سوال: اخیراً کمیته صلیب سرخ گزارشی را مبنی بر اینکه در آینده نزدیک یک سوم مردم افغانستان با مشکل کمبود مواد غذایی مواجه خواهند بود نشر کردهاند، آیا شما با نشر این گزارش موافق هستید؟
پاسخ: موضع گیری ما مشخص است، در حوزه که ما ارقام دقیق، تیمهای خود ما با سازمانهای بینالمللی یا سازمانهای همکار مشترکاً کار میکنیم، همین اکنون که ما با شما مصاحبه میکنیم تیمهای ما در ساحات در تمام ولایات افغانستان مصروف ارزیابی دقیق بخاطر ارقام خصوصاً در موضوع خشکسالی هستند.
تا هنوز گزارش ما تکمیل نشده است، بسیار دشوار است که ما اعلام بکنیم، این قبل از وقت هم است که بگویم که چیقدر مردم از این نواحی متضرر میشود و به مواد غذایی نیاز پیدا میکنند، و گزارش که از آدرس صلیب سرخ و یا حلال احمر به نشر رسیده است منابع شان برمیگردد به خودشان و برای ما بسیار دشوار است که ما ارقام گزارش نشر شده را تائید بکنیم یا رد بکنیم.
سوال: آمارهای ابتدایی را که وزارت دولت در امور رسیدگی به حوادث طبیعی در رابطه به مواجه بودن مردم به کمبود مواد غذایی و خشکسالی بدست آوردند از چی قرار است؟ آسیبپذیرترین مناطق کدامها اند؟
پاسخ: مناطق مرکزی، ولایت غور، ولایت بادغیس و یک قسمت از ولایت فراه و به همین ترتیب در مناطق شمال شرقی نیز از رهگذر خشکسالی آسیبپذیر هستند. آمار نزدیک به دو میلیون انسان شاید به کمبود مواد غذایی تا لحظه اکنون که با شما صحبت میکنم نزد ما وجود دارد.
سوال: برنامههایی را که وزارت دولت در امور رسیدگی به حوادث طبیعی که بخاطر بهبود وضعیت در نظر دارند از چی قرار است؟ و مشکلات که فکر میکنید مانع اجرا شدن این برنامهها خواهند شد کدامها اند؟
پاسخ: چالش فقط مسائل امنیتی هستند، در صورتی که تامین امنیت در ولایات و در شهر ها صورت بگیرد دولت با تمام قوت تلاش دارد که در توزیع و رسیدگی یا پاسخ دهی به متضررین ناشی از خشکسالی و همان امکانات و و ظرفیتهای که لازم است در اختیار مردم قرار بگیرد.
ما در قسمت داشتن و جمع کردن منابع مثلاً مواد غذایی و غیر غذایی از جانب حکومت و سازمانهای همکار و سازمانهای بینالمللی الحمدالله اقدامات خوبی در نظر گرفته شده است و انشاءالله تلاشها جریان دارد که ما به کمبود مواد غذایی به متضررین ناشی از خشکسالی رو به رو نشویم.
سوال: بخاطر مهار کردن یا به حداقل رساندن آسیبهای ناشی از خشکسالی که امسال قرار است مردم به آن مواجه شوند چی مقدار پول نیاز است؟ و از طرف کدام نهاد قرار است که حمایت مالی صورت گیرد؟
پاسخ: موضوع خشکسالی یک موضوع ملی هست، ما برای جمع کردن منابع، پیدا کردن منابع و هم جلب کردن حمایت از سازمانهای همکار یا کشورهای بیرونی را در نظر داریم که و متوقع هستیم و در عین وقت اینکه حکومت مسئولیت و مکلفیتهایش را در این قسمت ادا میکند، و هر چی ظرفیتی که از حکومت هست همهاش در اختیار مردم است و در عین وقت ما از متشبثین خصوصی افغانستان و از نهادهای مدد رسان و کمک رسان ملی و از اطاق تجارت افغانستان، از مردم خیر افغانستان از همه متوقع هستیم که در ولایات مختلف ما را کمک و یاری بکنند چون موضوع یک موضوع ملی هست.
در این رهگذر تلاش ما همین است که همه را بسیج بسازیم و منابعی که بدست میآید بشکل بسیار دقیق اش عادلانه، شفاف و به موقع برای مردم متضرر واقعی در هر گوشهی افغانستان که باشند برسانیم.
روی این مسائل کمیته و یا کمیسیون مبارزه با خشکسالی شخص رئیس جمهور مسئولیت اش را به معاون اول ریاست جمهوری سپرده است که جناب امرالله صالح مسئولیت کمیسیون عالی دولتی در امور حوادث طبیعی را نیز عهدهدار هستند، وزارت دولت در امور رسیدگی به حوادث طبیعی که مسئولیت سکرتریت این کمیسیون را دارد و تحت کمیتهی از دو ماه بدین سو اقدامات خوبی را روی دست گرفتهایم.
با سیوچهار ولایت تمام ظرفیتهای لازم را ایجاد کردیم که اقدامات پیشگیرانه را روی دست بگیریم که در زمان که مردم متضرر میشوند و یا قرار است متضرر شوند ما خدمات مان را ارایه دهیم و پاسخدهی خوبی داشته باشیم.
سوال: برنامههای آگاهی دهی که وزارت دولت در امور رسیدگی به حوادث طبیعی بخاطر افراد که در معرض آسیب قرار دارند در ولایات غور و بادغیس از چی قرار است؟
پاسخ: در قسمت آگاهی دهی ما هنوز آنچنانی که لازم باشد که همه مردم افغانستان را آگاهی داده باشیم خصوصاً مردمانی که در روستاها زندگی میکنند و از این نواحی آسیب پذیر هستند متاسفانه با آن شکل تا هنوز نتوانستیم که آگاهی دهی درستی کرده باشیم، اما تلاشها در این قسمت جریان دارد.
ما آنقدر نگران هم نیستیم، آمارهای که نشر و پخش میشوند ممکن صحت نداشته باشند و ما با اعلام این آمارها نمیخواهیم در بین مردم بیم و وحشت ایجاد کنیم چون واقعا چنین چیزی نیست.
ما نزدیک به دو میلیون یا کمتر یا بیشتر آسیبپذیر ممکن داشته باشیم اما آمادگیهای خوبی را در نظر داریم و انشاءالله حکومت افغانستان هم با تمام قوت همان طور که در حوادث قبلی مانند سیلابها در پانزده ولایت کشور جاری میشود و حکومت تمام ظرفیتهای لازم را در اختیار میگذارد و رسیدگی و پاسخی دهی صورت میگیرد. ما نگران نیستم که کمک نمیتوانیم اما خشکسالی مایه نگرانی ما هست و خشکسالی از صلاحیت بشر نیست، حوادث طبیعی در تمام دنیا هست نه تنها در افغانستان. خوبی کار در اینجاست که همین اکنون که با شما صحبت داریم دولت جمهوری اسلامی افغانستان خصوصاً وزارت دولت در امور رسیدگی حوادث طبیعی که ما مسئولیت آن را داریم با همکاران ما در سیوچهار ولایت با سایر اعضای کمیسیون عالی دولتی که هفده وزارت و یا نهادهای مستقل دولتی هست و همچنان موسسات همکار هستند آمادگی خوبی برای رسیدگی و پاسخدهی داریم.
سوال: اگر خشکسالیهای که امسال پیشبینی شده است اتفاق بیافتد طبعا که ما بیجا شدگان داخلی در ولایات مشخص خواهیم داشت، برنامههای وزارت دولت در امور رسیدگی به حوادث طبیعی برای بیجا شدگان داخلی چیست؟
پاسخ: ما مواد غذایی و غیر غذایی، مواد غیر غذایی ما که شامل خیمه، کمپل، ترپال، مواد آشپزخانه و البسه میباشد تهیه و تدارک دیدیم و در تمام سیوچهار ولایت وجود دارد و شما در هر ولایتی که بخواهید این موضوع را پرسیده میتوانید. ما یک اطمینان کامل از این موضوع داریم. وقتی که ما از اعضای کمیسیون صحبت میکنیم که وزارت معارف، انکشاف دهات و وزارت مهاجرین است ما را کمک و یاری خواهند کرد، اگر تعداد بیجا شدهها آمار اش بیشتر میشود.
در موضوع مکان ما مشکل نداریم، در صورتی که هوا خوب میباشد ما میتوانیم که خیمه برپا کنیم و میشود که آنها در خیمهها برای یک مدت محدود زندگی بکنند، در صورتی که هوا مشکل داشته باشد یا مسئله سرما و گرما باشد ما از اماکن دولتی هم استفاده میتوانیم از اماکن شخصی هم استفاده میتوانیم همینطوری که در موضوع سیلابها ما را همکاری کردند و جایدادهایشان را در اختیار ما قرار دادند که ما در اختیار بیجا شدگان قرار دادیم. من اطمینان دارم که همکاری مردم هست و آمادگیهای ما هم وجود دارد و امید میکنیم که کسی بیجا نشود.
سوال: جناب جیلانی، شما چی فکر میکنید بخاطر اینکه مشکل کمبود مواد غذایی مردم افغانستان بصورت بنیادی حل شود افغانستان به چی مدت نیاز دارد و چی برنامههای باید روی دست گرفته شود؟
پاسخ: این سخت است که بگویم برای چیقدر وقت مردم ما نیازمند هستند، تلاشها صورت بگیرد روی زراعت اساسی و کار نیاز دارد که تمام بخشهای زراعتی ما حرفهی شوند و چون افغانستان یک کشور زراعتی و مالداری هست در این قسمت نه تنها توجه حکومت بلکه توجه همه مردم لازمی، ضروری و حتمی هست. ما وقتی که یک زراعت معیاری را داشته باشیم از زمین بسیار کم حاصلات بسیار فراوانی را میتوانیم دریافت بکنیم، تا آن وقت نیاز است که دست به دست هم بدهیم، تلاش بکنیم که برای زراعت افغانستان کارهای بسیار بنیادی و اساسی داشته باشیم در غیر آن طبیعی است که به مواد غذایی نیازمند باشیم و هنوز هم از کشورهای دیگر وارد افغانستان بکنیم، تلاشهای ما همین است که بتوانیم از منابع داخلی مشکلات ما را حل بکنیم و برای تمویل بیجا شدهی ما، متضرر ما و کسانی که آسیبپذیر هستند بتوانیم مواد غذایی را اکثراً از تولیدات داخلی خود فراهم کنیم. متاسفانه جنگ، ویرانگری و نا آرامی خصوصاً در این سالهای اخیر که مخالفین مسلح دولت طالبان یک قسمت تحرکات را راه انداختهاند که حتا برای دهاقین ما در بعضی از ولایات اجازه ندادند که بتوانند در کشتزارهای شان به صورت مصئون کار بکنند، این هم یکی از دلایل اصلی شده میتواند که یک مانع بسیار کلان در مقابل رشد زراعت، منابع و یا تولید داخلی باشد. به همین دلیل ما نمیتوانیم که به تمام موارد رسیدگی کنیم و ناگزیر هستم که از منابع بیرونی و از کشورهای خارجی استفاده بکنیم تا نیازمندی مردم ما را رفع بکنیم. در این اواخر تمام تلاش ما این است که ما برای وقایه کارهای را انجام بدهیم، پروژههای وقایوی کوچک را مطابق به طرزالعمل قانون در اداره ملی مبارزه با حوادث هست ما پروژه های وقایوی کوچک را داریم و در عین وقت که ما مسئولیت پروژههای وقایویی کوچک را داریم تلاشها جریان دارد که ما بعد از سرویهای دقیق و درست روی بخشهای کلان یا پروژههای کلان بخاطر وقایه و جلوگیری و یا کاهشدهی خطرات ناشی از حوادث را جلوگیری کنیم.
وقتی که خطرات میگوییم تنها موضوع سیلاب نیست موضوع خشکسالی هم است و موضوع لغزش کوه و زلزله هم است به همین ترتیب موضوع طوفانهای بسیار شدید هم است.
تلاشها در این قسمت هم جریان دارد که ما بتوانیم برای جلوگیری از حوادث اقدامات بسیار خوب را روی دست بگیریم که وقتی وقایه بکنیم طبیعی است که تعداد متضرر ما یا آسیبپذیر ما بسیار کمتر میشود و وقتی که کمترین آمار متضرر را داشته باشیم میتوانیم که از امکانات و منابع داخلی ما استفاده بکنیم.