رید ستندیش (Reid Standish)، ایمی ماکینن (Amy Mackinnon) در مقاله منتشره در نشریه Foreign Policy (امریکا) می نویسند، روسیه پس از مداخلات قاطع در جنگ داخلی در سوریه در سال 2015، در تلاش است تا خود را به عنوان بازیگر مهم در شرق نزدیک تبارز دهد و نقش میانجیگری خود را تثبیت کند که با همه کشورهای منطقه که باهمدیگر خصومت دارند، روابط خوبی حفظ نموده است.
اکنون به مسکو فرصت جدیدی برای تحکیم موقف اش بوجود آمده است. رئیس جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین پس از آن جهت بلندبردن اعتبار کشور خود در شرق نزدیک تلاش خواهد کرد، وقتیکه اداره ترامپ در هفته گذشته در مورد از بین بردن قاسم سلیمانی، فرمانده نظامی ایران تصمیم گرفت و آن را تحقق بخشید و ایران در روز سه شنبه بر پایگاه های هوایی امریكا در عراق ضربات راکتی وارد ساخت که باعث بی ثباتی شدید در شرق نزدیک گردید و ایران و امریکا را در سرحد جنگ قرار دادند. چنین تشدید تشنج امکانات برای روسیه را به طور قابل توجهی بالا می برد و عنصر جدیدی را در محاسبات منطقه ای ایجاد می کند و پوتین فرصت های جدیدی را برای تحقق دو هدف بلند مدت خود بدست می آورد: تضعیف اقتدار ایالات متحده و گسترش نفوذ روسیه در منطقه شرق نزدیک.
اندری کیندل-تایلر (Andrea Kendall-Taylor)، همکار ارشد علمی مرکز امنیت جدید امریکایی (Center for a New American Security)و معاون سابق بخش روسیه و اورآسیا در شورای اطلاعات ملی (National Intelligence Council) می گوید: "پوتین وظیفه شخصی خود را مخالفت با اقدامات یک جانبه ایالات متحده می داند و او در این مورد فرصت طلبی شدید نشان می دهد. به همین دلیل، رهبر روسیه از هر فرصتی که در رابطه با ترور سلیمانی و هرگونه بی ثباتی بعدی بوجود آمده باشد، برای آسیب رساندن به اعتبار واشنگتن در این منطقه استفاده خواهد کرد."
این قتل باعث افزایش شدید فعالیت دیپلوماتیک روسیه شد. وزیر امور خارجه سرگئی لاوروف در تماس تیلفونی با همکاران امریکایی، ایرانی، چینی و ترکی خود، این قتل را محکوم نمود و آن را نقض فاحش قوانین بین المللی توصیف کرد. روز سه شنبه، پوتین طی دیدار غیر منتظره از دمشق بازدید نمود و در آنجا با رئیس جمهور سوریه، بشار اسد، ملاقات نمود و بر حمایت و پشتیبانی مسکو از او مجددا تأکید کرد.
آنا بورشچیفسکا که به صفت همکار ارشد علمی در انستیتوت سیاست شرق نزدیک واشنگتن (Washington Institute for Near East Policy) کار میکند، گفت: " پوتین به جانبداری از کسی در شرق نزدیک کمتر تمایل دارد. شیوه عمده او – نقش میانجی است و من شک دارم که او حالا موضعگیری انتظارماندن اتخاذ کرده است. اگر روسیه کدام گام مهمی بردارد، این اقدام دیپلماتیک خواهد بود."
پوتین روز چهارشنبه وارد استانبول شد و در آنجا با رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه دیدار نمود و با وی درباره تشدید تنش در شرق نزدیک گفتگو کرد. اگرچه اردوغان و پوتین همیشه بر تفاهم متقابل در مورد آینده این منطقه دست نمی یابند، در گذشته آنها به حصول توافق موفق شده اند.
به گفته ادلان مارگویف، متخصص روابط روسیه و ایران که در موسسه روابط بین المللی امور خارجه مسکو کار می کند و به وزارت امور خارجه روسیه گزارش می دهد، وظیفه اصلی کرملین جلوگیری از تشدید اوضاع در منطقه است که می تواند وضع موجود ژئوپلیتیکی را در شرق نزدیک تخریب کند. زیرا مسکو مساعی عظیم به خرج داده، تا چنین وضعیت امور را در منطقه شرق نزدیک ایجاد کند و می خواهد در آینده نیز عین مشی را در شرق نزدیک پیش برد که با منافع آن مطابقت دارد و توسط پوتین ترسیم شده است.
مارگویف گفت: "از نظر استراتژی برای مسکو هیچ تغییر اساسی رخ نداده است. برای او، این یک وضع پیچیده است، اما به معنا خاص، این طبیعی است. روسیه در شرق نزدیک مرتباً بر شرایط دشوار غلبه می کند."
