به گزارش اسپوتنیک به نقل از سلام‌وطندار، به گفته خانواده نذرالله، او هنگامی به چنگ طالبان می‌افتد که برای تداوی راهی شهر کندز شده بود. طالبان نذرالله بیمار را یک هفته بیش‌تر نزد خود نگه می‌دارند و در نهایت او از ضعف جسمانی جانش به لب می‌رسد.
صبغت‌الله، برادر نذرالله روایتی که از جان‌باختن او دارد، استخوان‌سوز است. صبغت‌الله که باشنده اصلی ولسوالی کشم بدخشان است، می‌گوید که برادرش برای سپری کردن روزهای عید نزد خانواده آمده بود و روزگار مجالش نداد و بیمار شد و دوباره راهی سفر شد و به چنگ طالبان افتاد.
به قول صبغت، طالبان یک هفته متواتر نذرالله را شکنجه کرده و بدون آب و نان نگه‌داری‌اش کرده‌اند.
صبغت‌الله می‌گوید، روز دوم عید تماسی دریافت کردیم مبنی بر رهایی برادر‌مان. وقتی به محل تسلیمی او رفتیم، دست و پایش با زنجیر بسته بود و جز آه چیزی در بساط نداشت. به گفته او، تمام بدن نذرالله از شدت شکنجه سیاه گشته بود و امیدی برای زنده بودنش نداشتیم.
سید حفیظ‌الله فطرت، رئیس دفتر ساحوی کمیسیون مستقل حقوق بشر در کندز شکنجه نیروهای امنیتی از سوی طالبان را جنایت ضد بشری می‌خواند و می‌گوید که طرف‌های درگیر جنگ باید با اسیران‌شان رفتار انسانی داشته باشند.
گروه طالبان در مورد شکنجه زندانیان‌شان چیزی نمی‌گویند. چند روزی پیش، یک نوار تصویری از آدرس طالبان نشر که جنگ‌جویان این گروه خطاب به اسیرشان می‌گویند که «افراد ما هیچ‌گونه رنجی را برای شما تحمیل نکرده‌اند و رفتارشان انسانی بوده است».
