به گزارش اسپوتنیک، وقتی در فضای بیرونی جسمی با حجم کمتری به دور جسمی عظیم تر می چرخد، ریه حلقه های ایده آل اطراف مرکز بدن سنگین را توصیف نمی کند.
در واقع ، هر دو می چرخند و مرکز جرم هر دو عنصر آسمانی به مثابه مرکز این چرخش عمل می کند. اگر اختلاف حجم بسیار زیاد باشد - مثلاً بین سیاره ما از خورشید - آنگاه مرکز حجم در داخل جسمی پرحجم تر و در فاصله قابل توجهی از مرکز هندسی آن واقع شده است. اما اگر حجم دو جسم قابل مقایسه باشد، در این صورت مرکز حجم می تواند در فضای خارج از هر دو جسم واقع شود.
حجم مشتری 2.5 برابر حجم سایر اجسام منظومه شمسی است. حجم مشتری 000 000 000 000 000 000 000 1898600000 کیلوگرم و جرم خورشید 000 000 000 000 000 000 000 1990818700 کیلوگرم است ، با اختلاف 1000 برابر. چنین اختلاف نسبتاً کوچکی در جرم ، نقطه ای را که خورشید و مشتری در اطراف آن حرکت می کنند ، جا به جا می کند و به طور متقابل توسط جاذبه جذب می شوند. طبق محاسبات ، این نقطه در فاصله ای معادل 7% شعاع آفتاب از سطح ستاره قرار دارد. به عبارت دیگر، مشتری، تنها سیاره در منظومه شمسی، حول نقطه ای از فضا می چرخد که در داخل خورشید نیست، بلکه در خارج از آن قرار دارد.
