به گزارش اسپوتنیک، به نقل از اطلاعات روز، شماری از اعضای شورای مردمی این ولسوالی با برگزاری یک نشست خبری در شهر هرات گفته اند که در کنار امنیت، به تحصیل، خدمات درمانی و برنامه‌های انکشافی نیز دسترسی ندارند.
محمد آصف فیض‌یار یکی از اعضای این شورا گفته است که در این ولسوالیی، تنها یک مرکز صحی، چهار مکتب لیسه پسرانه و یک لیسه دخترانه فعالیت دارد که برای جمعیت این روستا کافی نیست. او با اشاره به خدمات صحی در این ولسوالی گفت که در تنها مرکز صحی این ولسوالی دو بخش لابراتوار و نرسنگ فعال است و هیچ داکتر متخصصی در این ولسوالی وجود ندارد.
او افزود «به دلیل نبود مرکز زایمان برای خانم‌ها و امکانات صحی در این ولسوالی سالانه بیش از ۵۰ نفر جان می‌دهند».
نثار احمد یکی از باشندگان ولسوالی فارسی گفته است که خدمات آموزشی در این ولسوالی اصلاً خوب نیست و به دلیل نبود معلمان زن، دختران فقط تا صنف هشتم درس میخوانند.
سکینه حسینی عضو شورای ولایتی هرات به روزنامه گفته است که به دلیل ناامنی و عدم انکشاف متوازن، ولسوالی‌های دور دست هرات از امکانات و خدمات محروم می‌ماند.
ولسوالی فارسی که گاهی فرسی نیز خوانده می‌شود، در ۲۸۰ کیلومتری شهر هرات موقعیت دارد. این ولسوالی بیش از ۵۶ هزار نفر نفوس دارد و یکی از ولسوالی‌های ناامن هرات به حساب می‌آید. گروه طالبان در بیشترین نقاط این ولایت حضور و فعالیت گسترده دارند.
