اعتقاد بر این است که تعادل بین افزایش و از دست دادن وزن بدن، قبل از همه، به این بستگی دارد که شخص چه می خورد و تا چه حد طرز زندگی فعال پیش می برد. دانشمندان امریکایی از پوهنتون وندربیلت در نشویل، ایالت تینسی دریافتند که زمان خوردن غذا نیز به عین اندازه اهمیت دارد.
ساعت بیولوژیکی داخلی، زمانی را تعیین می کند، وقتیکه غذایی که شخص مصرف می کند به بهترین روش هضم می شود. در ساعات مختلف روز بدن مواد مختلف را به وجه بهتر هضم می کند. ریتم شبانه روزی بدن به گونه ای برنامه ریزی شده که کاربوهایدرات ها به خوبی در نیمه اول روز جذب می شوند و چربی ها هنگام خواب سوزانده می شوند. از همینرو اگر پیش از خواب به شکم سیر غذا خورد، چربی ها دیگر وقت برای هضم شدن نخواهند داشت و این باعث وقفه در سوزاندن آنها می شود.
دانشمندان آزمایش بی سابقه ای را انجام دادند. در دو آزمون، هر کدام به مدت 56 ساعت، چندین داوطلب، میانسال و افراد مسن، از اتاق به اصطلاح متابولیکی واقع در ساختمان پوهنتون خارج نمی شدند. در دوران انجام تحقیق، دانشمندان بطور مداوم میزان مصرف انرژی شرکت کنندگان، میزان متابولیسم، ضریب متابولیسم تنفسی، اکسیدشن کاربوهایدرات ها و لیپیدها را ارزیابی می کردند.
در هر دو دور آزمون، شرکت کنندگان دقیقاً عین رژیم روز، خواب و فعالیت بدنی داشتند. غذا نیز، از نظر مقدار، مجموعه مواد غذایی و كالوري يكسان بود. تفاوت فقط در رژیم بود. در دور اول آزمون، شرکت کنندگان صبحانه - از 8:00 تا 9:00، نان چاشت - از 12:30 تا 13:30 - و نان شب از 17:45 تا 18:15 دریافت کردند. و در دور دوم: به جای صبحانه - فقط یک پیاله چای یا قهوه بدون شکر، سپس - نان چاشت و شام به طور همزمان و قبل از خواب، از 22:00 تا 23:00 - غذای دیر که از نظر کالوری با صبحانه صرف نشده شباهت داشت، صرف کردند.
نتایج نشان داد که در وریانت دوم، غذا نسبت خوردن غذای ناوقت شب بسیار بدتر هضم می شد و چربی های مصرف شده در هنگام خواب به جای سوختن ذخیره می شدند. بدن بلافاصله پس از صرف غذای شبانه هنگام خواب، در درجه اول متابولیسم کاربوهایدرات ها و چربی ها را برای "بعداً" می گذارد.
علاوه بر این، دانشمندان متوجه شدند که در وریانت دوم، هنگامی که مردم صبحانه نمی خوردند، در طول روز میل بیشتری به شیرینی ها و سطح بالاتر قند خون داشتند.
نویسندگان نتیجه می گیرند که افرادی که می خواهند وزن خود را کم کنند، نباید از صرف نمودن صبحانه امتناع ورزند و نباید صبحانه را محدود کنند. علاوه بر این، عادت رفتن به کار با معده خالی بسیار مضر است، زیرا در این رژیم، طبق گفته دانشمندان، فرد در روز غذای بیشتری مصرف می کند.
محققان گفتند که هرقدر که فاصله بین شام و صبحانه طولانی تر باشد، بهتر خواهد بود. این رژیم به کاهش وزن و جلوگیری از بروز اختلالات متابولیک کمک می کند. این امر به ویژه برای افراد مسن حائز اهمیت است که در آنها بسیاری از پروسه های متابولیکی به دلیل افزایش سن دچار اختلال شده اند.
