در ماه فبروری امسال بخش افغانستان خبرگزاری بین‌المللی اسپوتنیک گزارشی را از وضعیت بیجاشدگان داخلی افغانستان به نشر رساند. در این گزارش بیجا شدگان جنک کندز در یکی از کمپ‌ها در اطراف کابل به تصویر کشیده شده بود.
این کمپ هفت سال پیش ایجاد شد. آن‌جا حدود پنجاه خانواده با صد کودک با سنین مختلف زندگی می‌کنند. هر خانواده داستان خودش را دارد. کسی از بمباردمان شفاخانه «داکتران بدون مرز» فرار کرده و کسی هم از حملات طالبان و داعش.
گزارش اسپوتنیک نشان داد که آنان با وضعیت بسیار بدی زندگی می‌کنند و از بقایای غذاهای دور ریخته شده در رستورانت‌ها تغذیه می‌کنند و برای شان خدمات صحی مناسب نمی‌رسد. آنها در فصل سرما لباس مناسب نداشتند.
پس از چند روز، ویدیو را حاجی نادر شاه رییس "Afghan Bussines Center" دید و وعده کرده که به آنان کمک می‌رساند.
نخستین محمولۀ این کمک‌ها به باشندگان این کمپ یک ماه پیش توزیع شد که شامل برنج، آرد، چای، نان، روغن نباتی، لوبیا، شکر و نمک بود. در آخر ماه رمضان این تاجر افغان مقیم روسیه برای دومین بار محموله شامل لباس و کفش و پتو به این بیجاشدگان را رسانیده است.
اسپوتنیک توزیع این کمک‌ها را به تصویر کشید و با حاجی نادر شاه رییس "Afghan Bussines Center" مصاحبه کرد.
حاجی نادر شاه ضمن جواب دادن به این سوال که چرا شما تصمیم گرفتید به این پناه‌جویان کمک بکنید، گفت:
«کمک راجع به تصمیم گرفتن نیست به خاطری که ما همه مسلمان و افغان استیم. اگر کمک از ما به وطنداران مان که به کمک ضرورت دارند برسد خیلی خوشحال می‌شویم. همه باید کمک کنند از حکومت گرفته تا ثروتمندان و بیزنسمن‌ها که در خود افغانستان استند».
وی ادامه داد:
«وقتی که من این ویدیو را در سایت اسپوتنیک دیدم خواستم که پیش از رمضان به وطنداران خود مقداری مواد خوراکی کمک بکنم که افطار کنند. وقتی که دیدیم که واقعاً به لباس ضرورت دارند به اندازه توان خود بار دوم برای آنها لباس توزیع کردیم. این کمک‌ها را دوام خواهیم داد. انشاالله خداوند قدرت بدهد که دیگر هم خدمت کنیم. باید به درد یکدیگر بخوریم. اگر نخوریم از اسلام چه گپ بزنیم؟ از افغانیت چه گپ بزنیم؟ هموطنان ما چهل سال در حالت جنگ استند و بسیاری از آنها آواره شدند. یک روز خداوند صلح و آرامی را خواهد آورد و همه مردم در قریه و قشلاقها و شهرها زندگی خوش و پر سعادت را به پیش خواهند برد».
این تاجر افغان پیش ازاین نیز هر سال دو بار در رمضان و در فصل زمستان، این کمک‌ها را انجام داده است، اما این نخستین باری است که کمک‌های وی رسانه‌یی شده است.
«کمک ما تنها در کابل نیست. ما در هر منطقه افغانستان که دست ما می‌رسد کمک می‌کنیم. چند سال پیش به مردم بدخشان و کندز کمک را روان کردیم. ما به کمک‌های مان ادامه می‌دهیم."
یکی از بیجاشدگان در این کمپ به اسپوتنیک گفت:
"ما مهاجرین از کندز استیم. قبلاً هم به ما برنج و شکر و آرد و مواد خوراکی دیگر را روان کردند و باز هم کمک را برای ما آوردند. از کسی که به ما کمک می‌کند تشکر می‌کنیم. خدا به او کمک بکند."
یکی دیگر هم به اسپوتنیک گفت که طی یک سال که او با خانواده‌اش در این کمپ زندگی می‌کند از طرف دولت یا ارگانهای دولتی دیگر هیچ کمکی دریافت نکردند:
"ما مهاجر کندز استیم و تقریباً یک سال در این کمپ زندگی می‌کنیم و در جریان این دوره از طرف دولت یا از طرف نهادهای دولتی هیچ کمکی برای ما صورت نگرفته است. بار پیش به ما مواد خوراکی روان کردند و امروز به خاطر عید که در پیش است لباس و عیدی و موار دیگر را توزیع کردند. ما از این برادران و تاجرانی که به ما کمک کردند سپاس‌گزاری می‌کنیم."
