طارق آرین، سخنگوی وزارت داخله افغانستان در گفت‌و‌گو با خبرگزاری اسپوتنیک افغانستان این موضوع را می‌پذیرد و می‌گوید، طالبان از کودکان به عنوان ابزاری برای حملات تروریستی شان استفاده می‌کنند.
او می‌گوید: "طالبان در موارد بسیاری بوده که از کودکان ابزار اهداف تروریستی استفاده کرده اند. ما در تازه‌ترین مورد هفتهٔ قبل یک کودک دوازده ساله را دستگیر کردیم کردیم. این کودک اعتراف می‌کند که مامایش یکی از فرماندهان طالبان در میدان وردک است و این کودک را آموزش داده بوده تا اهداف مشخص در شهر کابل به خصوص اطراف لوی‌سارنوالی را فیلم‌برداری بکند و عکس و ویدیو‌ها را برای گروه طالبان بفرستد.
سخنگوی وزارت داخله با یادآوری از نو‌جوانی که چند ماه پیش قصد داشت در یکی از هوتل‌های عروسی در ولایت کندز حملهٔ انتحاری انجام دهد؛ اما در نهایت پشیمان شد و خود را تسلیم پولیس کرد، گفت:
"در کندز هم یک نوجوان را چند ماه قبل دستگیر کردیم. این کودک را پس از آن که پدر و مادرش را طالبان به قتل می‌رسانند، آموزش‌های تروریستی می‌دهند و مجبورش میسازند تا در یکی از هوتل‌های عروسی کندز عمل انتحار را انجام دهد. این‌ها موارد تازه و مستندی است که نشان می‌دهد طالبان از کودکان به منظور اعمال تروریستی شان استفاده می‌کنند".
در همین حال، محمد‌الرحمن، عضو شورای ولایتی پکتیا در مورد کودکان قاچاق‌بر می‌گوید.
به گفتهٔ این عضو شورای ولایتی، قاچاق‌بران در بدل پول کودکان مکتب را راضی میسازند تا محموله‌های چرس را از مرز افغانستان به خاک پاکستان برسانند.
محمد‌الرحمن می‌گوید:
"چند روز پیش در ولسوالی زازی، قاچاق‌بران کودکان را تشویق می‌کردند که چرس در مرز میان افغانستان و پاکستان قاچاق کنند. وقتی از کودکان پرسیده شد، آنان گفتند که ما متعلمین مکتب هستیم و برای هر بار قاچاق چرس، قاچاق‌بران برای ما ۲۵۰۰ افغانی پول می‌دهند. ما می‌خواستیم از این پول لباس و کفش برای خود خریداری کنیم".
به گفته وی، "قاچاق‌بران از وضعیت بد اقتصادی کودکان استفاده می‌کنند و دولت هم توانایی رفع نیازمندی کودکان را ندارد".
کودکان آسیب‌پذیر‌ترین قشر جامعه استند. در شرایطی که کودکان و نوجوانان باید در شرایط بهتر زندگی کنند، وضعیت موجود در افغانستان تا چه اندازه می‌تواند روی روح و روان شان تاثیر منفی بگذارد؟
احمد فرشاد فیضی، روان‌شناسِ کودک می‌گوید: "متأسفانه وضعیت فعلی افغانستان دوزخی است برای کودکان. این جمعیت بزرگ از افغانستان در شرایط بسیار بدی زندگی می‌کنند.
جنگ و قاچاق مواد مخدر در دراز مدت و حتی کوتاه مدت ضربه‌های غیرقابل بازگشت به روان کودکان و نوجوانان خواهد زد. امیدوارم دولت در این خصوص توجه جدی کند".
فقر و ناداری و نبود مکاتب و مکان‌های آموزشی از عمده‌ترین دلیل‌های است که کودکان افغانستان از آن رنج می‌برند.
