قاری دین محمد حنیف، سرپرست وزارت اقتصاد طالبان از جامعه جهانی خواست که قبل از هرگونه قضاوت در باره کارکرد های این گروه به آنها 20 ماه فرصت بدهند.
انعام الله سمنگانی، عضو کمیسیون فرهنگی طالبان، به نقل از سرپرست وزارت اقتصاد گفت: ما از جهان نمی‌خواهیم مثل نظام گذشته ما را کمک کند. جهان نظام گذشته را 20 سال کمک و حمایت کرد اما باز هم ناکام ماند. ما تقاضا می‌کنیم که جهان به ما 20 ماه فرصت بدهدو سپس قضاوت کند که ما موفق هستیم یا نه.
- درجریان 20 ماه آیا طالبان می توانند کاری انجام دهند که دیدگاه جامعه جهانی در مورد آنها تغیر کند؟
پیر محمد ملازهی تحلیلگر مسائل افغانستان در یک صحبت ویژه با اسپوتنیک دراین خصوص می‌گوید، در حال حاضر طالبان دو نیاز اصلی دارد و این موضع آنها را باید در ارتباط با این دو نیاز اصلی ببینیم.
یک نیاز داخلی است که به دنبال آرام کردن فضا است تا جریانی علیه آنها در کشور شکل نگیرد که بخواهد علیه قدرت طالبان مقاومت کند و مورد دوم دریافت کمک های خارجی و اینکه طالبان نیاز به شناسایی بین المللی دارد چرا که در حال حاضر شرایط به گونه‌ای است که بدون اینکه دنیا طالبان را به رسمیت بشناسد، ادامه قدرت برای طالبان سخت خواهد بود.
«با در نظرداشت بحران اقتصادی که افغانستان در حال حاضر به آن روبرو است، پس از تصرف کابل توسط طالبان، در موضع برتر قرار گرفتن این گروه و پایان جنگ 20 ساله آمریکا در افغانستان پرسش های زیادی در خصوص آینده افغانستان و منطقه، ساختار دولتی طالبان ، تعدیل مواضع ایدئولوژیک این گروه، ارتباط افغانستان با کشورهای منطقه، احیای اقتصاد فرو پاشیده این کشور وجود دارد. دولت طالبان عایدات حسابی ندارد و حدود 10 میلیارد دالر دارایی های افغانستان نیز توسط امریکا مسدود شده است».
به همین منظور طالبان میخواهند شرایط را به گونه ای طراحی بکنند که هم امکان دریافت کمک های خارجی و امکانات اقتصادی وجود داشته باشد هم اینکه فرصت شناسایی را بدست آورند تا بتواند مشکلات ملی و بین المللی شان را با کمنک های خارجی حل و فصل کند. ملازهی گفت:
«طالبان از جامعه جهانی می خواهند که به آنها 20 ماه فرصت بدهد، با این معنا است که به نظر می‌آید شرایط داخلی برای این گروه به گونه ای است که به سرعت آنطور که شما انتظار دارید، ما نمی توانیم تحول ایجاد بکنیم، بلکه شما با ما فرصت بدهید که آهسته، آهسته حرف های که می زنیم مانند مسله حقوق بشر و حقوق زنان و موضوع تحصیل دختران و حکومت همه شمول و سایر مسایل را به تدریج عملی کنیم و نشان دهیم که مامخالفتی با این مسایل نداریم، ولی شرایط داخلی ما طوری نیست که بتوانیم به سرعت عمل کنیم».
کارشناس می‌افزاید: به نظرم بیشتر هدف حکومت جدید افغانستان (دولت طالبان)، در حقیقت این است که فرصت بدست بیآورد و حکومت خودشان را تثبیت کنند.
«طالبان فکر می کنند که پس از انکه حکومت شان تثبیت شد، جهانیان دیگر چاره ای جز پذیرش آنها نخواهند داشت. واز این زاویه اگر نگاه شود به نظر می آید که طالبان از طرف جامعه جهانی تحت فشار اند و بخاطر کاهش این فشار ها خواهان مهلت هستند».
- آیا ایران برنامه ای برای به رسمیت شناختن دولت طالبان دارد؟
کارشناس می‌گوید، در واقع آینده ایران و افغانستان، بستگی به رویکرد اتخاذی طالبان دارد که آیا قصد دارد به سمت انحصار قدرت پیش برود و یا اینکه با تشکیل یک دولت فراگیر سایر قومیت‌ها و گروه‌های سیاسی را نیز در قدرت سهیم کند و با در نظرداشت حقوق و آزادی های همه گروه های قومی، جنسیتی و مذهبی یک دولت همه شمول را ایجاد کند.
«فکر می کنم که ایران به تنهایی برای به رسمیت شناختن دولت طالبان هیچگونه تصمیمی نمی‌گیرد، بلکه سعی دارد با پاکستان، ترکیه، قطر و عربستان سعودی و سایر کشور های منطقه برای بررسی وضعیت افغانستان، شاید به دنبال تشکیل براه انداختن کنفرانس اسلامی باشد که در آن یک تصمیم جمعی گرفته شود».
یادآوری می‌کنیم که هنوز هیچ کشوری حکومت طالبان را به‌رسمیت نشناخته است.
گروه طالبان در 24 اسد بر افغانستان مسلط شدند. پس از آن این گروه در تاریخ 16 سنبله کابینه‌ی سرپرست خود را اعلام کرد. براساس فهرست اعضای کابینه‌ی طالبان، محمدحسن آخوند به‌عنوان رییس‌الوزرا و ملا عبدالغنی برادر و مولوی عبدالسلام حنفی به‌حیث معاونان او تعیین شده‌اند.
در کابینه‌ی طالبان هیچ زنی حضور ندارد و وزارت زنان نیز حذف شده است. همین طور تمامی اعضای کابینه‌ی طالبان عضو این گروه اند و به جز چند نفر انگشت‌شمار، دیگر از هیچ قومی در آن حضور ندارد.
رهبری جدید طالبان وعده سخت‌گیری‌های کم‌تر را بر اساس قوانین اسلامی داده و اعلام کرده که به حقوق زنان احترام خواهد گذاشت.
طالبان وزارت امر به معروف و نهی از منکر را جایگزین وزارت امور زنان کرده است. چنین نهادی سابق نیز در حکومت پیشین طالبان در اواخر دهه 90 دائر بود و از جمله، مسئولیت شلاق زدن به زنان را بر عهده داشت.
