به گزارش اسپوتنیک، این واقعاً تعجب آور است: به هر حال ، کشورهای عربی خاورمیانه تقریباً کاملاً درگیری را نادیده گرفتند، اما اگر در جایی دیگری به مسلمانان ظلم کنند، کشورهای آسیای میانه و مردم همسایه از قفقاز شمالی سرسختانه از یک طرف رویارویی حمایت می کنند.
سالهای سال در قره باغ هم آذربایجانی ها و هم ارمنی ها زندگی می کردند، اما از نظر تاریخی بسیار مهم تر است ، زیرا در اواسط قرن هجدهم در اینجا اولین دولت ترکها در قفقاز جنوبی مستقل از ایران بوجود آمد.
با این همه، در جریان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، ارمنی های محلی اولین کسی بودند که عجله کردند و توانستند استقلال را اعلام کنند و سپس دست در دست از آن دفاع کنند. این اتفاق افتاد زیرا آنها به موقع از یک مزیت برخوردار بودند - آنها در باکو این سرزمین را قلمرو مسلم خود می دانستند و حتی شک نمی کردند که به زور گرفته شود.
اما گرچه آذربایجانی ها در سیاست و جنگ شکست خوردند ، اما در ایجاد روابط دیپلماتیک استعداد شگفت انگیزی داشتند. اولتر از همه، آنها موفق شدند با ترکیه دوست شوند، که در واقع دشمن دیرینه ترکهای شیعه بود - تاریخ مشترک آنها قرن ها جنگ و حمله متقابل را می داند. دوم، آنها با پاکستان ارتباط برقرار کرده اند، که علاوه بر داشتن سلاح هستوی، سرعت جدی در توسعه صنعت نظامی دارد که در ساخت آن توسط دوستان مانند ایالات متحده و چین کمک می شود.
موضوع این بود. در آغاز قرن بیستم ، حاجی تقی اف ، صنعتگر نفت آذربایجان، شنید که مسلمانان هند بریتانیا از طاعون رنج می برند، سی صد هزار آمپول را با واکسیناسیون خریداری و بلافاصله به آنجا فرستادند. فقط به همین دلیل ، این مرض شکست خورد.
ساکنان این سرزمین که طی چند دهه استقلال خود را از بریتانیا و هند به دست خواهند آورد، از این که در کشوری دور و ناآشنا دوستانی داشتند ، تعجب کردند و از آن زمان آذربایجانی ها را برادر خود می دانستند. هنگامی که پاکستان پس از جنگ جهانی دوم بر روی نقشه ظاهر شد ، این داستان با حروف قرمز در کتاب های درسی مکتب خود نوشته شده است.
پس از استقلال آذربایجان در اوایل دهه 1990، پاکستانی ها وظیفه خود را به خاطر آوردند ، اولین کسانی بودند که دولت جدید را به رسمیت شناختند و تمامیت ارضی آنرا اعلام کردند. طرفین به تبادل سفارت و همکاری در زمینه نظامی پرداختند. به سربازان آذربایجانی فرصت داده شد تا در مراکز آموزشی پاکستان آموزش ببینند.
پاکستان به جز همدلی کاملاً انسانی، از نظر اقتصادی علاقه خاصی به این امر دارد. از آنجا که سرزمین آتش سوزی دارای منابع انرژی قدرتمندی است ، که برای متحدین شرقی آنها بسیار مفید خواهد بود. سی سال پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی زیرساخت های لازم ایجاد شد و سرانجام در سال 2015 توافق نامه تأمین انرژی منعقد شد.
یادآوری می کنم، آغاز این دوستی بزرگ ، عمل خارق العاده یک تاجر آذربایجانی بود که از قلبی پاک عمل می کرد و هیچ فایده ای برای خود و مردمش نداشت.
