نشست با چنین فرمات برای اولین بار در پیکن برگزار می شود. پیش از این، چنین گفتگوها با شرکت طالبان دو بار در مسکو و یک بار در دوحه صورت گرفته است. پیش بینی می شود که پیش از این، چین در مورد نشست پیکن با شرکای خود در باره حل و فصل اوضاع در افغانستان - روسیه، پاکستان و ایالات متحده - صحبت مقدماتی انجام دهد. مشوره های چهار جانبه در مورد افغانستان در تاریخ 25 اکتوبر در مسکو برگزار می شوند.
دیالوگ بین الافغانی متوجه آشتی بین طرف های در حال جنگ است. تاکنون طالبان از صحبت با حکومت در کابل امتناع ورزیده و آن را دست نشانده امریکایی می نامند. در عین حال، مقامات حکومتی به همراهی سیاستمداران و فعالان جامعه از کابل، به عنوان شهروندان خصوصی در گفتگوهای بین الافغانی شرکت می کنند. سهیل شاهین، نماینده رسمی تحریک «طالبان» گفت: مذاکرات در پیکن فقط بر این اساس انجام خواهند شد.
ادریس زمان معاون وزیر امور خارجه افغانستان گفت كه حکومت افغانستان راجع به پلان های چین در باره برگزاری چنین مذاكرات آگاه است، اما تاكنون نمی تواند در زمینه تبصر نماید. کریم خرم سکرتر مطبوعاتی حامد کرزی، رئیس جمهور پیشین افغانستان که در ماه فبروری در نشست بین الافغانی در روسیه شرکت داشت، گفت: دفتر کرزی از مذاکرات در چین مطلع شده است. در صورت دریافت دعوت نامه، حامد کرزی در آن شرکت خواهد کرد.
ایالات متحده و طالبان پس از هشت دور مذاکرات، پیش نویس توافق نامه را در دوحه در مورد آتش بس در افغانستان، خروج نیروهای خارجی از کشور و آغاز مذاکرات بین الافغانی صلح در افغانستان تهیه کردند. پیشبینی میشد که چنین مذاکرات بین حکومت افغانستان و طالبان در اسلو برگزار خواهد شد. ولی پس از یک سلسله انفجارات توسط طالبان در کابل و تعدادی دیگری از شهرها که همچنین باعث کشته شدن یک سرباز امریکایی شد، رئیس جمهور دونالد ترامپ دستور داد که تماس ها با طالبان متوقف گردند.
پس از آن چین با یک هیئت طالبان در پیکن مذاکره کرد. و اخیراً، از یک هیئت طالبان افغانستان در بالاترین سطح در اسلام آباد پذیرایی بعمل آمد. ناتالیا زامارایوا کارشناس انستیتوت شرق شناسی اکادمی علوم روسیه در مصاحبه با اسپوتنیک به این موضوع توجه مبذول داشت.
او گفت: « در زمینه توقف شدید مذاکرات ایالات متحده با کمیسیون سیاسی طالبان، مذاکرات چین و پاکستان با طالبان افغانستان قابل توجه است. آنها اگر رهبری سیاسی آینده نباشند، در هر صورت، بخشی از این رهبری را تشکیل می دهند. این رهبری بطور نهایی در مذاکرات کابل با طالبان تشکیل خواهد شد، اما به احتمال زیاد در آن رهبران طالبان افغانستان شامل خواهند شد که در مذاکرات با پیکن و اسلام آباد شرکت داشتند. در سالهای اخیر، چین بیشترین فعالیت را در روند مذاکره برای حل و فصل اوضاع در افغانستان داشته است. این گفتگوها با مشارکت بازیگران بین المللی یا کندتر می شود و یا فعال تر می شود. در عین حال، چارچوب سه جانبه پروسه آشتی با شرکت چین، پاکستان و افغانستان فقط تقویت می شود. پیکن لوکوموتیف این پروسه است. مشارکت فعال وی در سازماندهی گفتگوهای بین الافغانی توسط آرزوی دستیابی به صلح در منطقه، حمایت از منافع ملی استراتژیک آنکشور توضیح می شود».
انتخاب پیکن برای نشست بین الافغانی با مشارکت طالبان تا حد زیادی نسبت حمایت فعال قبلی چین برای حل و فصل اوضاع در افغانستان تعیین شده است. چژو یونبیاو (ZHU YONGBIAO)، رئیس مرکز مطالعات افغانستان در پوهنتو ن لانچژاو (Lanzhou) در مصاحبه با اسپوتنیک به این نقطه توجه مبذول داشت:
«چین به مثابه یک دولت مسوول جهانی عمل مینماید که تعهدات خود را در باره دفاع از صلح اجرا میکند. چین و افغانستان همسایه هستند، طبعاً، چین به اوضاع در داخل افغانستان توجه جدی مبذول میدارد و به روند آشتی مساعدت می کند. علاوه بر این، مذاکرات پیش رو به دلیل برخی از وقایع قبلی، به ویژه هنگامی که ترامپ به طور غیر منتظره راجع به توقف مذاکرات صلح با طالبان خبر داد، راه اندازی میشوند. حکومت و مردم افغانستان، طالبان، سایر گروه های سیاسی و تمام جامعه بین المللی با بی صبری منتظر فرارسیدن صلح در افغانستان هستند. چین جهت مساعدت به پروسه آشتی در افغانستان کار بزرگی انجام داده و نقش سازنده ایفا کرده است. طرف چینی جلسات متعددی را با هیئت طالبان در چین برگزار کرده است. مذاکرات آینده در پیکن ادامه این تلاش ها است. چین طرفدار منازعه در افغانستان نیست، اما در سازماندهی پلتفورم گفتگوها کمک های قابل ملاحظه مینماید. کلید برخورد او نسبت به حل منازعه در افغانستان در همین امر نهفته است».
مقامات افغانستان از توجه بین المللی که به پروسه صلح در افغانستان مبذول مینماید، استقبال می کنند. این مطلب را ناجیه انوری سکرتر مطبوعاتی اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان در مصاحبه با اسپوتنیک اعلام داشت. ولی، به گفته او، حکومت افغانستان معتقد است که این تلاش ها برای دستیابی به صلح باید تحت رهبری حکومت و مردم افغانستان انجام شوند، در غیر این صورت موفقیت آمیز نخواهد بود.
