در این گزارش مهندس هوافضا ریچارد گادفری (ریچارد گادفری) اعلام می کند، که خلبان هواپیمای مالزیا مسیر پرواز را طوری برنامه ریزی کرده است که ایده روشنی از مسیر سفر را نداشته است.
گادفری خاطرنشان کرد، که مسیر هواپیما بر روی نقشه را می توان با بکار گیری از سیستم رادیویی جهانی Weak Signal Propagation (WSPR) ردیابی کرد، توانایی تشخیص هواپیماها هنگام عبور از سیگنال ها با استفاده از "خطوط ردیابی الکترونیکی" مشخص ایست.
این متخصص یادآوری کرد: "WSPR به یک دسته از نشانه های کشش یا پرتوهای لیزر شباهت دارد، اما در این حالت آنها از هر افقی به طرف مقابل کره زمین کار می کنند".
وی توضیح داد، که هواپیمای گم شده هنگام پرواز بر فراز اقیانوس هند از هشت خط عبور کرده است که این همزمان با مطالعات پیشین در مورد مسیر MH370 است. در عین حال این مهندس متقاعد شده است که خلبان از ایستگاه های بین راهی جهت جلوگیری از شناسایی بوش استفاده کرده است.
گادفری همچنین اصرار دارد، که خلبان با ساعات کار رادارهای نزدیک آشنا بوده و می دانسته است که آخر هفته سیستم های رادار کار نمی کنند.
به نظر می رسد مسیر پرواز به خوبی برنامه ریزی شده است و کشتی از مسیرهای تجاری موجود عبور نکرده است. این کارشناس در پایان اظهار داشت: یک سری تغییرات در مسیر حرکت و سرعت منجر به نتیجه گیری خلبان در حین پرواز می شود.
یادآوری می کنیم، که پرواز شماره MH17هواپیمایی مالزیا، پرواز مستقیم شرکت هواپیمایی مالزیا بود که از آمستردام در هلند به مقصد کوالالامپور در مالزیا در حرکت بود. این پرواز در میان راه در مرز روسیه و اوکراین سرنگون شد.گزارش‌های اولیه از پرتاب موشک به سمت هواپیما به عنوان دلیل سقوط آن اشاره می‌کنند. همچنین این گزارش‌ها مرگ تمامی سرنشینان این هواپیما را تأیید کردند.
