به گزارش اسپوتنیک، یک گروه بین المللی از اقلیم شناسان دریافتند که انتشار گاز گلخانهای کربنیک در سال جاری به دلیل کاهش شدید مصرف زغال سنگ در جهان و رو آوردن به منابع سوخت فسیلی کارآمدتر ، به میزان نسبتاً کمی افزایش یافته است. نتیجه گیری ها و پیش بینی های آنها توسط مجله علمی Nature Change Change منتشر شده است.
دانشمندان میگویند: "میزان انتشار گاز کربنیک مرتبط با سوزاندن سوخت های فسیلی در سال ۲۰۱۹ میلادی ۰.۶ ٪ افزایش مییابد. این در مقایسه با سال گذشته و سال قبل ، زمانی که انتشار گاز کربنیک ۲.۱ ٪ و ۱.۵ ٪افزایش یافت ، کمتر است. این به دلیل کاهش شدید مصرف زغال سنگ در ایالات متحده و کشورهای عضو اتحادیه اروپا و همچنین کاهش رشد اقتصادی هند و چین است. "
امروزه اکثر پژوهشگرانی که درباره آب و هوای زمین تحقیق میکنند ، شکی ندارند که گرمایش جهانی واقعیت دارد و اگر رشد دما را تا اواخر قرن ۲۱ میلادی نتوان در حدود یک و نیم درجه سانتیگراد حفظ کرد، چهره کره زمین بطور بنیادی تغییر خواهد کرد. نتایج اندازه گیری های ده ها ماهواره آب و هوایی، هزاران ایستگاه هواشناسی ، شناورها در اقیانوسها و صدها مدل کمپیوتری آب و هوای کره زمین حاکی از این امر است.
برای جلوگیری از وقوع این سناریو ، در دسمبر سال ۲۰۱۵، سازمان ملل موافقتنامه پاریس را برای مقابله با گرمایش جهانی تصویب كرد. در چارچوب آن ، تمام کشورهای امضا کننده داوطلبانه متعهد شدند که در چند دهه آینده میزان انتشار گازهای گلخانه ای را به میزان قابل توجهی کاهش دهند و آنها را در سال های بعدی در این حد نگه دارند. دیپلمات ها امیدوارند که این اقدامات به نگه داشتن رشد متوسط دما سالانه در حدود یک و نیم تا دو درجه سانتیگراد کمک کند.
حتی قبل از اینكه امریکا از توافق آب و هوایی پاریس خارج شود ، بسیاری از اقلیم شناسان و كارشناسان اقتصادی نسبت به امکان اجرای این توافق نامه ها و به صفر رسیدن سرعت افزایش میزان انتشار در آینده تردید داشتند. به ویژه ، آنها این موضوع را با ماهیت سازشی این سند مرتبط میكنند، كه در آن تخفیفهای زیادی برای كشورهای جهان سوم یا تعهدات داوطلبانه پیشاپیش غیرقابل اجرا برای برخی از كشورها از جمله امریكا وجود دارد.
سیاست و اقلیم
پیر فریدینگشتاین، اقلیم شناس دانشگاه اکستر (انگلستان) و همکارانش اولین تخمین های مقدماتی درباره میزان انتشار گاز کربنیک از سوی کلیه شرکت های صنعتی، موترها، آتش سوزی جنگلها و سایر "محصولات" تمدن بشری در سال جاری را تهیه کردند.
اندازه گیریها و محاسبات آنها نشان میدهد که جامعه جهانی هنوز نتوانسته است تولید گازهای گلخانهای را کاهش دهد ، بلکه فقط سرعت رشد آنها را اندکی کاهش میدهد. در مجموع ، حجم آنها حدود ۲۶.۸ میلیارد تُن گاز کربنیک (دی اکسید کربن) بوده که نسبت به سال گذشته ۰.۶ ٪ و ۴ ٪ بیشتر از زمان امضای توافق نامه های پاریس است.
چنانکه پژوهشگران توضیح میدهند کاهش تقریباً سه برابر تولید گازهای گلخانهای ، به این دلیل است که ایالات متحده و کشورهای اتحادیه اروپا طی سال گذشته ۱۰ درصد از مصرف زغال سنگ را کاهش داده و دهها نیروگاه و نیروگاههای حرارتی خود را برای استفاده از گاز طبیعی یا منابع انرژی تجدید پذیر تبدیل کرده اند. در نتیجه این ، انتشار گازهای گلخانهای مربوط به ذغال سنگ ۰.۹ ٪ کاهش یافته است، در حالی که برای نفت و گاز این شاخص ۰.۹ ٪ و ۲.۶ ٪ افزایش یافته است.
براساس برآوردهای فعلی پژوهشگران، کمی بیشتر از نیمی از میزان انتشار گازهای گلخانهای توسط اقیانوسها و خاک جهان جذب میشود. این به طور قابل توجهی نرخ افزایش گاز کربنیک در جو را کاهش میدهد. میانگین غلظت آن به ۴۱۰ ذره در میلیون خواهد رسید که ۲.۲ برابر بیشتر از سال گذشته است. در نتیجه این ، همانطور که دانشمندان خاطرنشان میکنند ، دمای کره زمین در حال حاضر در مقایسه با دوره ماقبل صنعتی یک درجه سانتیگراد افزایش یافته است.
پیر فریدینگشتاین در پایان گفت: "علم ما را به سوی نتیجه گیری واضحی سوق میدهد . برای جلوگیری از افزایش بیشتر دما در کره زمین ، میزان انتشار گازهای گلخانهای گاز کربنیک باید به صفر کاهش یابد. اگر نتوانیم همه عواملی را که باعث افزایش رشد انتشار گازهای گلخانهای میشوند، خنثی شویم، نخواهیم توانست افزایش دمای هوا را در سطح ۱.۵ یا ۲ درجه سانتیگراد نگه داریم که در توافق نامه های پاریس ذکر شده است".