عبدالباری عطوان در مقاله منتشره در نشریه رای الیوم (انگلستان) می نویسد، کلارک کوپر، معاون وزیر امور خارجه ایالات متحده در امور سیاسی و نظامی، هنگام شرکت در نمایشگاه هوایی دبی، به خبرنگاران گفت که واشنگتن می تواند در صورت تصمیم گیری مصر در مورد خرید طیارات روسی، تحریم هایی را بر مصر اعمال کند و آن را از معاملات نظامی آینده محروم سازد. به گفته این مقام، قاهره از این خطر آگاه است.
این تهدید امریکایی ها هم شانتاژ و هم تحریک علیه مصر، دولت عمده منطقه است، گویا این جمهوری تولیدکننده کیله است. این ارزیابی نادرست است که نه دانستن تاریخ را منعکس می سازد.
مصر حق قانونی خریدن سلاح هایی را دارد که توانایی های دفاعی و تهاجمی آن را تحکیم میکند، از هر کشوری که به فروش طیارات پیشرفته و سلاح ها به آن موافق باشد. این امر به او امکان امنیت ملی و مقابله با تهدیدات موجود را، به ویژه در رابطه با کاهش سهم وی در آبهای نیل به دلیل پروژه اتیوپی برای ساخت بند «رستاخیز»، تضمین میکند. زندگی میلیون ها دهقان مصری با خطر مواجه گردیده، احتمال آغاز گرسنگی و کاهش میزان برق تولید شده در بند اسوان وجود دارد.
رهبری مصر از ایالات متحده در باره خرید طیاراتF-35 ، پس از آن که دولت اشغالگر اسرائیل حدود 20 طیاره جنگی این کلاس دریافت کرد، خواهش نمود. قاهره به این ترتیب می خواست بر تعادل نظامی دست یابد. ولی وزارت دفاع ایالات متحده (پنتاگون) درخواست آن را برای حفظ برتری استراتژیک اسرائیل را رد کرد.
مقامات مصر در جستجوی الترناتیف با پیشنهاد راجع به خرید طیارات Su-35 به روسیه مراجعه کردند که پیشرفته تر به نظر می رسند. علاوه بر این، آنها طیارات شکاری فرانسوی «رافائل» را در چارچوب برنامه تقویت و تجهیز نیروهای هوایی خود خریداری کردند. در هر دو مورد، مقامات مصر با هیچگونه موانع و شرایطی روبرو نه شدند و خواهش آنها برآورده شد.
روابط نظامی روسیه و مصر به بسیار خوبی توسعه می یابند و در آینده ای قابل پیش بینی ممکن است به سطحی برسد که در زمان زمامداری رئیس جمهور فقید جمال عبدالناصر دستیاب شده بودند. بعد از بازدید وزیر دفاع روسیه سرگئی شایگو از مصر در هفته گذشته راجع به امضای تعدادی معاملات نظامی توافق حاصل گردید. موضوع این توافقات راکت های کارنت، تانک های T-90، مجتمع های راکتی S-300، هلیکوپترهای حمل و نقل نظامی، نیروگاه برق هسته ای در منطقه الدباع، رزمایش های نظامی مشترک و استفاده از حریم هوایی مصر و پایگاه های نظامی آن توسط طیارت نظامی روسیه می باشد.
مصر، کشور مستقل و آزاد، حق دارد منابع تسلیحاتی خود را به ویژه در مقابل اسرائیل متنوع سازد که همچنان تهدیدی مستقیم یا غیرمستقیم برای امنیت ملی آن شمرده میشود. اسرائیل نه تنها در پشت پروژه بند رستاخیز اتیوپی قرار دارد، بلکه راکت های خود را نیز در اطراف آن مستقر کرده و بودجه ساخت و ساز آن را بسیج کرده است.
مصر نمی تواند به طیارات کهنه F-16 امریکایی تکیه کند، در حالی که اسرائیل F-35 را به دست آورده، حتی اگر این کار باعث متوقف شدن کمک 2 میلیارد دالری امریکا گردد که بخش بیشتر آن (1.3 میلیارد دالر) صرف تسلیحات و تجهیزات نظامی می شود.
امریکا به متحدان خود احترام نمی گذارد و هنگام که صحبت راجع به اسرائیل مطرح میگردد، دست به شانتاژ و تحریکات می زند. شاید تجربه روابط ترکیه (عضو ناتو) و ایالات متحده در رابطه به خریداری مجتمع های راکتی S-400 روسی توسط اردوغان بزرگترین ثبوت این گفته باشد.
مصر می تواند در مقابل شانتاژ امریكا مقاومت كند، زیرا كمک های امریكایی به اندازه كافی سودآور نیست و محدود به فروش طیارات جنگی کهنه، مانند F-16 است كه با اثربخشی مطلوب در برابر اسرائیل قابل استفاده نیستند.
تصميم درباره موضوع خريد طیارات شکاری Su-35، سيستم هاي راکتی پيشرفته S-400 و تمام انواع تانک ها و هليكوپترهاي موجود میتواند به پاسخ محكم به اين شانتاژ مبدل گردد. اگر این واقعاً اتفاق بیفتد، متعجب نخواهیم شد و سناریوی سال 1960 تکرار خواهد شد وقتی رئیس جمهور فقید جمال عبدالناصر از امریکا روگردان شد و معامله ای خرید اسلحه با چکوسلواکی انجام داد و در ساخت بند عالی از شوروی کمک خواست.
آیا تاریخ تکرار می شود؟ آیا ما به دوران زیبایی - دوران عزت، عظمت و رهبری مصر باز می گردیم؟
مصر تحقیر و استکبار امریکایی ها را تحمل نخواهد کرد. ما حداقل به این امیدواریم.