سمیرا حمیدی، معاون بخش آسیای جنوبی این سازمان گفته است: «کمپ‌ها بسیار تنگ اند و حتی ابتدایی‌ترین دستگاه‌های طبی ندارند. از افرادی که در این کمپ‌ها جابجا شده اند حمایت ناچیز برای بهترشدن وضعیت شان صورت گرفته است».
اسپوتنیک افغانستان در سال ۲۰۱۸ گزارشی در مورد اردوگاه بیجاشده‌های جنگ کندز تهیه کرد. این گزارش باعث شد تا یکی از بازرگانان افغانستان مواد غذایی و لباس و کفش و کمپل به این اردوگاه کمک کند.
طارق عظیم، خبرنگار اسپوتنیک افغانستان یک بار دیگر به این اردوگاه رفته و از وضعیت زندگی بیجاشده‌ها این گزارش را تهیه کرده است:
وضعیت اردوگاه مهاجرین جنگ کندز تغییر نکرده است؛ حتا بدتر از سال ۲۰۱۸ شده است.
این بیجاشده‌ها ابتدایی‌ترین امکانات زندگی را ندارند. همه از عدم حمایت حکومت افغانستان شکایت دارند.
نظرگل خانمی پا به سن گذاشته است. شوهرش و خواهرش را در جریان جنگ کندز از دست داده است.
می‌گوید:
«همه مریض شدیم، سرما خوردگی بود یا کرونا نمی‌دانم. برای ما گفتند، شما کرونا ندارید و سرماخوردگی دارید. دوا برای ما نیاوردند».
رحم‌الدین یکی از کسانی است که در این اردوگاه زندگی می‌کند. می‌گوید، مال و زمین ما در بمبارد‌ها با خاک یکسان شد. خودم زخمی شدم و نُه تن از اعضای خانواده‌ام کشته شدند.
«در جریان ویروس کرونا دولت به ما هیچ کمک نکرد. خودم هم به ویروس کرونا آلوده شدم اما دولت کمک نکرد. خداوند خودش کمک کند».
احمدِ کوچک از آرزو‌هایش می‌گوید. دوست دارد در آینده دکتر شود. اما ظاهرا این آرزو در حد یک آرزو باقی می‌ماند. برای دکتر شدن نیاز به مکتب و دانشگاه است. این اردوگاه مکتب ندارد. احمد از حکومت افغانستان می‌خواهد تا برای او و دیگر کودکان این اردوگاه مکتب ساخته شود.اما نهاد‌هایی که در خصوص بیجاشده‌ها کار می‌کنند چه مقدار در کار شان موفق بوده اند؟
سید عبدالباسط انصاری، مشاور مطبوعاتی وزارت امور مهاجرین در گفت‌و‌گو با اسپوتنیک افغانستان می‌گوید:
«در سال گذشته به تعداد یک‌صد‌و‌ده‌هزار خانواده بیجاشده را در سرتاسر افغانستان توانستیم کمک‌رسانی بکنیم. به شمول کمپ‌هایی که در داخل کابل وجود دارد. در کنار پول نقد و مواد غذایی، در بخش معارف و صحت هم هماهنگی لازم میان این دو وزارت وجود دارد. خوش‌بختانه میان وزارت مهاجرین و نهاد‌های کمک‌رسان هماهنگی وجود دارد. مواد غذایی و مواد بهداشتی و آگاهی از ویروس کرونا شامل کمک‌هایی است که صورت گرفته است».
او مشکلات در این خصوص را می‌پذیرد اما می‌گوید، ما مشکلات بیجاشده‌ها را درک می‌کنیم و روی هماهنگی کمک‌ها تلاش خواهیم کرد.در همین حال سازمان عفو بین‌الملل حکومت افغانستان و جامعه جهانی را به انجام مسوولیت‌های شان در قبال این دسته مردم افغانستان و اختصاص پول برای بیجاشدگان، جهت رفع مشکلات مسکونی، غذایی، آب صحی، بهداشت و صحت و سلامتی شان، فرا خوانده است.
