش می دهند و در ایالات متحده و اروپا توزیع می کنند. بدتر اینکه ، آنها 20 سال است که با بخشی از میلیاردها دلاری که ما به آنها کمک کرده ایم ، این کار را انجام می دادند. و بعضی از آنها برای مسلح کردن طالبانی که سربازان ما را کشتند، مورد استفاده قرار گرفتند!  

Achipandaputt

تحقیق هم اینک آغاز شده است: "چه کسی مقصر شکست ما در افغانستان است؟"

چه کسی دیگر در افغانستان شکست خورده است؟

انگلیس‌ها

روس‌ها

دیک چنی، دونالد رامسفلد و پل ولفوویتز.

Bobritter

عقیده بوت نابخردانه است. هیچ جای بحثی نیست. افغانستان همیشه برای خارجی ها شکست ناپذیر بوده است: برای انگلیس، برای شوروی ، برای ما.  10، و 20 و 30 سال پیش، و به طور کلی همیشه. این "قبر امپراطوری ها" است. ماکس بوت یا چیزی نمی داند، یا چیز دیگری برای نوشتن ندارد!

بحث و گفتگو