به گزارش اسپوتینک به نقل از شبکه تلویزیونی یک، پژوهشی که زیر نام "گروههای قومی و توزیع قدرت سیاسی در افغانستان" از سوی انستیتوت مطالعات راهبردی افغانستان انجام شده است نشان میدهد که بسیاری از اقوام افغانستان احساس میکنند که در نظام کنونی حضور ندارند.
در این پژوهش دیدگاههای شهروندان، حزبهای سیاسی و دستههای انتخاباتی در پیوند به نوع نظام سیاسی در افغانستان بازتاب یافته است.
صدیقه بختیاری، پژوهشگر انستیتوت مطالعات راهبردی افغانستان میگوید که نشست بن تهپایهی تقسیم قومی قدرت در کشور بود؛ اما دیدگاههای شماری زیادی از شهروندان این است که برای تقسیم عادلانهی قدرت در کشور، نظام سیاسی ریاستی به نظام پارلمانی ریاستی با نخست وزیر اجرایی، یا هم به نظام فدرالی باید جای خالی کند.
اما انوارالحق احدی، رییس جبهه ملی نوین افغانستان میگوید که نظامهای پارلمانی و فدرالی نیز نمیتوانند ثبات سیاسی و عدالت اجتماعی را در کشور تامین کند.
همچنان محی الدین مهدی، عضو پیشین مجلس نمایندگان و محمد اکرام اندیشمند، نویسندهی فعال سیاسی میگویند که هم اکنون افغانستان در آستانهی دور تازهی گفتگوهای صلح قرار دارد؛ انتخابات ریاست جمهوری به گونهیی به بن بست روبهرو شده است و چگونگی نظام سیاسی پس از توافق صلح با طالبان هنوز مبهم است.
در این پژوهش همچنان آمده است که تمرکز قدرت در نظام کنونی نه تنها سبب بیثباتی ، فساد و بیعدالتی اجتماعی شده است؛ بل قدرت را در اختیار رهبران قومی نیز متمرکز ساخته است که بازی آنان با کارت قومی، به شکافهای قومی در کشور بیشتر دامن میزند و راه رسیدن به ملت شدن را دشوار ساخته است.