به گزارش اسپوتنیک به نقل از صبح کابل، رحمت‌الله نبیل، رییس پیشین امنیت ملی افغانستان می‌گوید: "همان‌طور که پاکستان بر گروه‌های مخلتف تروریستی تسلط دارد. برعکس، شماری از این گروه‌ها نیز در سیستم نظامی پاکستان، نفوذ دارند".
او با اشاره به یورش‌های القاعده در سال‌های ۲۰۱۵، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۴ بر پایگاه‌های نظامی پاکستان، تأکید دارد، که اگر نقش اسلام‌آباد در روند صلح افغانستان، محدود نشود، احتمال زیادی وجود دارد که گروه‌های تروریستی منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، به سلاح‌های اتمی-تکتیکی پاکستان، دسترسی پیدا کند.
نبیل، پنج‌شنبه (۶سنبله)، در رونمایی آخرین پژوهش انستیتوت مطالعات صلح و جنگ افغانستان، گفت: "در هفت سال گذشته، در چندین حملات گروه‌های تروریستی که بر پایگاه‌های مهم نطامی پاکستان، از جمله پایگاه نظامی هوایی بادابر در نزدیکی اسلام‌آباد در ۲۰۱۵، پایگاه نظامی کراچی در ۲۰۱۱ و کشتی ذوالفقا در ۲۰۱۴ صورت گرفت، به گمان اغلب، سازمان‌های استخباراتی، مکان‌هایی بودند که سلاح‌های اتمی پاکستان، در آن‌جا نگه‌داری می‌شد".
رییس پیشین امنیت ملی افغانستان، می‌گوید که پس از این حمله‌ها، ده‌ها جنرال پاکستانی به جرم هم‌دستی به گروه‌های تروریستی، دست‌گیر و اعدام شدند و این بیانگر نفوذ این گروه‌ها، در ارتش پاکستان است.
به‌گفته‌ی این سیاست‌مدار افغانستان، با محوری شدن نقش پاکستان در روند صلح افغانستان، روابط دوجانبه‌ی نظامیان پاکستان با گروه‌های تروریستی، بیش‌تر از پیش افزایش یافته و تهدید احتمالی به تهدیدی بالقوه، بدل خواهد شد.
نبیل تصریح می‌کند: "ما به عنوان سیاسیون و شهروندان افغانستان، به خاطری که در بسیاری موارد صلح، به پاکستان حق ویتو داده شده است، حق داریم نگران باشیم. تشویش و پرسش‌گری قیمت ندارد؛ اما رفتن کورکورانه و بسیار خوش‌بینانه با در نظرداشت تجارب سختی که در چهل سال گذشته داشته‌‌ایم، قیمت دارد".
فوزیه کوفی، عضو هیأت گفت‌وگوکننده‌ی صلح حکومت با طالبان نیز، در نشست انستیتوت مطالعات صلح و جنگ گفت، که رویه‌ی برتری‌طلبی، نتایج انتخابات امریکا و مخالفت سیاسی درون نظام، سه عاملی اند که گفت‌وگوهای میان‌افغانی را زیر تأثیر قرار می‌دهد.
خانم کوفی تأکید می‌کند، که پس از صلح با طالبان، خشونت مسلحانه در افغانستان ادامه خواهد یافت؛ اما به گفته‌ی او، در حال حاضر طالبان تهدیدی جدی استند.
یادآوری می کنیم، که هم‌زمان با اظهارات رییس پیشین امنیت ملی افغانستان، مقام‌های پاکستان تأکید دارند که امضای توافق‌نامه میان طالبان و امریکا و هم‌چنان برقراری آتش‌بس، بدون نقش پاکستان، ناممکن به نظر می‌رسید.
