دیوید سیرانوسکی (David Cyranoski) در مطلب منتشره در نشریه Nature (انگلستان) می نویسد، برای اولین بار در طی چند ماه، ولایت هوبئی چین، جایی که برای اولین بار کرونا ویروس بوجود آمد، به دلایلی خوبی توجه را به خود جلب کرد. تعداد بیماری های COVID-19 در آنجا تقریبا به صفر رسید و هفته گذشته مقامات ممنوعیت بر رفت و آمد از این ولایت را که 60 روز در انزوا شدید قرار داشت، برداشتند. اما اکنون دانشمندان و سایر جهان از نزدیک ناظر وضع در آنجا اند و تلاش می کنند درک کنند که آیا این نرمش ها منجر به ظهور موارد جدید بیماری خواهد شد یا خیر. همانطور که معلومات اولیه تحلیلی نشان می دهد، این ترسها بی اساس نیستند.
بن کاولینگ (Ben Cowling)، اپیدمیولوژیست در پوهنتون هانگ کانگ که نظارت بر اوضاع در چین را برعهده دارد، می گوید: "زمان آن رسیده که اقدامات جداسازی را کاهش دهیم، اما ما باید هوشیار باشیم زیرا موج دوم عفونت ممکن است بوجود آید." كاولینگ می گوید اگر موج دوم فرا رسد، باید تا پایان اپریل انتظار داشت.
چگونگی توسعه اوضاع در هوبئی و در سراسر چین برای بسیاری از کشورهای اروپایی و برخی ایالت های امریکایی که تحرکات محدودی در مرزهای خود دارند، اکثر شرکت ها، مدارس، پوهنتون ها را تعطیل کرد و به مردم دستور داد، تا در خانه بمانند تا شیوع ویروس را متوقف کنند. توسعه شیوع این بیماری در انگلیس نشان داد که اقدامات از راه دور اجتماعی، از جمله تعطیلی مدارس و پوهنتون ها ، باید تقریباً دو سال ادامه یابد، به طوری که تعداد مبتلایان به شدت بیمار به بیماری COVID-19 بستری در بیمارستان ها در سطح قابل قبولی باقی بماند.
اما اگر تجربه چین نشان دهد، وقتی حالت انزوا شدید لغو می شود، شدت COVID-19 تکرار نمی شود، چنین محدودیت های طولانی مدت ممکن است لازم نباشد.
تست های همگانی
در ولایات چین، اکنون تست های همگانی انجام می دهند و تماس ها را جهت شناسایی عفونت های جدید پیگیری می کنند. علاوه بر این، کشور برای جلوگیری از شیوع جدید برخی از قوانین انزوای اجتماعی را حفظ می کند. چین همچنین مرزهای خود را به روی شهروندان کشورهای دیگر بسته است، به خاطر آنکه آنها به این کشور عفونت نه آورند. ساکنان بازگشته به کشور به مدت 14 روز در قرنطین قرار خواهند داشت.
گابریل لئونگ (Gabriel Leung) متخصص بیماریهای عفونی از پوهنتون هانگ کانگ می گوید، باوجود این همه، خطر شیوع جدید در چین بسیار زیاد است، زیرا ویروس به راحتی از شخص به شخص دیگر منتقل می شود و برخی از موارد عفونت کشف نشده باقی می مانند..
تضعیف محدودیت ها
زندگی در هوبئی، جایی که حدود 60 میلیون نفر در آن زندگی می کنند، هنوز به حالت عادی برنگشته است، اما مردم به تدریج خانه های خود را ترک می کنند و به کار خود باز می گردند. کارخانه ها و فابریکات در حال بازگشایی هستند. پوهنتون ها، مدارس و کودکستان ها هنوز بازگشایی نشده اند، زیرا مقامات می گویند که در مرحله اول شما باید "ارزیابی علمی از وضعیت اپیدمیولوژیک" انجام دهید. رفت و آمد از مرکز ولایت ووهان تا 8 اپریل محدود است. پس از 18 مارچ، تنها یک مورد جدید از این بیماری در هوبئی ثبت شد.
گروهی از دانشمندان بریتانیایی برای درک اینکه آیا شیوع جدید منجر به حذف محدودیت ها بر رفت و آمد در شش ولایت چین با بیشترین تعداد آلودگی COVID-19 می شود یا نه، مدل ساخته است. این ولایت های هوبی، پیکن، گوانگدونگ،هنان، هونان و ژجیانگ است که اقدامات جدی برای منزوی ساختن به کاهش تعداد بیماری های جدید تقریباً به صفر رسیده است.
این گروه به سرپرستی دانشمندان بیماریهای عفونی نیل فرگوسن و استیون رایلی از امپریال کالج لندن، دریافتند که اگرچه تحرکت و فعالیت ها اقتصادی در این مناطق در اواخر فبروری (به استثنای هوبئی) افزایش یافته است، اما تعداد عفونت های جدید نزدیک صفر باقی ماند. هوبئی در ماه مارچ گشوده شد، اما حتی در آنجا تعداد بیماریهای جدید کم است. دانشمندان به این نتیجه رسیدند که با مهار کردن این ویروس با اقدامات جداسازی شدید، "چین در تحقق یک سیاست سختگیرانه انزوای اجتماعی به موفقیت هایی دست یافته است."
اکثر کشورهایی که در آنها این ویروس حال شیوع نموده، از جمله ایتالیا، اسپانیا و ایالات متحده، به اقدامات انزوای اجتماعی و انزوا در خانه اعتماد دارند. چین نیز این اقدامات را عملی کرد، اما علاوه بر آنها، وی بیمارستان های جدیدی ساخت و به طور جدی آزمایش ها را انجام داد. بازرسان ها در اطراف آپارتمان ها قدم می زدند و دمای افراد را اندازه گیری می کردند. درجه حرارت بدن هر کس کعه بلند بود، مورد آزمایش قرار گرفت. اگر آزمایش نتیجه مثبتی میداد، چنین شخصی منزوی می شدند. کاولینگ می گوید: "کار اضافی به آنها امکان متوقف کردن ویروس را داد. مردم از مثال چین پیروی می کند، اما نه به آن طور که باید باشد."
