به گزارش اسپوتنیک، به نقل از مقاله منتشره در مجله علمی Astrophysical Journal Lettersاخترشناسان با کمال تعجب شاهد ناپدید شدن تاج یک سیاهچاله هستند که ناگهان ناپدید شد و میزان عجیب و غریب بودن این اتفاق چند ماه بعد با ظاهر شدن دوباره این تاج بیشتر شد.
این سیاه چاله یک ابرسیاه چاله هیولا است که در مرکز یک کهکشان در فاصله 100 میلیون سال نوری از ما قرار دارد و بسیار خاص است، چرا که متعلق به طبقه‌ای به نام "هسته‌های فعال کهکشانی"(AGN) است که به نظر می‌رسد درخشش فوق‌العاده آنها به دلیل بلعیدن مداوم مواد اطراف توسط آنها است.
@NASA’s NICER, Swift, NuSTAR and @esa’s XMM-Newton watched a black hole dramatically dim. Scientists think a passing star interrupted its meal — and brought dessert! https://t.co/ty8XbvdhyO pic.twitter.com/kk5u11yELO
— NASA Universe (@NASAUniverse) July 16, 2020
ماجرا از مارس 2018 آغاز شد، هنگامی که یک هسته فعال کهکشانی با نام " 1ES 1927+654" به طور ناگهانی شعله ور شد و 40 بار درخشان‌تر از حد معمول خود درخشید. تلسکوپ "ASSASN" این تلالو را مشاهده کرد که اخترشناسان را واداشت تا تلسکوپ‌های دیگر را به سمت آن نشانه بروند.
دانشمندان در حالی که آن را با طیف‌های اشعه ایکس، نور مرئی و ماوراء بنفش مشاهده می‌کردند، ناگهان متوجه شدند که در کمال تعجب درخشندگی آن در حال کاهش است و میزان روشنایی آن با ضریب ده هزار کاهش می‌یابد تا اینکه به جایی رسید که دیگر به هیچ وجه قابل تشخیص نبود. دانشمندان تاکنون هرگز شاهد چنین شعله وری سریعی نبودند.
دانشمندان گفته اند، ما انتظار داریم که تغییر درخشندگی در این حد، در بازه‌های زمانی هزاران تا میلیون‌ها سال رخ دهد. اما در این جرم، ما شاهد آن هستیم که درخشندگی آن طی یک سال 10 هزار بار کمتر شد و حتی در هشت ساعت با ضریب 100 تغییر کرد که تاکنون چنین چیزی دیده نشده بود و کاملاً ناشناخته است و ذهن را مشغول می‌کند.
اما این پایان ماجرا نبود، چرا که چند ماه بعد، نور این سیاه چاله دوباره شکوفا شد و تقریباً به درخشش اصلی خود بازگشت که باز هم چنین رویدادی تاکنون دیده نشده بود.
اخترشناسان بر این باورند که تاج سیاه چاله که منبع نور است، به طور جدی دچار اختلال شده و حتی ممکن است نابود شده باشد. این فرضیه افت و بازگشت نور آن را توجیه می‌کند، زیرا دیسک سیاه چاله می‌تواند بعداً خودش را اصلاح کند و مجدداً مورد مصرف سیاه چاله قرار بگیرد.
حتی اگر اینگونه باشد، چه نوع فاجعه‌ای می‌تواند چنین تخریبی ایجاد کند؟ یکی از فرضیه‌هایی که محققان مطرح کردند این بود که یک ستاره بسیار به سیاه چاله نزدیک شده و توسط آن از هم گسیخته است و شعله ور شدن و درخشندگی اولیه می‌تواند در اثر تخریب ستاره ایجاد شده باشد و شدت آن واقعه می‌تواند مواد را از تاج بیرون بیاورد تا داخل سیاه چاله فرو رود. سپس با گذشت زمان، بیشتر آن ساخته شده و در نهایت هسته فعال کهکشانی را تغذیه کرده و به آن اجازه داده تا بار دیگر روشن شود.
اخترشناسان همچنان به این جرم کیهانی توجه دارند، چرا که ممکن است کار دیگری که به طور معمول امکان پذیر نیست و تاکنون دیده نشده، انجام دهد.
