به گزارش اسپوتنیک، پژوهشگران می‌گویند ذرات پراکنده در هوا نقش مهمی در گسترش ویروس کرونا دارند. آنها معتقدند که هرچه رطوبت هوا بیشتر باشد این ذرات بیشتر در هوا معلق می‌مانند. اما کاهش رطوبت محیط‌های بسته هم برای غشاهای مخاطی مفید نیست.
تیمی به سرپرستی محققان آلمانی که در این زمینه تحقیق کرده، یافته‌های خود را در مجله " Aerosol and Air Quality Research" منتشر کرده اند. این تیم می‌گوید رطوبت هوا یکی از عوامل تعیین کننده طول عمر ریزذرات بزاقی در هواست.
رطوبت نسبی 40 تا 60 درصد می تواند باعث کاهش ویروس ها و جذب آنها از طریق مخاط بینی شود.
به گفته محققان، با کاهش رطوبت هوا، هوا خشک‌تر می‌شود و در نتیجه ذرات معلق در هوا ریزتر می‌شوند. زمانیکه فرد عطسه و سرفه می‌کند، این ذرات ریز عفونی مدت طولانی‌تری در هوا باقی می‌مانند. بدین ترتیب احتمال قرارگیری افراد در معرض این ذرات بیشتر می‌شود.
در حالیکه وقتی هوا مرطوب‌تر باشد ذرات معلق در هوا بزرگ‌تر و سنگین‌تر خواهند بود در نتیجه کمتر معلق در هوا مانده و سریع‌تر به سطح زمین سقوط می‌کنند.
بنابراین دانشمندان رعایت فاصله فیزیکی حداقل 1.5 تا 2 متر و استفاده از ماسک را توصیه می‌کنند.
محاسبات پژوهشگران نشان می‌دهد در هوای مرطوب مدت معلق ماندن ذرات بزاقی با اندازه متوسط در هوا تا 23 برابر بیشتر می‌شود. علاوه بر این، میزان رطوبت نقش تعیین کننده‌ای در حرکت این ذرات دارد. ریز ذرات بزاقی که از دهان فرد بیمار خارج می‌شوند می‌تواند حاوی ذرات ویروس، آب، چربی‌ها، پروتئین‌ها و نمک باشد.
ذرات کوچکتر با قطر 50 میکرومتر می‌توانند تا فاصله‌ی 5 متر دورتر از منبع خود را طی کنند. اما هیچ‌یک از این قطرات 50 میکرومتری وقتی رطوبت هوا به 50 درصد می‌رسد، فراتر از سه متر و نمی‌روند.
هنوز هیچ راه حل روشن و مؤثری برای مقابله با ریز ذرات معلق هوا وجود ندارد. دانشمندان توصیه می‌کنند که در مکاتب، در منزل و کلاس‌های آموزشی پنجره ها چندین بار در روز به طور کامل باز شوند و زمانی طولانی باز بمانند.
همچنان توصیه می‌شود که هر 45 دقیقه یکبار پنجر‌ه‌ها باز شوند و می‌گوید نیمه‌باز گذاشتن پنجره حتی به طور دائم هم کافی نیست.
