به گزارش اسپوتنیک، عنقریب تلسکوپهای قدرتمند نسل جدید مانند تلسکوپ فضایی (JWST) جیمز وب که مدتهاست در انتظار است تا به شناسایی biosignatures ها در اتموسفیر سیارات فراخورشیدی شروع کنند. اگر اکسیجن، متان، اکسید نیتروجن و ازن در آن شناسایی شود، می توان ادعا کرد که امکان زندگی در آنها وجود دارد.
تئا کوزاکیس از دانشگاه کرنل، نویسنده اصلی این گزارش می گوید که زندگی بومی سیارات نوع زمین که در دور کوتوله های سفید در حال چرخش هستند، ممکن که ما به احتمال زیاد زندگی در نزدیکی ستاره های مرده را خواهیم یافت.
کوتوله های سفید بقایای ستارات بشمار می روند. اما آنها همچنان می درخشند و برای میلیاردها سال پایدار باقی می مانند و انرژی گرمای را ذخیره و سیارات دود خود را گرم می کنند. آیا به جز نور و گرما در یک سیاره مناسب برای زندگی پایداری، چیز دیگری لازم است؟
علاوه بر این، حجم کوتوله های سفید متوسط است، به این معنی که هنگام مطالعه سیارات مبهم بودن نور آنها دشوار نخواهد بود. ستارگانی مانند خورشید آنقدر روشن هستند که پیدا کردن سیارات در مدارشان آسان نیست.
جستجوی سیارات اطراف کوتوله های سفید اخیرا با کشف دیسک های زباله در اطراف آنها در سال 2015 آغاز شد. در دیسامبر سال 2019 ، اخترشناسان سیاره ای با اندازه نپتون را در مدار یک کوتوله سفید کشف کردند. اما ستاره به آرامی سیاره را از بین برد.
