به گزارش اسپوتنیک، بارسلونا در سال 2014 تلاش کرد سرخیو آگوئرو را به خدمت بگیرد؛ اما پس از آن که دریافت این بازیکن در منچستر سیتی می‌ماند، به سراغ لوییس سوارس رفت اما در جام جهانی 2014 مشخص بود که گونسالو ایگواین همتیمی بهتری برای مسی است تا آگوئرو.
زمانی که الخاندرو سابه‌یا، مربی وقت آرجنتین مجبور شد به دلیل مصدومیت، اسکیل لاوتزی را به جای آگوئرو بازی دهد، تیم متوازن‌تر شد. لاوتزی در فینال خط دفاعی آلمان را آزار داد و وقتی آگوئرو جانشین او شد، آلمان نفسی به‌راحتی کشید.
آگوئرو نه بازیکنی است که در کناره‌ها بازی کند و نه بازیکنی است که فضا را برای مسی باز کند. سبک بازی او مبتنی بر پیدا کردن فضاهای خالی در محوطه جریمه، تشخیص محل فرود توپ و زدن ضربه نهایی است.
او البته هوش و توانایی گل‌زنی برای بارسا را دارد. همبازی‌هایش در سیتی می‌گویند که استعداد فوتبالی او فوق‌العاده است و او بازیکنی سختکوش است اما هر چه مسی پیرتر می‌شود، نیاز بیشتری به یک مهاجم با قدرت بدنی بالا یا یک بال گریزپا پیدا می‌کند.
در رفاقت آنها خارج از میدان هیچ تردیدی وجود ندارد. این دو نفر از جام جهانی زیر 20ساله‌ها در سال 2005 تاکنون، همیشه در تورنمنت‌های ملی، هم‌اتاقی بوده‌اند. در هر حال، این آزمونی بزرگ خواهد بود تا مشخص شود آیا این دو نفر می‌توانند در داخل میدان هم مانند خارج میدان همکاری عالی داشته باشند یا نه.
ستاره آرجنتینی سیتی با پایان قراردادش به عنوان بازیکن آزاد به بارسلونا می پیوندد. این خبری جدید نیست و از هفته ها پیش مشخص شده است که او با سران بارسا به توافق نهایی رسیده و قراردادی دو ساله امضا خواهد کرد. دوست صمیمی لیونل مسی سابقه چند سال بازی برای اتلتیکو را دارد و به خوبی با فضای لالیگا آشناست.
