در یازدهم سپتامبر سال 2001 سلسله ای از حملات انتحاری توسط اعضای گروه القاعده در خاک ایالات متحده انجام گرفت که مهم ترین آنها حمله به برج‌های دوقلوی مرکز تجارت جهانی بودند. در جریان این حملات 3000 امریکایی جانشان را از دست دادند.
حامد کرزی، رئیس جمهور پیشین افغانستان در مصاحبه با شبکه تلویزیونی "روسیه – 1" گفت که در سازماندهی و انجام حملات 11 سپتامبر سال 2001 در امریکا گروه طالبان و نمایندگان سائر سازمان های افغانستان شرکت نداشتند.
رئیس جمهور پیشین افغانستان گفت: "من می توانم با اطمینان و صراحت بگویم که نه طالبان و نه هم هیچ سازمان دیگر افغانستان در این حملات دست نداشتند. وقایع نیویورک و واشنگتن، چنانچه برای ایالات متحده امریکا فاجعه بود، برای ما نیز یک فاجعه شد، من می توانم به یقین بگویم که افغانستان قربانی شرایط شد".
- اکنون سوال پیش می‌آید که اگر هیچ سازمان و گروهی از افغانستان در حملات فاجعه بار 11 سپتامبر در امریکا دست نداشتند، پس روی کدام اساس نیروهای بیگانه مدت 20 سال در افغانستان حضور داشتند؟
- آیا حضور نیروهای امریکایی و ناتو در افغانستان اشتباه بود؟ و آیا ادعای طالبان از اینکه ایالات متحده و ناتو کشورشان را اشغال کرده اند درست است و یا سیاسیون افغانستان نظر دیگری دارند؟
عبدالشکور واقف حکیمی، عضو مجلس نمایندگان و عضو شورای رهبری جمعیت اسلامی افغانستان در صحبت با اسپوتنیک افغانستان در مورد گفته های رئیس جمهور پیشین افغانستان گفت: «به نظر من صحبت های جناب حامد کرزی، به هرگونه‌ی که مطرح شده، احتمال دارد نظر شخصی خود ایشان است. اما به همه مشخص است که گروه تروریستی القاعده که مسئولیت حملات تروریستی 11 سپتامبر سال 2001 را بر عهده گرفت در همان زمان در روابط تنگاتنگ با طالبان قرار داشت».
وی افزود:
«این روابط در حدی بود که حتا ملا محمد عمر، رهبر همان وقت گروه طالبان حاضر نشد که عاملان حادثه فاجعه بار نیویورک و واشنگتن را به ویژه با میانجیگری بین المللی و با پافشاری پاکستان و شخص پرویز مشرف، رئیس جمهور وقت آن کشور (پاکستان) تحویل بدهد و یا رابطه این گروه را با القاعده قطع بکند، و یا هم حد اقل از حمایت اسامه بن لادن، رهبر گروه تروریستی القاعده دست بکشد. اگر این همه موضوعات، دلیلی برای دخالت و یا شراکت و رابطه طالبان با عاملان حملات 11 سپتامبر نیست، پس چگونه می‌توان واقعیت ها را تفسیر کرد».
این عضو مجلس نمایندگان در ادامه می‌افزاید، احتمال دارد رئیس جمهور سابق افغانستان با بیان این صحبت ها به دنبال تحقق کدام هدف سیاسی باشد که با تفسیر دگرگون یک واقعه تاریخی قصد به دست آوردن آن را دارد.
«حزب جمعیت اسلامی افغانستان از همان ابتدا مخالف حضور نیروهای امریکایی و ناتو در افغانستان بود و این حضور را اشتباه می‌دانست. رهبر جمعیت اسلامی، رئیس جمهور پیشین افغانستان شهید استاد برهان الدین ربانی بارها با تأکید گفته بود که حضور نیروهای خارجی در افغانستان یک اشتباه کلان است که نه تنها باعث برقراری صلح و ثبات در افغانستان نمی‌گردد، بلکه منجر به بی ثباتی، تشدید اوضاع و عدم امنیت در کشور می‌شود، که چنان هم شد. همه دیدیم که حضور نیرو های خارجی برای دشمنان افغانستان وسیله و بهانهی برای تداوم حملات و برهم زدن نظم و امنیت و پافشاری به راه حل های نظامی بود. ما به این باور بودیم که به مراتب بهتر می بود که اگر ایالات متحده امریکا و نیرو های ناتو به عوض حضور نظامی 20 ساله در افغانستان، به تقویت ارتش و نیرو های نظامی افغان می‌پرداختند و کمک می کردند که شاید به مراتب بیشتر از حضور نظامی شان منجر به بهبودی اوضاع و ختم جنگ در کشور می‌شد».
نماینده مجلس در مورد این که آیا حضور امریکا در افغانستان اشغال است یا خیر می‌گوید، منابع مشروعیت حضور امریکا در افغانستان فرق می‌کند. یکی از منابع مشروعیت در مسایل جهانی، تصمیم های شورای امنیت سازمان ملل متحد است.
«حضور امریکا و ناتو در افغانستان تحت پوشش تصامیم و فیصله های شورای امنیت سازمان ملل متحد انجام شد. اینکه در طی این حضور نظامی 20 ساله کدام اقدامات صورت گرفت، بحث جداگانه است و موضوع مفید بودن این حضور بحث جداگانه. به نظر من این حضور مفید واقع نشد. بهتر می‌بود که از گزینه های دیگری، از جمله تقویت نیرو های نظامی افغان که در بالا نیز ذکر شد و همچنان نهادینه سازی برای نیروها و سایر اقدامات مشابه استفاده می‌شد که در آن صورت احتمال داشت صلح ثبات در افغانستان برقرار، فعالیت های گروه های تروریستی کاهش و امنیت منطقه تضمین می‌شد و بدین گونه از بازی های بزرگ وکشمکش های استراتژیک منطقوی نیز در افغانستان جلوگیری می‌شد».
در همین حال عبدالعزیز حکیمی، نماینده پروان و رئیس کمیسیون اقتصاد ملی مجلس نمایندگان نظر مشابه دارد. آقای حکیمی می‌گوید، از اینکه آقای کرزی دست داشتن طالبان و همکاری با القاعده را در حملات 11 سپتامبر رد می‌کند دیدگاه شخصی ایشان است.
«نهاد های بین المللی، جامعه جهانی وبه ویژه سازمان ملل متیقن بودند که طالبان در حملات 11 سپتامبر با القاعده همکاری نموده بود، در غیر آن بهانهی برای آمدن نیرو های امریکایی در افغانستان موجود نبود. حلقات سیاسی، احزاب و نهاد های افغانستان، اشغال کشور توسط نیرو های امریکایی را تأیید نمی‌کنند. تحولات سیاسی پس از خروج نیرو های شوروی، ناتوانی رهبران جهادی در برقراری یک دولت فراگیر و گسترش اختلافات میان گروه‌های مختلف جهادی بر ظهور طالبان در داخل جامعه افغانستان اثر گذاشت».
به باور عبدالعزیز حکیمی «پس از هجوم طالبان، دخالت پاکستان در امور داخلی افغانستان و افزایش فعالیت گروه تروریستی القاعده که احمد شاه مسعود، قهرمان ملی افغانستان نیز بار ها از اینکه جامعه جهانی نباید در برابر مسایل در افغانستان بی تفاوت باقی بمانند تاکید نموده بود، باعث شد که پس از شهادت قهرمان ملی کشور و حملات 11 سپتامبر سازمان ملل فیصله کند که نیروهای امریکایی و ناتو را برای سرکوب طالبان و القاعده که مسول حملات نیویورک و واشنگتن شناخته شد، وارد افغانستان کند».
گفتنی است اکنون امریکا پس از 20 سال به حضور نظامی خود در افغانستان پایان می‌دهد. جو بایدن، رئیس‌جمهوری امریکا به تازگی اعلام کرده که نظامیان باقی‌مانده در افغانستان تا 11 سپتامبر این کشور را ترک خواهند کرد. تاریخی که برای این کار در نظر گرفته شده، مصادف است با بیستمین سالگرد حملات القاعده.
هزینه جانی و مالی این حضور 20 ساله نظامی و امنیتی در افغانستان برای ایالات متحده و متحدان، به شکلی نجومی بالا بوده است، اما در این میان مردم افغانستان بیشترین صدمه را دیده‌اند.
بیش از 60 هزار نفر از نیروهای امنیتی این کشور کشته شده‌اند و تلفات غیرنظامیان هم چیزی حدود دو برابر آن بوده است. در سال 2020 افغانستان بیش از هر کشور دیگری دنیا شاهد مرگ شهروندان با وسایل انفجاری بود.
